De vele persoonlijkheden van Lightspeed Champion

“Ik houd van feesten, maffe acties en extreem slechte grappen.”

Lightspeed Champion was een wilde electrorocker. Hij houdt van metal en harde Amerikaanse hiphop, maar is tegenwoordig singer-songwriter. “Ik doe niets liever dan platen maken, er liggen nog vijf metalplaten op de plank.”

“Ik houd van feesten, maffe acties en extreem slechte grappen.”

Devonte Hynes, ‘Dev’ voor vrienden, werd bekend als de zwarte jongen met baard tussen de bleke puistenkopjes van electropunkband TestIcicles. Net zo snel als de hype rond de verfrissende herrie ontstond, besloot de band er weer mee op te houden. “We waren zeventien en hadden een plaatje gemaakt. Wat we niet doorhadden was dat men verwachtte dat we nu jaren met dit geluid op het podium zouden staan. Toen ik er mee bezig was vond ik het erg tof, maar dat heb ik vaker: dan ben ik het snel weer zat.” Dev verklapt dat hij de Test-Icicles plaat zelfs nooit in huis heeft gehad.

Tegenwoordig laat Dev een hele andere kant zien. Als Lightspeed Champion treedt de Brit op met én zonder band, maar altijd erg minimaal en rustig. Zijn album Falling Off The Lavender Bridge kwam deze maand uit. Dev kon het bij de albumpresentatie niet laten zijn fans op het verkeerde been te zetten. Samen met enkele muzikale vrienden, waaronder Alex Turner van Arctic Monkeys, werd heftig gerockt, gezopen en gegrapt. Het leverde hem wel een NME-cover op.

De volgende twee platen als Lightspeed Champion heeft de inmiddels eenentwintigjarige ook maar vast geschreven. “Ik kan moeilijk bij één ding blijven, denk altijd weer vooruit. Het is ook zo geweldig om muziek te maken. Ik doe niets liever dan thuis opnemen.” Dev sluit zich dan op en is lastig te bereiken. Als hij wel bereikbaar is zit hij in het buitenland voor optredens. Zijn vrienden worden er soms gek van. Dev noemt het zelf een MySpace-relatie: via muziek- en netwerksite houden Dev en zijn muzikale vrienden in de gaten of ze zich in dezelfde stad bevinden. “Dan kom ik er achter dat iemand ook in Parijs is en gaan we die stad onveilig maken. Want hoe rustig en arty Dev er ook uit ziet, hij kan ook goed de lompe Britse boer uithangen. “Ik houd van feesten, maffe acties en extreem slechte grappen.”

Ondanks de slechte grappen weet Dev goed waar hij mee bezig is. Een jaar geleden kreeg hij als hiphopartiest een contract aangeboden. “Ik deed wat freestyles op een plaat van vrienden, dat klonk eigenlijk best goed.” Toch voelde Dev dat het niet het juiste moment was voor een hiphopcarrière. Ook zijn vijf metalalbums die hij thuis al klaar heeft liggen, laat de workaholic nog maar even voor wat ze zijn.

“Helaas moet je keuzes maken, daar heb ik nog wel eens moeite mee.” Wel vind hij dat je als artiest nieuwe wegen moet blijven bewandelen. “Als een metalband die ik tof vind ineens iets heel anders gaat doen dan koop ik dat gewoon niet, maar als ze dan weer metal gaan maken zoek ik ze weer op. Artiesten laten zich veel te sterk beperken door het genre waarin men ze graag ziet.” Dev moet toegeven dat er één band is waar hij echt alles van koopt: Korn. Ja, ook de nieuwste plaat heeft hij in huis “ik ben trouwens ook gek op Lil’ Wayne”.