SpaceGhostPurrp: “Tijd voor een nieuwe generatie rappers, de 90’s babies”

Vlak voor zijn ruzie met A$AP Rocky houdt de Amerikaanse producer/mc al afstand

Erik Zwennes ,

SpaceGhostPurrp is op dit moment een van de spannende opkomende namen binnen de internationale hiphop. De rapper en producer (1991, Miami, Florida) verzamelde de afgelopen jaren een groep jonge artiesten om zich heen. Zijn Raider Klan begint langzaamaan te buzzen, zoals Odd Future en A$AP Mob dat op veel grotere schaal het afgelopen jaar deden. Vorige maand bracht indielabel 4AD (o.a. Bon Iver, Deerhunter en Grimes) het debuutalbum van SpaceGhostPurrp uit. Op Mysterious Phonk staan enkele oude tracks in een nieuw jasje, maar ook veel vers materiaal van de als Markese Rolle geboren Amerikaan.

“Ik geniet van oudere rappers, maar de tijd is wel gekomen voor een nieuwe generatie om iets nieuws te brengen”, op papier klinkt het nog wel strijdvaardig, maar in werkelijkheid is de jonge producer bekaf en murmelt hij de woorden. De promo- en livetour begint hem op te breken en hij mist tijd om aan nieuwe tracks te werken. “Dat lukt me niet als ik onderweg ben, mijn hoofd staat er dan niet naar.” Toch is SpaceGhostPurrp niet bang om zijn momentum te verliezen. Hij mag dan nu zijn debuutalbum presenteren en met Pretty Flacko een sterke track van A$AP Rocky op zijn naam hebben staan, voor zijn gevoel moet het allemaal nog beginnen. Hij benadrukt dat hij geen eendagsvlieg is en tracks heeft liggen met ‘de grote jongens’, hij kan uiteraard geen namen noemen. Van een afstandje houdt de tourmanager hem in de gaten. Wanneer ze hem vraagt of hij nog wat wil drinken, blijkt uit de reactie dat het zijn moeder is. Geen wilde tourfeestjes voor de jonge twintiger, SpaceGhostPurrp heeft een missie. “De kinderen van de jaren tachtig hebben hun tijd gehad, nu zijn de 90’s babies aan de beurt.”

Ten tijden van het gesprek vertelt SpaceGhostPurrp nog over hoe hij en A$AP Rocky elkaar ontmoetten en hoe de samenwerking tot stand kwam. Tegelijkertijd benadrukt hij dat hij geen onderdeel is van de A$AP Mob “I’m Raider Klan till I die”. Twee weken geleden zette hij dit nog eventjes aan met een video, waarin hij onderstreepte dat er geen enkele relatie meer was tussen de twee kampen. Dit zou het gevolg zijn van een vechtpartij tussen individuele leden. Inmiddels is de video samen met wederzijdse tweets verwijderd, maar komt er veel bovendrijven. Zo claimt SpaceGhostPurrp dat Rocky teksten van hem heeft gejat, onder meer voor zijn single Goldie. Ook zouden veel thematiek, tekens en specifieke woorden uit kamp Raider Klan komen. Wie er verder in wil duiken, check.

“Raider Klan staat voor pure rapmuziek, die de laatste jaren zeer schaars is geworden”, zegt SpaceGhostPurrp. “We zijn gegroeid doordat getalenteerde vrienden en kennissen, weer anderen meebrachten. Nu is het voornamelijk een zuidelijk ding, maar ook de Westcoast en zelfs Londen brengt nieuwe leden voort. Allemaal mensen die staan achter een terugkeer van echte rapmuziek. Voor mij is de periode ‘93 - ‘96 het hart van hiphop. Je hoorde in de muziek een directe echo van de sociale situatie, met veel criminaliteit en dergelijke. Tegenwoordig kan iedereen dingen rappen en er mee wegkomen, of het nou waar is of niet. Ik vind dat een artiest dicht bij zichzelf moet blijven. Hiphop is verhalen vertellen over jezelf; waar je op dat moment mee zit, mee bezig bent en over nadenkt. De enige manier waarop echte hiphop terug kan keren is als men de oude helden eert en door zelf perspectieven en ideeën toe te voegen.” SpaceGhostPurrp doet dit onder meer tekstueel, maar ook op sample-basis. Of het nou Westcoast-helden zijn, Eastcoastrappers als Ol’ Dirty Bastard of Southern cultfiguren als Three 6 Maffia, Purrp speelt met hun nalatenschap en voegt er een eigen duister en sterk beeldende bijdrage aan toe. Waar hij in de media een resultaat van de internetgeneratie wordt genoemd, wuift hij dit snel weg. “Ik ben het resultaat van wat ik heb gezien en heb gehoord. Het is zo makkelijk om de toegenomen input door internet toe te schrijven aan het geluid van moderne mc’s. In de basis is hiphop nog steeds iets dat op straat plaatsvindt, wat je onderling fysiek deelt en waar je over praat met de mensen om je heen.”

Tekstueel is de jonge mc nog lang niet op wereldniveau, dat onderschrijft hij zelf ook. “Ik ben van de flow en zal nooit een sterke tekstuele rapper worden. Dat is gewoon hoe ik in elkaar zit, ik hou van spelen met de flow. Miami heeft me gemaakt wie ik ben. Flow en houding zijn twee zaken die er hoog in het vaandel staan. Een track als Get Yah Head Bust is typisch Miami anno nu; zo rappen dat je er een motherfucker mee kan hypnotiseren.” Zijn typische donkere, industriële sound schrijft de Amerikaan toe aan zijn lijden. “Het is een reflectie van mijn gedachtes, dit is wat er uit komt als ik muziek maak. Ik ben van nature erg op mezelf, vroeger op school al. Ik voelde me erg onbegrepen. Daarom vind ik nu ook zoveel aansluiting met fans via mijn muziek. Maar laat me duidelijk zijn, dat is de muziek. In mijn teksten ben ik niet zo geëngageerd. Ik vind het hypocriet om vulgair en jong te rappen en dan ineens met een politieke track te komen. Buiten de studio ben ik wel politiek en op verzoek maakte in de track Dark to Light waarin ik een sample van Tupac gebruik. ‘If you're not dark inside, and you come to this world... it will turn you dark… and so if you really have sunshine inside you, its not good to play in in the dark, it's just gonna extinguish your fire.’ Prachtig vind ik die zin. Het maakt me niet cynisch. Je zult balans moeten vinden in het leven; weten wanneer je je licht kan laten schijnen en wanneer je met een donkere houding zal moeten komen.”

Mysterious Phonk: The Chronicles Of Spaceghostpurrp is uit via 4AD/Beggars.