De legendarische Nederlandse alternatieve band The Ex bestaat dit jaar dertig jaar. Op een 2CD compilatie na, besluit de band er niet  veel aan te doen. “We geven wel weer een groot feest rond ons 33-1/3 jarige bestaan,” lacht gitarist Terrie Hessels a.k.a. Terrie Ex.

Het is ook een beetje een raar jaar voor de band. Begin dit jaar werd bekend dat oerlid en zanger G.J. Sok na 29 jaar en 1371 optredens opstapte. Arnold de Boer van Zea werd gevraagd als nieuw bandlid en sindsdien is de formatie veel aan het repeteren en spelen. “Het begint heel goed te worden, Arnold geeft enorm veel nieuwe energie en komt met veel ideeën en teksten. Dit voelt als een nieuwe band. Zo is het met The Ex eigenlijk altijd geweest: na een paar jaar kwamen we met een compleet nieuwe setlist en voelde het als weer als een frisse start. Anders hadden we het ook nooit zo lang volgehouden.”

Toch is het voor Ex-begrippen al lang stil wat betreft nieuw materiaal. Terrie legt uit dat de succesvolle samenwerking met de Ethiopische saxofonist Getatchew Mekuria hier aan ten grondslag ligt. “Hij is al 74 en kan ook geen jaren meer doorgaan. Het succes verbaast ons best wel, maar we vinden dat we er uit moeten halen wat er in zit. Ineens staan we op jazz- en wereldmuziekfestivals naast de rockfestivals, dat is een geweldige ervaring.” In januari vertrekt de band met vier blazers naar Groot-Brittannië voor een tour. “We krijgen echt enorm veel verzoeken vanuit de hele wereld om te komen spelen. Omdat we alles zelf doen moeten we vaak ‘nee’ zeggen. Alleen al touren met Getatchew betekent een crew van 12 man. Daarvoor moet je zoveel regelen. Alleen al de Ethiopische visa zorgen voor koppijn en enorm veel werk.”

Terrie verklapt plannen voor een nieuw album met de notoire producer Steve Albini. “Zeg maar 2010, dan hebben we ook iets om ons aan te houden.” “Steve is al jaren fan van ons. Op een gegeven moment traden we op in Chicago en stond er een onbekend mannetje ineens onze versterkers te tillen, het bleek Steve. Hij zei laatst letterlijk: ‘ik zou mijn begrafenis nog uitstellen om weer een plaat met The Ex op te nemen’.” “Hij is als een field recorder en wil alles zo goed mogelijk opnemen. Het hele mixgebeuren interesseert hem eigenlijk niet eens, dat doen we dus ook zelf. Hij rekent een schappelijke prijs als het om opnemen met ons gaat.” 

Na dertig jaar mag ook wel eens worden gevraagd hoe de waardering uit Nederland nu wordt ervaren. “Eerlijk? Dat kan natuurlijk wel wat beter. In Frankrijk, Engeland of Amerika worden we als relevante en spannende act gezien en kunnen we echt overal spelen. Wanneer we bij Lowlands aankloppen, worden we weggezet als oud en stoffig. Het voelt soms wel alsof we een generatie gemist hebben, heel merkwaardig. Dan staan we in de Mezz in Breda en spelen we voor een handvol oude krakers.” Toch weigert Terrie hier zuur over ter doen. “Het gaat natuurlijk ook in golfbewegingen. In de jaren ’80 waren we groot in Engeland en dat komt nu pas weer opnieuw terug. We denken er wel over om voor Nederland een boeker in de arm te nemen. Het lijkt dat de DIY aanpak hier op dit moment niet in ons voordeel werkt. We zullen ze nog wel een poepie laten ruiken.”

Beluister de 30 jaar The Ex compilatie nu op de Luisterpaal. Cd1 en cd2.