Emanuel and the Fear maakt nog geen hamster bang

Prima muzikanten, maar zo saai als gras tekenen

Erik Zwennes ,

Op papier zijn deze klassieke muzikanten een welkome afwisseling op een festival voor thuisgeschoolde gitaarbeultjes. Maar de arrangementen van Emanuels liedjes zijn veilig en dienend waardoor dit optreden niet bijzonder is.

Prima muzikanten, maar zo saai als gras tekenen

Op papier zijn deze klassieke muzikanten een welkome afwisseling op een festival voor thuisgeschoolde gitaarbeultjes. Maar de arrangementen van Emanuels liedjes zijn veilig en dienend waardoor dit optreden niet bijzonder is.

GEZIEN:
Emanuel and the Fear, grote zaal Paradiso, 24-04-2010
 
MUZIEK:
Emanuel and the Fear maakt folkrock met klassieke invloeden. De formatie kan uitgroeien tot dertig man en is geheel klassiek geschoold. Emanuel schreef de liedjes en zocht op internet de muzikanten bij elkaar.
 
PLUS:
Emanuel kan verhalen vertellen zeg. Laat hem de Lidl folder voorlezen en het publiek hangt aan zijn lippen. De ogen vlammen wijdgespreid en zijn krullen dansen. Het is goed te zien dat deze formatie al een tijdje samen speelt. Zelfs in deze kleinere bezetting zijn de arrangementen strak en harmonieus.
 
MIN:
Deze band is mij een te groot fan van de reformwinkel. Zoveel bruine rijst, volkoren macaroni, haverdrank en sojoproducten zijn niet goed voor de muziek. Een bandleider die met zijn wijsvinger aftikt als een dirigent geeft menigeen jeuk. Zijn stem is ook niet sterk genoeg om te verrassen. Dit zijn goede muzikanten, maar je moet wel iets heel bijzonders doen, willen werkelijk alle liedjes beter worden van een dwarsfluit. Dat is dus ook niet het geval. Sterker, de nummers zijn eigenlijk heel mager. Het kabbelt niet, maar de structuur is uiterst veilig en klassiek en nergens wordt een spannende hook of sterk refrein gebouwd.

CONCLUSIE:
Van deze muziek krijg je zin in de meest ongezonde hamburger die Burger King op het Leidseplein verkoopt. Is er ook een met bio-industrievlees? Emanuel past beter bij een festival als Mundial. Karnemelk moet je geen drie kwartier in een hete Paradiso Bovenzaal laten staan, dan gaat het er echt zuur ruiken. De muzikanten zijn goed, maar de liedjes niet bijzonder genoeg. Deze formatie vloekt in een rock-'n-roll-kerk als deze. Dat is niet erg wanneer de klassieke benadering iets toevoegt. Dat we hier een strijkduo zien dat opvalt tussen de thuisgeschoolde rammelrockers. Helaas is het materiaal daar te dun voor.
 
CIJFER:
5,5