3VOOR12DRAAIT (week 48): London Calling, Blakroc, Le Guess Who?

De favorieten van de redactie

Redactie 3VOOR12 ,

London Calling is net achter de rug, of een ander festival met goede bands staat alweer voor de deur. Raad jij eens welk dat is. We blikken terug en kijken vooruit.

De favorieten van de redactie

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd's, tracks, mp3's of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers en harde schijven van 3VOOR12.

Luister hier naar 3VOOR12 Draait in audio. Nu ook als podcast. 3VOOR12 is ook op Last.fm en Twitter.



3VOOR12 Album van de Week
Blakroc - Blakroc (V2)

3VOOR12 Single van de Week
Opposites ft. Gers en Sef - Broodje Bakpao (Topnotch/Universal)

3FM Megahit
Pearl Jam - Just Breathe (Universal)


TOP 10:

1. London Calling 20 en 21 november in Paradiso
“Penate degradeerde de rest van het festival tot aardige opwarmertjes” (Menno Visser)
“Place To Bury Strangers: Alsof elke kubieke centimeter van Paradiso uitgewrongen werd.” (Atze de Vrieze)
“Het freaky Pyramiddd heeft wat ons betreft bijzonder sterke festivaltroeven in handen.” (Ingmar Griffioen)

2. Blakroc - Blakroc (album, Co-Op/V2)
“Zelf een plaat die iets minder is dan de laatste cd's van de participanten maakt nog een mooie ervaring.” (Erik Zwennes)
“Al is het maar om de namen die garagerockers Black Keys om zich heen hebben verzameld: Ludacris, Mos Def, Raekwon, RZA, de lijst gaat maar door...” (Tomas Delsing)

3. Le Guess Who? Festival, dit weekend op verschillende locaties in de Utrechtse binnenstad
“Lightning Dust in Tivoli De Helling. Ik ben zelfs een beetje nerveus.” (Martijn van der Vlist)
“Live is het New Yorkse shoegaze noise-trio A Place To Bury Strangers toch nog een stuk gruwelijker dan op cd.” (Ingmar Griffioen)
“Veel mist, wolken, vallende bladeren en dan afgemaakt met drumpartijen uit de verkeerde studio zo lijkt het. Juist daarom wel spannend.” (Ron van der Sterren over Wild Beasts)
“Achter elkaar in één zaal Megafaun, The Dodos en Wild Beasts!?” (Tomas Delsing)
“GODMILJAAR! Wat was A Place To Bury Strangers hard. Volgens mij stond het volume op honderd miljoen miljard!” (Stephan van Peursem)

4. Opposites ft. Gers & Sef - Broodje Bakpao (single, Topnotch/Universal)
"Humor is zowat de moeilijkste categorie uit de pop, maar deze doorstaat de toets. Want wat een snackbarhit!" (Menno Visser)

5. El Pino & The Volunteers - The Long-Lost Art Of Becoming Invisible
“Met elke luisterbeurt wordt The Long-Lost Art Of Becoming Invisible mooier.” (Martijn van der Vlist)

6. Black To Comm - Alphabett 1968 (Type/Konkurrent)
“In drie kwartier hoor je ambient, wereldmuziek, techno, noise, avant-garde, exotica en noem het maar op voorbij komen en toch blijft het een sfeervol geheel.” (Stephan van Peursem)

7. The Bony King of Nowhere - Alas My Love (Helicopter/Petrol/PIAS)
“Op plaat vind ik The Bony King of Nowhere al erg goed. Mooie, beetje treurige folkliedjes. Zag ze live op Crossing Border. Ik zeg je: nog beter!”

8. Peaky Pounder - 10 Non-Stop Freaky Hits (album, The Third Movement)
“Peaky Pounder, een voormalige Fin uit godbetert Hendrik Ido Ambacht, is al een tijdje mijn favoriet uit Promo's experimentele hardcorestal The Third Movement.” (Atze de Vrieze)

9. Blood Red Shoes - Colours Fade (track, V2)
“Wow, Steven en Laura-Mary maken het zichzelf niet makkelijk. In plaats van een iets toegankelijker opvolger van het debuutalbum, slaan ze in de eerste lektrack Colours Fade een Sonic Youth-achtige hoek in.” (Erik Zwennes)

10. Hollandse Nieuwe compilatie 1 (Luisterpaal)
“Een weekje later dan mijn collega's, maar ook van mij nog even een shout-out naar alle acts op de eerste Hollandse Nieuwe compilatie op de Luisterpaal.” (Atze de Vrieze)


DE LIJSTJES


MENNO VISSER DRAAIT:

My Brightest Diamond - Sharks remixes box (dubbelcd, Konkurrent, release begin 2010)

Sarah Worden's A thousand Shark's Teeth was al mooi, maar nu zijn er een viertal remixers nog eens dunnetjes overheen gegaan. Pop-opera meets violen, pop-opera meets elekronica en pop-opera meets DM Stith. Vooral die laatste combi met DM Stith is spookachtig mooi.

Jack Penate (live @ London Calling, 21 november)

Penate degradeerde de rest van het festival tot aardige opwarmertjes, wat een showman en wat een songs. Ik zeg: Veni, vidi, Pinkpop.

Opposites ft. Gers & Sef - Broodje Bakpao (single, Topnotch/Universal)

Humor is zowat de moeilijkste categorie uit de pop, maar deze doorstaat de toets. Want wat een snackbarhit!


MARTIJN VAN DER VLIST DRAAIT:


Lightning Dust - Infinite Light (Jagjaguwar/Konkurrent)
Een van de mooiste albums van 2009. De muziek raakt je tot in het diepst van je ziel. Vanavond tijdens Le Guess Who? in Tivoli De Helling. Ik ben zelfs een beetje nerveus.

Deer Tick - These Old Shoes (Partisan)
Een van de fraaiste animatieclips ooit Live op Le Guess Who? heb je daar weinig aan, maar godzijdank gaan de folkliedjes ook door merg en been.

El Pino & The Volunteers - The Long-Lost Art Of Becoming Invisible
Toen het album uitkwam, zette ik hem niet in mijn draaitlijst, hun optreden in Rotown twee weken geleden haalde de lijst ook niet, maar nu krijg ik een herkansing. Met elke luisterbeurt wordt The Long-Lost Art Of Becoming Invisible mooier. Zondag in Tivoli De Helling tijdens Le Guess Who?


ATZE DE VRIEZE DRAAIT:

Peaky Pounder - 10 Non-Stop Freaky Hits (album, The Third Movement)

Peaky Pounder, een voormalige Fin uit godbetert Hendrik Ido Ambacht, is al een tijdje mijn favoriet uit Promo's experimentele hardcorestal The Third Movement. Je hoeft geen gabber te zijn om van zijn muziek goed te vinden, je moet gewoon houden van harde elektronische muziek. Peaky Pounder maakt extreme muziek zonder angstaanjagend te zijn. Hardcore om vrolijk van te worden, met techno en vermorzelde disco als basis. Maandag op 3VOOR12 meer over Peaky Pounder, en dan staat 10 Non-Stop Freaky Hits ook meteen op de Luisterpaal. Hier alvast een oude set om in de stemming te komen.

London Calling 20 en 21 november in Paradiso

Band van de week is zonder twijfel A Place To Bury Strangers. Gisteravond op Le Guess Who waren ze erg goed, vrijdag op London Calling was het weergaloos. Ik zat op het aller-bovenste balkon, bij de spots, en had daar het gevoel dat de balken van het dak opgetild werden door het massieve geluid. Alsof elke kubieke centimeter van Paradiso uitgewrongen werd. Andere hoogtepunten van London Calling: Jack Penate, Wild Beasts, Beth Jeans Houghton en - wat mij betreft toch wel verrassend - MPHO.

Hollandse Nieuwe compilatie 1 (Luisterpaal)
Een weekje later dan mijn collega's, maar ook van mij nog even een shout-out naar alle acts op de eerste Hollandse Nieuwe compilatie op de Luisterpaal. Met onder meer goede gitaarliedjes van Shaking Godspeed en Lola Kite, het sterke technoduo Juju & Jordash dat voor mij echt uit het niets kwam, twee sterke Noah's Ark bijdragen en het avontuur van Knalpot.


FIONA FORTUIN DRAAIT:


Undeclinable Ambuscade - Het einde
Als ik nu naar nummers van ze luister, echt NU op Youtube omdat ze niet op mijn Ipod staan, dan moet ik lachen. Om bepaalde nummers zoals deze en deze. Maar laat ik mijn afkomst niet verloochenen, ik was groot fan. Als zestienjarige (en 17, 18-jarige, nee op mijn 19de stopte het) stad en land afgereisd voor deze band. Met fles lambrusco in de trein, mijn zelfgemaakte Undeclinable Ambuscade onderbroek aan, naar een buurthuis in Hoorn omdat het lokale popzaaltje wordt verbouwd. Het was een mooie tijd. Tragisch is dan om te horen dat voor het intreden van de dood, de band al was vergeten. Bij het horen van het einde van Undeclinable Ambuscade meteen kaartjes gekocht voor hun laatste show, 20 december in W2 in Den Bosch. Om ze nog eenmaal uit het graf te zien stappen waar ze al wel met één been instonden. Hopelijk doet oud zanger Jasper niet moeilijk en doet hij gewoon mee. En dan wil ik daarna knakworstjes eten bij Skanne thuis.

The Bony King of Nowhere - Alas My Love (Helicopter/Petrol/PIAS)
Op plaat vind ik The Bony King of Nowhere al erg goed. Mooie, beetje treurige folkliedjes. Zag ze live op Crossing Border. Ik zeg je: nog beter! Jij kunt ze NU live zien op 3VOOR12TV, niet zo lang geleden stonden ze namelijk ook in de club.

Pien Feith live in Pakhuis Wilhelmina
Pien Feith speelde vier gloednieuwe liedjes. Prachtig waren ze, wat een stem heeft ze ook. Ik zal spreken met de woorden van de oude man die naast me op de bank het optreden gadesloeg: het talent van Nederland.


ERIK ZWENNES DRAAIT:

Top Notch Extravaganza Vol. 4 (mixtape, Top Notch/Universal)
ZOVEEL exclusief en nieuwe materiaal dat het eng wordt. Hier kunnen we wel weer even op teren. De nieuwe tracks van Skinto, Sticks, Fresku, SpaceKees, Sef & P. Fabergé en Jayh springen er na de eerste beluistering bovenuit. Erg tof, danku firma Top Notch.

Blood Red Shoes - Colours Fade (track, V2)
Wow, Steven en Laura-Mary maken het zichzelf niet makkelijk. In plaats van een iets toegankelijker opvolger van het debuutalbum, slaan ze in de eerste lektrack Colours Fade een Sonic Youth-achtige hoek in. Deze Amerikaanse invloed was er natuurlijk al, maar Blood Red Shoes lijkt de hele Britse achtergrond in 1 track te willen verbranden. Een meedogenloze song die ik graag snel live hoor. Kom ook maar door met die plaat.

Blakroc - Blakroc (album, Co-Op/V2)
Zelf een plaat die iets minder is dan de laatste cd's van de participanten maakt nog een mooie ervaring. Op twitter is de oproep voor een Nederlandse Blakroc al gedaan. Wie pakt het op?


RON VAN DER STERREN DRAAIT:

Thus: Owls - Cardiac Malformations (album, Hoob/Konkurrent)
Je mag het op een festival zo niet noemen, maar op een avond met twee bands in 1 zaal, waarvan eentje Patrick Watson is, ontkom je er niet aan, tenzij je Neil Young of iets van die orde heet: het voorprogramma dus. Past bij de Patrick Watson-fans, maar is wel een graadje donkerder. Als naprogramma waren ze nog beter geweest.

Wild Beasts - Two Dancers (album, Domino/Munich)
Nooit gedacht dat ik daar nog lol aan zou beleven, aan huiswerk. Zaterdag op Le Gues Who? Het lijkt er niet op, maar fans van de laatste solo albums van Gavin Friday worden hier vast ook blij van. Veel mist, wolken, vallende bladeren en dan afgemaakt met drumpartijen uit de verkeerde studio zo lijkt het. Juist daarom wel spannend.

The Dodos - Time To Die (album, Wichita/V2)
Nog meer huiswerk, al ken ik deze les al van buiten. Ook zaterdag op Le Gues Who? en daar hopelijk net zo goed als op het album. Niet missen!


TOMAS DELSING DRAAIT:


Blakroc - Blakroc (album, Co-Op/V2)
Misschien niet zo goed als de som der delen, maar daarom niet meteen afschrijven: er blijft nog genoeg interessants over! Al is het maar om de namen die garagerockers Black Keys om zich heen hebben verzameld: Ludacris, Mos Def, Raekwon, RZA, de lijst gaat maar door...

Le Guess Who? Tivoli Oude Gracht, 28-11-09
Achter elkaar in één zaal Megafaun, The Dodos en Wild Beasts!? De bezoeker van het Utrechtse Le Guess Who? hoeft er waarschijnlijk niet lang over na te denken waar hij deze avond naar toe zal gaan. Nadeel: ik voorspel lege ruimtes en holle echo's op de overige locaties.

Jack Penate Paradiso, London Calling 21-11-09
Ras-entertainer Penate kreeg voor elkaar wat eigenlijk nog niet echt gelukt was dat weekend in de grote zaal van Paradiso: ondanks dat de avond zo'n beetje ten einde liep ontplofte de zaal: vanaf de eerste minuut ging iedereen los, met als climax een goede ouderwetse stage-invasion. Blijft een genot om deze vakman aan het werk te zien.


INGMAR GRIFFIOEN DRAAIT:

A Place To Bury Strangers live @ Le Guess Who?, Utrecht, 26-11-2009
Live is het New Yorkse shoegaze noise-trio toch nog een stuk gruwelijker dan op cd. Op Le Guess Who? in De Helling zwollen de decibellen weer tot ongezonde hoogtes aan. APTBS kende geen genade en ging vooral in het slot helemaal los. Het bijzondere is dat hoe wreed het sonische geweld ook wordt, de show toch zo fascineert, dat voor het gros van de bezoekers weggaan geen optie is. Lees de recensie op de festivalsite.

Pyramiddd live @ London Calling, Amsterdam, 21-11-2009
Wat een bizar, gejurkt setje Amerikanen kwam daar het podium van de Paradiso-bovenzaal op. Ryan Biornstad en zijn drie drag-queens uit Portland, Oregon intrigeerden van begin tot eind met stampende electrorock, dwarse disco en dromerige synthpop. Het freaky Pyramiddd heeft wat ons betreft bijzonder sterke festivaltroeven in handen. Lees de recensie op de festivalsite.

DrDoom - MySpace
Heb je het gevoel dat alles tegen zit, wordt de hele bende je even teveel, heb je kortom zin om de longen uit je lijf uit te schreeuwen?? Vond de bijpassende soundtrack op MySpace bij de Nederlandse grindband DrDoom: Heerlijk en ik was er niet eens voor in de stemming.


STEPHAN VAN PEURSEM DRAAIT:

A Place To Bury Strangers live @ Le Guess Who Tivoli de Helling Utrecht
GODMILJAAR! Wat was A Place To Bury Strangers hard. Volgens mij stond het volume op honderd miljoen miljard! gemist op London Calling en alle andere keren dat ze in Nederland speelden. Nu wel gezien en onder de indruk, al was het maar door het volume. Nu zin in dest van het efstival, met persoonlijke favorieten Fucked Up, Bibio en The Field

Black To Comm - Alphabett 1968 (Type/Konkurrent)
In drie kwartier hoor je ambient, wereldmuziek, techno, noise, avant-garde, exotica en noem het maar op voorbij komen en toch blijft het een sfeervol geheel.

Beth Jeans Houghten Sessie @ London Calling
Weinig acts zien optreden tijdens London Calling. Wel veel sessies gezien waaronder deze van Beth Jeans Houghton. Ze is charmant en ontwapenend. Kijk zelf maar op 3VOOR12.TV . Wordt een grote. Volgende week ook de prachtige sessie van MPHO!