De stembus voor Schrijf Pophistorie is vanaf vandaag gesloten. Op het laatste moment kregen we nog de top vijf van Maurits Westerik, de leadzanger van Gem door. Westerik heeft het behoorlijk druk gehad de afgelopen week: na een weekendje spelen in Engeland werd de band uitgenodigd om het voorprogramma van Editors te komen doen in Dublin. Allemaal leuk en aardig, maar daardoor duurde het ook wat langer voor we het lijstje van Maurits binnen hadden. Op de valreep is dit nog zijn keuze. “Het duurde bij mij wat lang, omdat ik meteen weer zin kreeg om die platen te draaien. Ik ben nog nooit langer bezig geweest met 1 e-mail verzenden! Wat een Lijst! Wat mij betreft hadden we hem in tweeën gedeeld. 1960/1981 en 1982 t/m nu. Ik krijg het toch niet over mijn hart om The Flaming Lips met "The Soft Bulletin" boven The Beatles, "Revolver" te kiezen, of de Beastie Boys met "Ill Comunication" boven The Doors, BECK met "Odelay" boven The Velvet Underground en Antony & The Johnsons boven Dylan's Blonde on Blonde. Ik ben opgegroeid met heel veel oude muziek, en nog steeds schaf ik graag oude platen aan. Althans platen "voor mijn tijd". En wat mij betreft geven die oude platen aan dat het daarmee allemaal begonnen is.” 5. Velvet Underground and Nico, The Velvet Underground and Nico (1967) “Het maakte erg veel indruk op me toen ik dit voor het eerst hoorde, het mysterie, het donkere, hogere sferen, en het ritme van I'm Waiting for my Man. En de prachtige liedjes als There She Goes Again en Sunday Morning. Ik draai het nog steeds graag.” 4. The Doors, The Doors (1967) “Ligt in dezelfde lijn van Velvet Underground. Als je de plaat opzet begint het met Break On Through (To the Otherside). Je gaat net weer liggen en wordt als het ware met een lasso van je bed geslingerd. Zoveel Kracht en energie, deze plaat zit vol fantasie en is erg filmisch. Zo'n dragend lied als Take It As It Comes. En het swingende sexy Light My Fire.” 3. The Clash, London Calling (1979) “Toen ik dit voor het eerste hoorde, werd ik heel opgelaten en stil tegelijk. Er zit zoveel in deze plaat, uiteenlopende stijlen. Energieke zang die je bij de keel grijpt. En die plaat klinkt zo goed! Zo'n lied als London Calling is al lang tijdloos, maar op liedjes als Spanish Bombs en Lost in the Supermarket sta ik te stuiteren, zo mooi…” 2. The Beatles, Revolver (1966) “Weerzinwekkende plaat die heel inspirerend is geweest voor heel veel muzikanten. Dat weet ik zeker. Luister naar Tomorrow Never Knows, Jaaaaaa Ringo kon heel goed drummen en zoveel mooie liedjes als Here, There and Everywhere, I'm only sleeping.. Nog steeds blij dat we ook deze vroeger thuis hadden en ik hem mocht draaien.” 1. Bob Dylan, Blonde On Blonde (1966) “Een dubbel Lp, de eerste dubbelaar ooit. Zodra je het eerste nummer "Everybody must get Stoned" hoort, vraag je je af waar het heen gaat, vier speelkanten lang. Maar toch wordt er een sfeer neergezet, daarna volgt meteen het bluesy Pledging my Time waar je de passie en puurheid van de muzikanten hoort. Ook de stem van Dylan is ongekend. Titels waar je u tegen zegt; Visions of Johanna, Just like a Woman, Temporary like Achilles, Sad eyed Lady of the Lowlands. En dan de opvallend simpele titel "I want you", een wonderschoon liefdeslied met orgel- gitaarpartijen waar ik van geniet. 4th Time Around, een wals die je daadwerkelijk meesleept. Na goed, ik vind dit een bijzondere plaat die mijn leven heeft veranderd. Nota bene kwam deze Dubbel Lp een jaar later uit na Highway 61 Revisited. Tussen deze twee platen kan ik eigenlijk altijd moeilijk kiezen, als je me vraagt welk ik het beste vind. Ik draai ze beide net zo vaak.” WAT MIS JE? “Ik mis het Supergrass debuut, I should Coco, Rolling Stones met Exile on Main Street. En minstens 1 plaat van de The Kinks en The Byrds. Ik vond verder opmerkelijke platen in jullie lijst die ik ook erg goed vind; Buzzcocks, Undertones, The Feelies, Big Star en Television.” Maurits is de laatste artiest die een lijstje heeft bijgedragen. Op 31 mei maakt 3VOOR12 bekend welk album de meeste stemmen heeft gekregen en zich dus Beste Album uit de Pophistorie mag noemen.