Schrijf Pophistorie, het gezamenlijke project van 3VOOR12 en /Geschiedenis waarin we onze lezers uitdagen het beste album uit de pophistorie te zoeken, heeft de tongen nogal losgemaakt. Zoals altijd komen er veel op- en aanmerkingen op de lijst binnen via de mail en het forum, waarbij de discussies soms aardig verhit raken. Dat was natuurlijk precies de bedoeling, maar het kan wel verwarrend werken bij het uiteindelijke stemmen. Laat je daarom eens beïnvloeden bij je keuze door je favoriete artiest. Deze week vraagt 3VOOR12 een aantal mensen om hun voorkeuren op een rijtje te zetten. Elektromuzikant en deejay I-f (Ferenc van der Sluijs) is de volgende aan slag. Nu staan er niet al te veel elektronische acts op de lijst van 300 namen, maar I-f blijkt er maar twee uit te willen lichten. Wat zijn gekozen vijf platen wel gemeen hebben is donkere, heftige muziek. "Ik vind het wel jammer dat ik geen plaats meer had voor Marvin Gaye; hij is misschien nog belangrijker dan James Brown." 5. Drexciya - The Quest (1997) "Vooral uit respect. Hij is misschien niet heel belangrijk geweest voor popmuziek, maar wel voor ons in de elektronische wereld. Zijn onafhankelijkheid en zijn ontroerende visie op Detroit vind ik heel indrukwekkend. Racisme en het hele zwart-wit verhaal ligt daar nog altijd heel gevoelig, dat is een hele moeilijke strijd. James (Stinson, red.) wist al een tijd dat hij niet lang meer te leven had, terwijl hij toch zeven albums wilde maken. Het is hem gelukt en deze plaat is een heel duidelijk statement over wat er in zijn stad nog steeds speelt." 4. Motörhead - Ace of Spades (1980) "Ik ben hier vroeger echt wild van geweest. Het is goor, hard en heel heftig. Ze hebben ook echt hun eigen genre. Het is tussen die gitaarherrie misschien nog wel knapper als in de elektronica om een eigen sound te hebben. Ook die hele houding van Lemmy, dat 'I don't give a fuck', vind ik heel spannend. Eigenlijk is het gewoon een klootzak." 3. Joy Division - Closer (1980) "Eigenlijk ken ik ze pas sinds twee jaar goed. Ineens viel het kwartje, maar beter laat dan nooit natuurlijk. Joy Division is gewoon puur. Ik ken ze live dus alleen van video, maar dan zijn ze nog beter en rauwer dan op de plaat. Toen ik ze ontdekte, bleken heel veel bandjes ineens overbodig te zijn. Bovendien is het meestal zo dat, als er zo'n bom ontploft in een band, dat die het ook niet overleeft. Maar ze tilden zich als New Order helemaal uit de stront en gingen verder met een nieuw geluid, dat ook bijzonder en belangrijk was." 2. Pink Floyd - Dark Side Of The Moon (1973) "Dark Side is een heftige LP en heel Pink Floyd is heftig. Ook hun hele geschiedenis, hun doen en laten. Hun liveregistratie Live at Pompeii is ook een geweldige film. Altijd die eeuwige strijd met zichzelf en de drugs, dat vind ik er wel goed aan. Ik heb er niet veel over te zeggen, alleen dat ik hun algemeen geaccepteerde klassieker ook echt de beste vind." 1. Kraftwerk - Computer World (1982) "Er is geen andere keus. Ik vind het ook leuk om te zien dat ze geaccepteerd zijn als popmuziek. Deze LP was ook heel belangrijk voor mij. Numbers was het eerste nummer dat je ook hoorde in mixen, tussen allerlei obscure disco. Ik draai ze ook nog wel eens. Tegenwoordig zijn ze misschien niet zo belangrijk meer; je kunt niet altijd een pionier blijven. Maar live zijn ze nog net zo goed." WAT MIS JE IN DE LIJST? "Ik mis eigenlijk niet zoveel, ik associeer popmuziek toch meestal met dingen waar ik niet 'into' ben. Ik vind het wel jammer dat ik geen plaats meer had voor Marvin Gaye. Hij heeft ook een enorme invloed gehad op elektronische artiesten: Moodymann heeft bijvoorbeeld een track waarin allerlei nieuwsberichten zijn verwerkt van toen hij werd vermoord door zijn gekke vader. Hij is misschien nog belangrijker dan James Brown." Geinspireerd door de keuze van I-f? Breng dan snel je stem uit op je eigen top vijf. Dit kan nog tot en met 26 mei.