Pinkpop heeft dit jaar drie in graniet gebeitelde headliners: Coldplay, Kings Of Leon en Foo Fighters. Het zijn de grote publiekstrekkers, maar er is natuurlijk meer. 3VOOR12 duikt het programma en kiest tien acts die het wel eens goed zouden kunnen gaan doen.

Cage The Elephant
Optredens van Cage The Elephant staan altijd garant voor opwinding. Tijdens London Calling in 2008 eindigde de frontman van de band op de bar achterin de kleine zaal, op het immense Coachella festival in Amerika dit voorjaar dook hij in een zomerjurkje het publiek in. Heel erg grunge natuurlijk, en de stomende rock van het kwintet doet inderdaad behoorlijk 90s aan.

Dazzled Kid
Met zijn band Voicst beleefde Tjeerd Bomhof misschien wel het hoogtepunt van zijn carrière op Pinkpop 2008. Alle registers werden open getrokken. Met opblaasbeesten en een stoet gastoptredens waar je u tegen zegt werd de grote tent volledig ingepakt. Zonder Sven en Joppe, maar met een gestileerde soloplaat onder de naam Dazzled Kid op zak gaat Bomhof proberen dat kunstje te herhalen.

Elbow
Ze zijn inmiddels kind aan huis bij 3VOOR12, de goedzakken van Elbow. Met het grootse en emotioneel geladen album The Seldom Seen Kid braken ze groots door, ook in Nederland. Niet in de laatste plaats door de gulle glimlach waarmee al die serieuze liedjes gespeeld worden. Onlangs presenteerden ze in intieme setting in Amsterdam hun vijfde album Build A Rocket Boys, op Pinkpop staan ze op het hoofdpodium vlak voor Coldplay.

The Gaslight Anthem
Frontman Brian Fallon van The Gaslight Anthem heeft de tatoeages van een zeeman, en het kleine hart dat nodig is om innemende liedjes te schrijven. Vorig jaar verscheen hun tweede album American Slang, met roestige en typische Amerikaanse liedjes. Twee jaar terug openden ze al eens het hoofdpodium, nu hebben ze een gelukkiger spot.

Manic Street Preachers
Het is niet ongewoon om op Pinkpop oude helden uit de jaren negentig terug te halen, maar Manic Street Preachers is toch meer dan dertigersnostalgie. De band uit Cardiff bracht de afgelopen jaren stilletjes namelijk nog prima platen uit. In 2009 het opvallend stevige Journal For Plague Lovers. Niet alleen muzikaal grijpt het terug op de eerste jaren van de band, want de teksten van de plaat zijn allemaal geschreven door Richie Edwards, de depressieve gitarist die in 1995 van de aardbodem verdween. Een jaar later het meer gestileerde Postcards From A Young Man.

Selah Sue
De Vlaamse schone Selah Sue liet voor het eerst van zich horen tijdens de Song van het Jaar uitzending van 2008, waar ze samen met Triggerfinger (of in Eric Corton jargon: Trrrrrringerfingerrrr) een cover speelde van Duffy. Daarna speelde ze haar soulpop met een likje reggae al op elk Nederlandse festival, van Lowlands tot Motel Mozaique tot Great Wide Open, maar de piek moet pas komen nu haar debuutalbum eindelijk uit is.

De Staat
Eerlijk is eerlijk: om 15:00 uur op zaterdagmiddag het hoofdpodium openen is niet ideaal. De meeste mensen zullen nog rustig op zoek gaan naar de eerste pinten of zo'n idioot roze hoedje. Gelukkig is de machine uit Nijmegen altijd opgewarmd. Afgelopen week nog brachten ze een eresaluut aan Eric Corton bij zijn afscheid van 3VOOR12RADIO door hun single Ah I See samen met een nummer van Death Letters aan het goede doel te schenken. Die toeterhit zal er bij de Limburgers vast ook uitstekend in gaan.

Tim Knol
De kleine Tim Knol mag zichzelf laten zien op het hoofdpodium van Pinkpop. Een opvallende keuze, maar ook wel weer een terechte. Knol speelde het afgelopen zomerseizoen al heel wat festivals, en dat ging hem goed af. Zijn band bestaat uit een mix van leeftijdgenoten en ervaren rotten. Een paar weken voor Pinkpop verscheen zijn tweede album Days, met daarop wederom twaalf verzorgde, melodieuze gitaarpopsongs.

Two Door Cinema Club
Ze waren piepjong toen anderhalf jaar geleden hun debuutalbum uitkwam, en dat zijn ze eigenlijk nog steeds. Two Door Cinema Club uit Bangor, Noord-Ierland, bloeide op onder de vleugels van het Franse Phoenix en rook aan het echte werk met releases op Kitsune. Dan weet je meteen in welke hoek je ze moet plaatsen: zeer catchy popliedjes waar je zelfs een beetje stiekem op kunt dansen.

Wolfmother
Het gaat niet vaak goed: een compacte, ronkende rockband die al zijn bandleden behalve de frontman verliest en een doorstart maakt met nieuw personeel. Andrew Stockdale van Wolfmother slaagde er toch in. Met het album Cosmic Egg op zak gaf Wolfmother een zeer overtuigende show in 013. Vorig jaar moesten de Australiers Pinkpop op het laatste moment aan zich voorbij laten gaan, dit jaar komt de herkansing. Met zijn dubbelloopse gitaar is Stockdale natuurlijk de ultieme Pinkpop rockheld.