Veronica Falls is een jonge Britse band die fris rammelrockt. Ze hebben duidelijk nog wat tijd nodig, maar tonen zoveel potentie dat een album wel eens heel goed zou kunnen worden. Live is het in ieder geval al erg leuk.

CONCERT
Veronica Falls, Into the Great Wide Open De Bolder, vrijdag 3 september 2010

MUZIEK
Veronica Falls maakt onvervalste rammelrock zoals er in de jaren na het debuut van Strokes veel te horen was in - opvallend genoeg - Groot-Brittannië. Denk aan The Libertines versus Sons and Daughters met wat Belle and Sebastian. Tegelijkertijd is de band niet acht jaar te laat, daar ze Amerikaanse surfgeluiden en shoegaze in de mix gooien.

PLUS
Wat een leuke frisse muzikanten zijn dit. Het is hun eerste buiten de eigen landsgrenzen en ze zijn gebrand op een goede show. Zangers en gitaristen Roxanne en James vormen een mooi duo, dat met drummer Patrick een fijne laag indierock neerzet. Bassiste Marion heeft net genoeg les gehad om mee te mogen spelen. De liedjes zijn hoekig en scherp, maar zelden losse flodders. Sterker, een goede verstaander hoort al drie potentiele hits, met dank aan de samenzang en de energie.

MIN
Af en toe klopt het nog niet met deze band. Dan mist de timing tussen James en Patrick en moet een nummer opnieuw ingezet worden. Roxanne zou misschien met oortjes in kunnen spelen, af en toe zit ze er met haar zang namelijk naast.

CONCLUSIE
Veronica Falls is nog erg pril, maar zou wel eens het Britse antwoord op de Amerikaanse hipsterhit Best Coast kunnen worden. De jonge leden hebben al zoveel goede ideeën en liedjes in hun set dat het enkel wat tijd zal kosten deze op te nemen en nog wat strakker te spelen. Tijdens de instrumentale intro van het slotnummer laat de band even alle potentie zien. Zangeres Roxanne zwiert haar vuurrode gitaar over het podium, tongetje uit de mond, zoekt oogcontact met gitarist en zanger James, een vluchtige blik naar haar drummer en BANG het nummer opent tot een stoempend rock-’n-roll hitje. Heerlijk.

CIJFER:
7,5