Feesten met beschaafde zigeuners van Kalio Gayo

Hollandse wereldmuziek en Balkan-folk landt in gespreid bedje

Tekst en foto's Ingmar Griffioen ,

Als afsluiter op het Naar Buiten podium, tegelijk spelend met Heavy Trash en net voor het grote Oi Va Voi, heeft Kalio Gayo het niet makkelijk. Toch trekt de relatief onbekende band uit Utrecht gaandeweg veel bekijks.

Hollandse wereldmuziek en Balkan-folk landt in gespreid bedje

Als afsluiter op het Naar Buiten podium, tegelijk spelend met Heavy Trash en net voor het grote Oi Va Voi, heeft Kalio Gayo het niet makkelijk. Toch trekt de relatief onbekende band uit Utrecht gaandeweg veel bekijks.

CONCERT
Kalio Gayo, Into The Great Wide Open, Naar Buiten, zondag 5 september 2010

MUZIEK
Wereldmuziek, feestfolk met Balkan en meer exotische smaken, maar dan van ervaren knarren uit Utrecht.

PLUS
Dit is eigenlijk perfect geprogrammeerd tussen Korai Öröm en Oi Va Voi in; zo eindigt ITGWO dansend in Balkan- en klezmer-sferen. Het is in ieder geval weer feest op dit buitenpodium én erg prettig dansen in het namiddagszonnetje. Loom wiegen vooral, niet te uitbundig, zoals bij Kalio Gayo en de zondag past. Pas in het slot leggen de krasse knarren van de ritmesectie een écht dwingend ritme neer en barst het feest los.

MIN
De band mist de meerstemmigheid, omdat gitarist Anja Pleit haar stem verloren is. Die opkomst van trekzak-speelster Renske Das door het publiek is een bekend trucje (The Dead Brothers doen dat met het hele dodemansorkest) en werkt ook niet echt als er in het begin zo weinig mensen zijn. Zingen in een zelfbedachte taal is een keuze, die tot 'Blabberatsch' dopen is een beduidend mindere gedachte. Kalio Gayo maakt toch best beschaafde zigeunermuziek en dat zijn geen twee woorden die samen horen te gaan. De wilde punk-attitude van een Manu Chao (of in Nederland: Mala Vita) is hier ver te zoeken en belangrijker: het opzwepende tempo ook.

CONCLUSIE
Kalio Gayo maakt net iets té vrijblijvende wereldmuziek om het als regelrechte partyfolk te kunnen betitelen. Niettemin bouwen ze na Lowlands ook hier een aardig feestje. Dat was wellicht ook niet zo moeilijk, aangezien het publiek vandaag stond te trappelen om bij de minste opwinding vanaf het podium een groot feest aan te richten. De vraag is of Nick en Simon dit niet ook hadden kunnen inkoppen. Dit gespreide bedje is een beetje het verhaal van het grote succes van het deze editie debuterende derde podium, dat we - in tegenstelling tot Kalio Gayo - volgend jaar ongetwijfeld terugzien.

CIJFER
5,5