Dirty Pretty Things is de nieuwe band van ex-Libertine Carl Barât. Met de single ‘Bang Bang You’re Dead’, een duidelijke steek richting vroegere bandmaat Pete Doherty, en het debuutalbum ‘Waterloo to Anywhere’ scoorden ze al goed in Engeland. Tijdens London Calling, op 31 maart, speelde Dirty Pretty Things voor het eerst in Nederland. Leonieke Daalder greep de gelegenheid aan om meer te weten te komen over de mensen achter de band. Carl lijkt wat te worstelen met zijn beroemdheid, in tegenstelling tot Anthony. Grappig genoeg krijgt de laatste de vraag voorgeschoteld of de ‘fame’ hem veranderd heeft. “Ja, door de beroemdheid doe ik heel vreemde dingen. Ik draag bijvoorbeeld een cowboyhoed tijdens het nemen van persfoto’s, ik ben net een aapje. Maar serieus, eigenlijk ben ik niets veranderd. Ik word niet op straat herkend, of het moet in een indieclub zijn. Als beroemdheid echt iets met me deed zou ik misschien in een ‘backstabbing’ klojo veranderen.” Carl geeft toe dat hij best een dagje James Bond zou willen zijn: “Waarom niet, iedereen wil toch wel een internationale superspion zijn? Het is een ander werkveld dan waar ik nu in zit. Ik zou best wel een ‘licence to kill’ kunnen gebruiken.” De romantische lifestyle van de filmheld heeft weinig gemeen met dat van Barât op dit moment. Carl: “Maar ik vind niet dat hij een beter leven heeft als ik. Ik wankel door het leven, maar ik oefen me in het wankelen. Het leven heeft me geleerd dat ik altijd op mijn hoede moet blijven en dat ik open en leergierig moet blijven. Volgens mij gaat het leven over het voelen van verschillende sensaties. Je moet alles een keer meemaken.” Anthony vond het opnemen van het album tot nu toe het mooiste aan de band. “Het reizen is ook mooi, maar dat we onze liedjes mogen opnemen geeft de meeste voldoening. Het leek alsof het maar een paar dagen duurde, maar eigenlijk was het een paar maanden. Het is erg snel gegaan en we zijn er erg blij met het resultaat. Je bent wel veel aan het wachten, je speelt een uurtje en laat dan weer iemand anders in de studio. Maar je verveelt je nooit heel erg: overal liggen instrumenten en de producers nemen ook bakken dvd’s mee.” Carl legt uit dat het in de muziek om emoties gaat. “Je legt je hele ziel bloot, je worstelt met je demonen. Maar dat hoort erbij.” Carl heeft al uitgebreid gepraat over emoties in zijn muziek toen The Libertines in de spotlights stonden. “Ik heb twee jaar doorgebracht in een nogal zichtbare plaats, dus misschien ben ik een beetje afgestompt. Maar er is niks vreselijks aan in een band zitten, over het algemeen is het een mooi leven.” De grote vraag is natuurlijk wat de overgang van de Libertines naar Dirty Pretty Things heeft gedaan met Barât. Is hij nu gelukkiger? “Ik ben geen gelukkig persoon, maar ik probeer gelukkig te zijn. Ik omarm elke dag de kans om gelukkig te worden. De muziek maakt me niet gelukkig, maar ik heb muziek nodig.” Bekijk het volledige interview met Dirty Pretty Things in Naar Eer En Geweten TV...