Waar garagerock en folkrock elkaar decennia geleden ontmoette, kan The Fresh & Onlys het prima vinden. Toch wordt de set geen geschiedenisles maar gewoon een half uur hitjes pompen.

GEZIEN:
The Fresh & Onlys, 20 mei 2011, London Calling, Paradiso Amsterdam, Kleine Zaal

MUZIEK:
Waar garagerock en folkrock elkaar decennia geleden ontmoette, kan The Fresh & Onlys het prima vinden. Na een sterke 3e plaat (doorbraakalbum Play It Strange, 2010) kwam er een nog briljanter EP uit (Secret Walls, 2011). De focus komt nog meer op het liedje te liggen. Live is de psychedelische sound enorm belangrijk, maar ligt de stem van zanger Tim Cohen hoog in de mix.

PLUS:
Wat een heerlijk ironische bandnaam hebben de heren. Dit is de band met de oudste en lelijkste bandleden van het festival die ook nog eens putten uit oude muzikale bronnen. Toch klinken ze enorm fresh. Dat komt door de inventieve combinatie van stijlen en de enorm pakkende liedjes. Cohen imponeert op plaat, maar blijkt dat niveau ook live te halen. Goede liedjes, veel galm en lekker dansen. Een uptempo countrykraker maakt het af. Wat een goede muzikanten staan hier, fijn.

MIN:
Misschien ligt er wel iets te veel galm over de gitaren. Met zulke sterke liedjes is het zonde om ze te verstoppen. Maar dat is nu eenmaal de stijl van deze band die met diverse moeilijke 7 inches en casettereleases vooralsnog behoorlijk geheimzinnig bleef. Jammer van de relatief korte set. De organisatie lijkt wat tijd in te willen lopen.

CONCLUSIE:
Zelfs in deze korte tijd zet de band een sterke set neer. De knallende slottrack werkt ook op het late tijdstip. The Fresh & Onlys mag er dan uitzien als de tweede kans van een bandje dat hier tien jaar geleden gespeeld had kunnen hebben, gezien de progressie zijn ze in staat een briljant vierde studioalbum op te nemen. Houd deze band in de gaten.!

CIJFER:
8+

Volg London Calling op de speciale festivalsite.