London Calling: Kassidy is lijsttrekkersverkiezing zonder winnaars

Een folkversie van The Village People

Menno Visser ,

Het tweede slot op de avond in de bovenzaal is altijd een moeilijke. Je hebt als band nauwelijks de tijd om om te bouwen, want het zweet van de band daarvoor staat nog op het podium, terwijl het tijdschema in je nek hijgt. Dan moet je wel professioneel genoeg zijn om die druk aan te kunnen en toch nog goed te klinken. Dat lukt Kassidy wonderwel, geholpen door een heel arsenaal aan klaarstaande gitaren.

GEZIEN:
Kassidy, London Calling, Paradiso Amsterdam, kleine zaal, 18 mei 2012

MUZIEK:
Alternatieve folkrock. Kassidy heeft een major label deal en hun tweede album One Man Army is net uit. De zesmansband uit het Schotse Glasgow heeft maar liefst vier frontmannen, waarvan er drie akoestische gitaar spelen en eentje elektrische. En ja, ze hebben zich vernoemd naar de western Butch Cassidy And The Sundance Kid. Voor wie de damesbladen goed bijhoudt: een van de zangers, Barrie-James O'Neil, heeft 'iets' met zangeres Lana Del Rey. Vandaar dat ze soms in een toegift haar hit Video Games coveren, maar vanavond niet.

PLUS:
De start is sterk. De vier frontmannen, die allemaal gitaar spelen en ook kunnen zingen, spelen de eerste twee nummers zonder drummer en bassist: Crosby, Stills, Nash & Young revisited. De band heeft een sympathieke uitstraling en het zijn stuk voor stuk muzikanten, die vast geen enkele muziekles gemist hebben.

MIN:
Kassidy kan niet kiezen. Democratie werkt maar zelden binnen een popband en daar is Kassidy een mooi voorbeeld van. Elk van de zes bandleden moet iets te spelen hebben in een liedje, waardoor de liedjes nodeloos verstopt raken. Dat is jammer, want in potentie zitten er best Mumford & Sons-momentjes tussen, maar nu komt geen enkel liedje boven de middelmaat uit. Verder is het qua podiumpresentatie een allegaartje. Neem nu de blonde zanger/gitarist Hamish Fingland met zijn moterjack met frutsels aan de armen. Peter Frampton of Status Quo zouden heel blij met hem zijn. Maar niet als zijn collega-zanger uit de Libertines is weggelopen en de andere twee zangers net auditie hebben gedaan bij Fleet Foxes. Ze lijken zo wel een folkversie van The Village People.

CONCLUSIE:
Op papier zou dit een topband moeten zijn met vele mogelijkheden: Hechte samenzang, muzikaliteit en het folktij mee. Maar de vele zangers lopen elkaar in de weg als was het een lijsttrekkersverkiezing zonder winnaar. Jammer.

CIJFER:
6,5