James Vincent McMorrow stort zijn hele ziel en zaligheid uit

Klassieke singer-songwriter liedjes met een snik

tekst en foto's Jochem Boom ,

Vincent McMorrow is een singer-songwriter van het klassieke soort. De prachtige liedjes met een snik gaan door merg en been. Wie hier geen traantje bij hoeft weg te pinken zou zich af moeten vragen hoe menselijk hij is.

Klassieke singer-songwriter liedjes met een snik

Vincent McMorrow is een singer-songwriter van het klassieke soort. De Ier sloot zichzelf vijf maanden lang op in een huisje aan de kust en nam daar zijn debuut Early In The Morning op. Op die plaat zijn spaarzame instrumentaties te horen, maar vanavond doet McMorrow alles solo. Alleen  met zijn gitaar.

GEZIEN:
James Vincent McMorrow, Motel Mozaique, Gouvernestraat, Zaal 1, 8 april 2011

MUZIEK:
James Vincent McMorrow maakt klassieke singer-songwriter liedjes met een snik. Kenmerken: Een unieke stem, prachtige liedjes en een intense voordracht.

PLUS:
Vincent McMorrow staat helemaal in zijn eentje op een podium voor een volle zaal zijn hele ziel en zaligheid uit te storten. Daar is veel moed voor nodig. Het eerste wat opvalt is zijn karakteristieke stem. Die is opvallend hoog en klinkt ontzettend breekbaar. Met die stem, sobere gitaarbegeleiding en prachtige liedjes pakt hij de volle zaal vanaf de eerste minuut in.

Iedereen is muisstil en staat met volle aandacht te luisteren. Dat mag in Nederland bijna een unicum heten. Die volledige aandacht wordt ook opgemerkt door McMorrow zelf. Hij bedankt aan het eind van het concert het publiek met de woorden: “jullie zijn een fantastisch publiek, ik ga vanavond iets doen wat ik bijna nooit doe.” Waarop hij zijn gitaar uitplugt en wegstapt van de microfoon om een nummer volledig zonder versterking te spelen.

Wie inmiddels nog geen traantje moest wegpinken door de emotionele stem van de Ierse zanger moet dat nu haast wel doen. Zowel met, maar vooral zonder versterking gaat de heldere stem van McMorrow door merg en been.

MIN:

Echt, hier was heel weinig op aan te merken. Misschien was het jammer dat McMorrow vanavond solo optrad en niet met een subtiel ondersteunende band. Maar dat minimale van een man met een gitaar was dit optreden ook juist de kracht. Een groter probleem was misschien wel de zaal aan te rekenen. Hoe zachter McMorrow speelde, hoe harder de airco leek te loeien. Die had best een uurtje uit gemogen.

CONCLUSIE:

Met zijn debuut en dit optreden stoot James Vincent McMorrow in een keer door naar de eredivisie van de klassieke singer-songwriters. Zijn liedjes zijn prachtig, zijn stem is uniek en live ontzettend aangrijpend. Wie hier geen traantje bij hoeft weg te pinken zou zich af moeten vragen hoe menselijk hij is.

CIJFER:

9