Zat er nog wat tussen? Dat is altijd de grote vraag de maandag na London Calling? Welke bands gaan we terug zien? Welke favorieten zakten door het ijs en welke outsiders zien we nooit meer terug? Op de eerste editie van 2008 was in elk geval genoeg variatie: klassieke Libertines-pop, een diva in de dop, krautrock, stadionrock, dansbandjes en zelfs een stel verdwaalde Amerikanen. 3VOOR12 zag alle bands en deelde de volgende rapportcijfers uit:
The Rascals: 8,5
“Zou Alex Turner misschien stiekem liever in The Rascals gespeeld hebben??”
Blood Red Shoes: 8,5
“Het is vuurwerk, het knalt, het publiek geniet.”
The Rascals: 8,5
“Zou Alex Turner misschien stiekem liever in The Rascals gespeeld hebben??”
Blood Red Shoes: 8,5
“Het is vuurwerk, het knalt, het publiek geniet.”
The Metros: 8
“In ‘de catacomben’ werd gediscussieerd over welke verdovende middelen deze jongens tot zich hadden genomen. Ik zeg: bier en adrenaline.”
Mystery Jets: 7,5
“Het is bepaald geen toeval dat op de setlist bijna alleen maar nieuwe liedjes staan.”
Pete & the Pirates: 7,5
“Je woont in Engeland, zit in een band en je draagt eens geen skinny jeans, geen grote bril en geen neonkleding.”
Joe Lean & the Jing Jang Jong: 6,5
“Als je dan de bijzondere jongen uit wilt hangen, dan moet je natuurlijk wel bijzonder zijn.”
Make Model: 6,5
“Dit is een band die je pas goed gaat vinden als je de plaat enkele maanden in bezit hebt.”
Let’s Wrestle: 6
“Als je een meezingrefreintje schrijft vol met la-la-la’s, moet het ook wel pakkend zijn.”
Baltic Fleet: 5
“Het geluid staat zo hard dat de monitors ervan trillen, maar toch heb je niet het gevoel dat het over je heen blaast.”
En dan nog:
Dead Kids: een 9 voor het optreden, een 6 voor de muzikale keuzes. Een gemiddelde hieruit trekken zou onzin zijn.
“Dit is een Keith Flint (jeweetwel die gek van The Prodigy) waar je écht bang van wordt.”