GEZIEN
Oberhofer, London Calling, Paradiso Amsterdam, kleine zaal, 18 mei 2012
MUZIEK
Indie uit Brooklyn, New York. Frontman Brad Oberhofer staat overduidelijk centraal in de band; alle muziek van debuutalbum Time Capsules II is door hem geschreven en opgenomen, terwijl de band om hem heen van samenstelling wisselde. De groep bleef hij dus maar naar zijn eigen achternaam vernoemen. Nu Oberhofer de Atlantische Oceaan oversteekt moet het eventuele associaties met de betere Oktoberfest-schlagers die zo'n naam op dit continent oproept maar voor lief nemen. Met het Oktoberfest heeft de muziek dan ook niets te maken. De band lijkt wel een best of van typisch New Yorkse indie-stijlen te willen brengen. Dansbare post-punk wordt gecombineerd met meer noise-achtige stukken, waarbij gitarist zijn effectenpedalen inzet om de nodige psychedelica te creëren en een heen-en-weer getrapte Fender versterker het geluid laat rondzingen. Live komt muziek vooral een stuk harder tot uitdrukking dan op de plaat: waar op Time Capsules II de ooh-ooh-ooh koortjes de overhand voeren, worden die pakkende popriedeltjes op het podium aangevuld met een stevige bak herrie.
PLUS
Brad Oberhofer valt al vanaf het eerste nummer op door een maniakale, beestachtig wilde performance, die hij gedurende het hele optreden weet vol te houden, om met de adrenaline nog duidelijk in zijn lijf het podium te verlaten. 35 minuten is te kort voor deze rasartiest; dat maakt zijn lichaamstaal wel duidelijk. De frontman zoekt veel contact met het publiek op. “How many of you are from Amsterdam?” wordt met luid gejuich vanaf het publiek begroet, maar vervolgvraag “How many of you have a boat?” krijgt al een veel lauwere respons. Het weerhoudt Brad Oberhofer er niet van om de rest van het optreden te blijven hengelen naar een nachtelijk boottochtje door Amsterdam. Tijdens de soundcheck test hij de microfoon met een soort dierengeluiden, tijdens het optreden blijkt ook waarom.
De springerige, dansbare ritmes van Oberhofer slaan nergens over in slordigheid of rammeligheid. Het gitaarspel van Brad Oberhofer zit in technisch opzicht soms verrassend vernuftig in elkaar: de meeste intro's bestaan uit rustig getokkel, dat gaandeweg overgaat in hard aangeslagen akkoorden. De rest van de band verzorgt een strakke begeleiding, maar zonder dat het te gelikt wordt. De credibility van Oberhofer als indieband met noise-aspiraties komt nergens in het gevaar. Strak met een rafelrandje: een knap in stand gehouden balans.
MIN
De vele geluiden die Brad Oberhofer met zijn stem creëert, kunnen op sommige momenten niet verhullen dat zijn zangstem wat aan de vlakke kant is. Het geluid in de kleine bovenzaal van Paradiso helpt niet mee: de zang lijkt af en toe te verzuipen in de noise die Oberhofer maakt, en ondanks de technische capaciteiten van de band wordt het bij vlagen toch een geluidsbrij. Ook moet gezegd worden dat de overdaad aan enthousiasme die Oberhofer tentoonspreidt niet echt overslaat op het publiek; op wat mensen vooraan na lijken de toehoorders nog vrij onbekend met de muziek van Oberhofer. Alleen hitsingle Away From You wordt warm begroet met herkenning.
CONCLUSIE
Die nog wat onwennige houding van het publiek mag de pret natuurlijk niet drukken: London Calling is bedoeld om bands als deze te leren kennen. Dat zal in het geval van Oberhofer zeker gebeuren: deze zomer staat de veelbelovende band op Europese festivals als Pukkelpop en Haldern. Dat Oberhofer de festivalweides zonder al te veel moeite plat zal krijgen, staat op basis van dit energieke optreden op London Calling vast.
Cijfer
7,5