De tweede avond van 5 Days Off in de Melkweg is gevuld met techno. Met als headliner Ellen Allien & visual tovenaar Pfadfinderei. Maar de avond begint al eerder, met een speciale show van Paul Kalkbrenner. Hij gaat alvast wat nieuw materiaal ten gehore brengen.

Om half negen is de Oude Zaal van de Melkweg goed gevuld voor een exclusieve show van Paul Kalkbrenner, een dj die normaal de grote zaal met gemak vult. Afgelopen week pas werd aangekondigd dat hij een uur lang materiaal van zijn nieuwe album ten gehore zou brengen in de Oude Zaal. De paar honderd man in de Melkweg is een uur lang te gast in de studio van Kalkbrenner: “Right now, you’re sitting in the studio with me. It’s all new and not even mastered yet.” Het publiek wordt dan ook het hart gedrukt dat er op geen enkele manier opnames gemaakt mogen worden. De Duitse dj staat er  relaxt bij, drinkt een biertje en steekt de ene na de andere sigaret op. De nummers worden constant afgebroken, waarop de beste man vertelt dat het nummer “not ready” is. Het nieuwe materiaal lijkt naadloos aan te sluiten op zijn vorige album Berlin Calling. Er wordt meer gepraat dan gedanst, maar dat maakt niet zoveel uit, we zitten tenslotte maar in de studio.

Na Kalkbrenner wordt de Oude Zaal leeggemaakt om de echte technoavond van 5 Days Off  te beginnen in de Max. Daar mag Steffen Bennemann het spits afbijten in een vrijwel lege zaal. Bennemann staat bekend om zijn veelzijdige muziek, die varieert van techno tot house. Vanavond richt hij zich meer op het eerste, wat maar deels uit de verf komt. Hij doet het rustig aan, wat het nog geen gewaagde set maakt. De eerste feestgangers druppelen in de loop van de set binnen. Bestellen rustig een biertje en zitten op de grond. Wachtend tot de eerste mensen de dansvloer betreden. Zodra het voortouw wordt genomen door een aantal enthousiaste dansers, wordt de dansvloer wat drukker. De muziek wordt wat toegankelijker en gemixt met poppy nummers.

De Amerikaanse dj John Roberts weet de grote zaal al iets meer in zijn greep te houden. Er zit een mysterieuze lijn in de muziek en de muziek is een stuk minder toegankelijk dan zijn voorganger. Dat lijkt in dit geval positief uit te werken, want de zaal komt los. Zo halverwege de set begint de zaal goed vol te lopen. Het publiek is enthousiast en lijkt er zin in te hebben.

Maar zodra Ellen Allien rond een uurtje of één ten tonele verschijnt, barst het feest pas echt los. Het wordt al snel duidelijk dat de meesten speciaal voor Allien naar de Melkweg gekomen zijn en de Max is dan ook afgeladen. Geconcentreerd begint zij haar set. Ze houdt er tempo in, wat werkt op het publiek.

Langzamerhand wordt Allien ook wat losser en dat is te merken. De muziek wordt dieper en de zaal wordt heter. T-shirts vliegen uit en daarmee wordt druk gezwaaid. Ze heeft de hele zaal onder controle. Het tempo zit er goed in, waardoor het publiek van het eerste tot het laatste moment meegesleept wordt door haar minimalistische technosound. De visuals van Pfadfinderei, ook bekend als vaste vj bij Modeselektor/Moderat, zorgen voor een extra lading bij de spacende, diepe beats.

Na twee uur lijkt niemand nog genoeg te hebben gehad van de Duitse schone. Ze wordt met een luid gejuich, geklap en geschreeuw bedankt. Mensen druppelen een beetje af, maar de Max blijft goed gevuld voor afsluiter Joris Voorn. De Nederlandse technoproducer begint de set wat degelijk. Voorn bouwt rustig op en dat kan soms wat afdoen aan het spanningselement, maar het werkt, want de crowd gaat nog steeds helemaal los. Tot de laatste minuut wordt er gedanst voor het leven.

De Oude Zaal staat vanavond in het teken van de Pampa labelnight. Het label van DJ Koze, die de avond zal afsluiten, presenteert vanavond Axel Boman en Isolée.

Axel Boman draait op de vroege avond voor een vrijwel lege zaal. Zijn set is dan ook niet ideaal. Boman experimenteert veel met rauwe, speelse beats. Deze komen soms wat slordig over, wat er voor zorgt dat de set ook geen moment echt los komt.

Isolée mag het stokje overnemen en levert een prima liveset.  Er komen veel nummers voorbij van zijn laatste album Well Spent Youth. Deze werd wisselvallig ontvangen, maar de nummers komen live redelijk goed uit de verf. De soms wat ingetogen nummers van het album, als Paloma Triste, worden live ondersteund met meer bass, wat zorgt voor een krachtige sound. Jammer is dat het publiek dit niet oppakt. De Oude Zaal fungeert op het moment meer als een kroeg waar alle hete nieuwtjes worden besproken en maar een paar
mensen weten het te waarderen en laten zich gaan.

DJ Koze sluit af in de Oude Zaal met een drie uur durende set. Het kleine gezelschap in de zaal gaat nu echt los. Er staan ongeveer 30 man te dansen, maar zij gaan ook helemaal los. Er wordt vooral groots gedanst, want daar de ruimte voor. Koze weet de selecte groep goed te pleasen met een gevarieerde set. Eigen nummers, pop, hiphop. Een combinatie die werkt. Om de dansende mensen zitten veel mensen op de banken nog even te genieten van de laatste muziek.

Wat de avond kenmerkt is dat de dj’s allemaal uiterst geconcentreerd te werk gaan. Bijna statisch. Er is weinig interactie met het publiek. Dat is zeker niet altijd nodig, maar op een avond als deze zou wat meer interactie tussen dj en publiek niet hebben misstaan. Daarmee kan geconcludeerd worden dat de tweede dag 5 Days Off in de Melkweg niet een hele spannende was. Maar een aantal mooie momenten in met name de Max zorgen er voor dat de we met een glimlach op onze gezichten de Melkweg verlaten.