Je bent van de straat of je bent niet van de straat. Het Utrechtse trio Stropstrikkers uit het Utrechtse risicogebied Ondiep laat er geen twijfel over bestaan: “We verkopen ons nieuwe album rechtstreeks uit de kofferbak”, zegt frontman Skafalau. “Gewoon op straat.” Het trio heeft geen label en geen manager. Zelfs hiphopgodfather Kees de Koning van Top-Notch kreeg de cd niet toegestuurd. “Als je ergens tekent ben je van iemand", zegt hij. "Wij willen niet dat iemand zich met onze muziek bemoeit. Natuurlijk sturen we Kees straks een cd, gewoon voor hemzelf.”

9 november verschijnt Donkere Dagen, het tweede album van de groep uit Utrecht (of in hun eigen woorden: Utka). “We hebben een releaseparty in EKKO”, zegt Skafalau. Het is de opvolger van Kermis in de Hel uit 2006, dat nog altijd gratis te downloaden is van de site van de Stropstrikkers. “Dat album heeft aardig wat opschudding veroorzaakt”, zegt Skafalau tevreden. De Stropstrikkers lieten onder meer alle blanke gitaarbandjes achter zich in bandwedstrijd The Clash of the Titans, gehouden in hun eigen achtertuin, oefenruimtecomplex dB’s.

Donkere Dagen gaat verder dan het eerste album, belooft Skafalau: “Kermis in de Hel was ons visitekaartje. Dit is wie we zijn en waar we vandaan komen. Dit is waar we van houden en waar we niet van houden. Op donkere dagen gaan we meer in op onszelf en op onze visies op het leven. Het waren donkere dagen, maar we hebben verlichting gevonden. Je weet toch. Ik kan er nog niet te veel over zeggen, maar het gaat vooral over onrust tussen ons en onze boys.”

Stropstrikkers gaat kleine stukjes vooruit. Het album werd opnieuw opgenomen in de bezemkast van producer Klaas Vaak, maar diens ‘afmixskills’ zijn volgens Skafalau wel vooruit gegaan. Anderen zouden liever sneller naar de top willen, maar voor de Stropstrikkers gaat het snel genoeg. “Muziek heeft geen haast. Als je te snel naar succes wilt, bouw je een omgekeerde piramide. Je weet toch. Die valt om. Wij zijn een normale piramide, die vanaf onderen stevig naar de top groeit.”