De tweede festivaldag kent vaak een wat stroeve start. De kater van de vorige avond ebt langzaam weg, de ogen gaan langzaam steeds verder open. Jesca Hoop geeft de vermoeide festivalganger de kans om rustig te wennen aan een nieuwe dag.

CONCERT
Jesca Hoop in De Bolder, Into The Great Wide Open, 4 september 2010

MUZIEK
Kleine, zeer charmante en (bewust?) rammelende folkliedjes in het wonderlijke accent van een Californische die in Manchester woont. Jesca Hoop maakt ideale sluimermuziek: je weet dat de dag zo echt gaat beginnen, maar kunt je nog heel even omdraaien en blijven liggen. Lekker rustig wakker worden dus.

PLUS
De samenzang is mooi, de sfeer uitstekend. Hoop is een ontwapenende frontvrouw met slaapoogjes en een behoorlijk just-out-of-bed kapsel. Dromerig zucht ze je wakker met mooie verhaaltjes. De Bolder valt er als een blok voor.

MIN
Techneuten moeten maar even een andere kant op luisteren. Hoop zingt veel in de bovenste regionen van haar stembereik, waardoor er weleens een nootje niet gehaald wordt. Hetzelfde kan gezegd worden van haar gitaarspel, dat zeker tijdens de eerste twee nummers een beetje achter de rest aansleept. Misschien nog niet helemaal wakker?

CONCLUSIE
Wanneer houdt rammelende muziek op charmant te zijn? Jesca Hoop maakt die vraag behoorlijk actueel. Muzikaal is het zeker niet uitzonderlijk, maar dat past prima bij de liedjes en de persoon op het podium. Een prettig begin van de zaterdag, ingeleid met een handkusje van Jesca.

CIJFER
7