Vrijdagavond tien uur. Club Effes op de benedenverdieping van het oude Philipshoofdkantoor in Eindhoven - de lichttoren - stroomt vol met architecten, plaatselijke politici, projectontwikkelaars en ander serieus stropdasvolk. Niet echt het publiek dat je zou verwachten op een avond met dj Lady Aida op het hoofdprogramma. Toch is het zo. Vanavond neemt Philips officieel afscheid en omarmt woningbouwvereniging Trudo het historische pand dat ook op monumentenlijst staat. Philips president Gerard Kleisterlee houdt een speech, ook de directeur van de woningbouwvereniging vertelt een verhaaltje. Daarna volgt er een performance achter de ramen van het pand, gemaakt door lichtkunstenaar Har Hollands. Het is de prelude voor wat de climax van de avond moet worden: dj lady Aïda die een uur lang draait vanaf het dak. Aïda is een van die mensen die in een continue staat van opwinding lijkt te verkeren. Het enthousiasme is altijd aanwezig, of het nu over een lekkere warme dag, het scoren van een scoop of het vinden van een oude lp gaat. Toch is er dit keer duidelijk een verschil. Aïda is echt opgewonden. Vanmiddag kocht ze een mooie nieuwe witte outfit, zodat ze straks als een engel kan schitteren: "Ik dacht, ik ga toch nooit trouwen, dus ik kan dat geld net zo goed aan dit feest uitgeven!" En weer die licht nerveuze lach. "Ik ben niet zenuwachtig" zegt ze nog maar eens, om het daarmee te bevestigen. De spanning is in alles voelbaar. In de manier waarop ze de aanwezige vrienden veel langer knuffelt dan normaal, in de aanwezigheid van haar moeder en andere familieleden, bij het krijgen van cadeautjes. Terwijl op de achtergrond goede zaken afgerond worden in de bouwwereld, speelt zich aan de tafel bij Aïda een intiem familietafereel af dat zowaar veel weg heeft van een bruiloft. Dan is het zover: het bobogedeelte is klaar. Aïda moet naar boven. "Het is hoog man!!!" roept ze bijna na elke bocht op de ooit statige maar nu vooral heel stoffige treden. Halverwege moet ze even op adem komen. Eenmaal boven moet er ook eerst uitgehijgd worden. Onder klinkt al muziek, een door Aïda gemaakte Kraftwerk remix als begeleiding voor de lichtperformance met schaduwdanseressen die Har Hollands maakte. Het podium wankelt, de aangesleepte bouwlampen laten haar oplichten als een vallende ster. Maar vallen doet ze niet. Een uur lang neemt Aïda de paar honderd toeschouwers 35 meter lager op een reis door 21 jaar dance. Beneden staat een flinke geluidsinstallatie, maar het mannetje die het allemaal aansloot heeft op het dak ook flink uitgepakt. "Haaaha, ik ga hier blazen man, over alle daken van Eindhoven heen." Om tien over twaalf is het voorbij. Het licht gaat uit, maar op het dak blijft er iets stralen tot Aïda naar beneden loopt. "Ik doe het vanaf nu alleen nog maar op daken, ha!"