Little Dragon over rituelen, mechanische soul, Damon Albarn en ware liefde

Zweedse groep speelt zondag op Pitch festival

Atze de Vrieze ,

Eind deze maand verschijnt Ritual Union, het derde album van de Zweedse electrosoul band Little Dragon. Dit weekend speelt de band op het Pitch festival in Amsterdam. 3VOOR12 sprak met frontvrouw Yukimi Nagano over de rituelen in haar leven en in haar band en over hun samenwerking met Gorillaz.

Zweedse groep speelt zondag op Pitch festival

Jazeker, Little Dragon heeft een bandritueel. Zoals dat gaat: het begon als een grap, maar nu kan geen optreden meer beginnen zonder. Het is een soort binnenste buiten gekeerde group hug: de vier gezichten naar buiten, en dan een high five. Ze zullen hem vast ook doen in de Westergasfabriek zondag, als de Zweedse electrosoul act op het nieuwe festival Pitch speelt.

Rituelen staan centraal op Ritual Union, het derde album van de band uit Göteborg. Vijftien jaar al zijn ze bij elkaar, de Japans-Amerikaanse zangeres Yukimi Nagano en haar oude schoolvrienden, drummer Erik Bodin, bassist Fredrik Wallin en toetsenist Hakan Wirenstrand. In 2007 verscheen hun titelloze debuutalbum. Het was in feite een goed opgenomen set demo's, want het voorschot van de platenmaatschappij ging op aan instrumenten. Dat was geen lichtzinnig gedrag, maar een investering in de toekomst, die via een uitstekend tweede album Machine Dreams leidde tot samenwerkingen met Dave Sitek, SBTRKT en Gorillaz.

"We werkten met Damon Albarn en zijn technici in de studio", vertelt frontvrouw Yukimi Nagano. "Tijdens het inzingen kwamen er in de studio steeds meer mensen bij. Dat was wel even wennen voor mij, want ik ben gewend alleen met onze hechte band te werken. Maar er was ook zeker een klik met Gorillaz. Damon werkt met dezelfde open blik als wij. Er zijn geen regels."

En zo is Little Dragon een lastig te plaatsen band. Ze maken soul met een minimalistische elektronische basis. Soms slow motion, soms ingehouden dansbaar. Ze grijpen terug naar vroege electro uit de jaren tachtig, naar meer volwassen house en techno uit latere jaren, en af en toe doet hun geluid denken aan ESG, de groep die eind jaren zeventig een bescheiden bruggetje sloeg tussen punk, hiphop en disco.

"Er is geen onbetwist brein in de band, we brengen allemaal ideeën mee. Haal een van ons eruit, en het geluid verandert direct. We proberen zo vrij mogelijk te werken. Zo houden we van klassieke songstructuren - couplet-refrein - maar ook van muziek die er juist op gericht is de luisteraar in een soort trance te brengen, zoals house of Afrikaanse muziek. Met name Machine Dreams had een sterk 80s geluid. Er zijn veel artiesten uit die tijd die ons beïnvloed hebben - van Prince tot Kate Bush tot Kraftwerk - maar uiteindelijk proberen we er iets van te maken dat fris en nieuw aanvoelt." Die twee kanten kan de band live verschillend accentueren. Meer liedjes op rockfestivals (de afgelopen weken stonden o.a. Glastonbury en Roskilde op de agenda), meer repetitief op dance festivals, zoals Pitch dit weekend.

De roes die elektronische muziek op kan roepen is niet te onderschatten bij een band als Little Dragon. Het is precies dat wat muziek volgens Nagano een ritueel maakt, spiritueel zelfs. "Ik kan een concert bezoeken waar muziek gespeeld wordt die ik niet ken, en toch een spirituele ervaring hebben", legt ze uit. "Precies zoals je een spirituele ervaring kunt hebben in een kerk, ook als je helemaal niet gelooft, of er weinig over weet."

Nagano groeide grotendeels op met de Japanse cultuur, die bol staat van de rituelen. Toen haar moeder hertrouwde met een Japanse man, woonde Nagano zelfs een jaar in Japan, in het huis van haar oma. "Ik ben absoluut opgegroeid met Boeddhistische rituelen. De woonkamer van mijn oma was voor de helft ingericht als gebedsruimte. Er hingen grote bellen en je kon er wierrook branden. Ik herinner me dat ik dat als meisje heel indrukwekkend vond. Ik voelde me er goed door. Dat soort rituelen zorgt voor een soort zingeving, het brengt mensen dichter bij elkaar."

Een ander groot menselijk ritueel siert de cover van Ritual Union: het huwelijk. Op de hoes staan verschillende oude trouwfoto's van familieleden van de band. En dat terwijl Nagano toch op zijn minst een dubbel gevoel heeft over het begrip eeuwige liefde, getuige het titelnummer van de plaat. "Love is not how they say", zingt ze. "It's hard to make it stay." "Al onze ouders zijn gescheiden", zegt ze. "Typisch iets voor onze generatie. Alle ouders van mijn vrienden zijn gescheiden. En toch denk ik dat het ritueel niets aan kracht ingeboet heeft. Je hoeft tegenwoordig niet meer bij elkaar te blijven als je ongelukkig bent. Dat neemt niet weg dat mensen het oprecht met elkaar proberen. Dat maakt die foto's ook zo mooi en ongemakkelijk. Er spreekt hoop uit, en optimisme."

Ritual Union van Little Dragon verschijnt eind deze maand op Peacefrog/V2. De band speelt zondag 10 juli op festival Pitch in Amsterdam. 10 november is de band terug in Amsterdam, voor een optreden in de Melkweg en 11 november in Tivoli.