Danko Jones wil je meisje naaien

Ideale festival-act mist festivalhits

Tekst Atze de Vrieze, foto's Bart Notermans ,

Wat kun je zeggen over Danko Jones? Nou, hij wil je meisje naaien op de achterbank van zijn Cadillac. Ja, dat is even schrikken op de vroege zondagmiddag. De Canadese spierbundel is al tien jaar te vinden onder het trefwoord 'ideale festival-act', maar heeft gek genoeg helemaal geen festival-anthems op zijn naam staan.

Ideale festival-act mist festivalhits

Wat kun je zeggen over Danko Jones? Nou, hij wil je meisje naaien op de achterbank van zijn Cadillac. Ja, dat is even schrikken op de vroege zondagmiddag. “Haha, grapje," zal hij zeggen en je een vriendschappelijk tikje tegen je achterhoofd geven. Met die spierbundels van hem pakt dat tikje wel uit als een tik, en net als je gerustgesteld bent gaat 'ie toch achter je vrouw aan. Met zijn goed getrainde tong maakt hij achter je rug om een befgebaar naar je beste vriend. Dat is Danko Jones, al ruim tien jaar te vinden onder het trefwood 'ideale festival act'.

CONCERT
Danko Jones, Pinkpop mainstage, zondag 30 mei 2010
 
MUZIEK
Danko heeft zijn microfoon net iets te laag staan, zodat hij er wijdbeens en met een lichte knik in de knieën achter kan staan. Deze Canadezen vinden dat rock-'n-roll niet meer moet zijn dan bas, drum en elektrische gitaar. Deze maand verscheen zijn nieuwe album Below The Belt, dat uiteraard vooral over seks gaat. Single Full Of Regret is niet onaardig.
 
PLUS
Waarom deze schreeuwlelijk zo populair is? Door die grote bek van hem, voornamelijk. Hij laat zich toejuichen alsof hij The Prodigy is. Hij grapt dat hij een liedje gaat zingen over het milieu. En omdat er vandaag nogal veel kinderen in het publiek staan gaat het liedje over orale seks vandaag over 'holding hands with a special friend'. Danko is de uitsmijter die je met één vuist kan vellen, maar nog beter is in het afwimpelen van dronken stappers met een goede grap.

MIN
Los daarvan is het een wonder dat deze gozer al die jaren prominent in de klapper van festivalboekers zit. Al zijn liedjes zijn hetzelfde. Dom, lomp en rechtdoor. Ja, dat is zijn kracht, dat snap ik ook wel. Het is wat het is. Hij pretendeert niets meer, en dus komt hij er vaak mee weg. Maar je hebt goede en slechte pretentieloze bands. In een uur Danko Jones hoor je exact nul memorabele riffs, geen gitaarsolo's die een befkoning waardig zijn, geen pakkende refreinen, alleen voorspelbare hap-slik-weg-rawk. Aan zijn bandgeluid is helemaal niets bijzonder, op de grappen na is de performance behoorlijk statisch. Het ergste: in tien jaar tijd heeft Danko geen enkele onbetwiste festival-anthem geschreven, en dat is voor een echte festival-act best merkwaardig. Na tien jaar zijn we die machopraatjes en borstklopperij toch wel een beetje zat?

CONCLUSIE
De aap komt uit de mouw, Danko Jones verklapt zijn truc. Het publiek moet van hem zo hard juichen dat de organisator backstage wel moet denken dat het een heel goed optreden is, zodat ze hem meteen terug boeken voor volgend jaar. Zo doet hij dat dus. Laten we dan nu afspreken dat het klaar is met deze middelmatige onzinband. Geen enkel festival wordt slechter zonder deze band.

CIJFER
4

Meer Dank Jones op Pinkpop 2010 op http://pinkpop.vpro.nl/event/Danko-Jones.html