Half negen. Rotown. De deuren zijn nog potdicht en een rij voor de ingang begint zich te vormen. Binnen horen wij Darkstar soundchecken. Zo tegen negen trappen zij af en is Motel Mozaïque ook hier begonnen met de donkere sound van Darkstar.

GEZIEN
Darkstar, Motel Mozaïque, Rotown, vrijdag 8 april 2011

MUZIEK
Het duo is tegenwoordig een trio. Waar dubstep eerst nog een hoofdrol speelde bij Darkstar, heeft de komst van zanger James Buttery gezorgd voor een verbreding naar popsongs. De sound is donkerder, met industrialinvloeden en een droevig stemgeluid.

PLUS
De donkere sound, het is bijna onheilspellend en dat intrigeert. Buttery is goed bij stem en zijn bijna onverzorgde uitstraling pas bij zijn droevige, bijna depressieve stem. De nummers komen over het algemeen goed uit verf en de twee mannen achter de laptop weten dat goed te ondersteunen met dubstep, drums en synths. Met name het einde van de set is scherp en bijna enthousiast.

MIN
Dat nummers over het algemeen goed uit de verf komen, staat nog niet voor een goede perfomance. De jongens staan er wat ongeïnteresseerd bij, wat misschien past bij de act, maar door de soms wat slome voortgang van de nummers ook wat  Na een aantal nummers lijkt het spelletje een beetje gespeeld. De sound blijft hetzelfde, waardoor er weinig spannende of verrassende nummers worden gespeeld.

CONCLUSIE
Een mooie donkere sound en een droevige zanger. Darkstar lijkt iets moois neer te zetten, maar het is wel wat eentonig. De drie heren hadden wel iets meer hun best mogen doen om het publiek met een grote glimlach achter te laten.

CIJFER
6