3VOOR12 recenseert Disque Pop (week 30): Editors

The Back Room: “Het beste van Bloc Party en Interpol”

In tijden van hype is het moeilijk te zeggen welke bands blijvers zijn en welke niet. Door de galmende gitaren en bariton zang zou je Editors makkelijk af kunnen doen als Interpolkloon. Zelfs de grimmige sfeer is er naar. Er is echter één groot verschil: Editors is Brits. Deze week is The Back Room Disque Pop de la Semaine.

The Back Room: “Het beste van Bloc Party en Interpol”

Bands die meeliften op het succes van een hype zijn moeilijk op waarde te schatten. Kijk maar naar het Britpoptijdperk. Oasis en Supergrass hebben cd’s gemaakt die nu als klassiekers gelden. Terwijl talloze ééndagsvliegen die toentertijd hip en happening waren, in de vergetelheid zijn geraakt. Hetzelfde geldt voor de huidige retro-new wave hype. Wiens platen draaien we in 2010 nog en wie zijn we tegen die tijd lange en breed vergeten. Men neme Editors. Vier sympathieke studenten uit Birmingham die in 2003 de instrumenten oppikten om gezamenlijk te musiceren. Na een stuk of wat ep’tjes is er dan nu het volwaardige album: The Back Room. Een album dat op het eerste gehoor tot de ééndagsvliegen behoort, maar as usual; schijn bedriegt. Het is moeilijk Editors te bespreken zonder namen als Snow Patrol en Interpol te noemen. Door de galmende gitaren en bariton zang zou je de jongens uit Birmingham makkelijk als een kloon van laatstgenoemde kunnen afdoen. Zelfs de dreigende, duistere sfeer van The Back Room komt overeen met Turn On The Bright Lights. Er is echter één groot verschil, ze zijn Brits. Dat betekent dat Beatelesque melodieën hun cultureel erfgoed zijn. Tel daar de invloeden van The Cure en R.E.M. bij op en je hebt een cd vol catchy popliedjes. Maar dan wel met een grimmige ondertoon, want vergeet niet dat Birmingham nou niet bepaald het toppunt van groene heiden en zingende vogels is. De geur van industrie en arbeidersbloed, -zweet en tranen wordt zelfs letterlijk bezongen in Fingers In The Factories. Dat behalve geëngageerd nummer vooral een meebruller is. Jagende drums en puntige gitaarriffs tegenover galmende zang vormen de effectieve formule van Editors. Dat maakt Fingers In The Factories niet het enige nummer met hitpotentie. Munich, Blood en niet te vergeten de single Bullets zijn stuk voor stuk voorzien van een moordend tempo en melodie die je niet snel los laten. Vervolgens krijg je bij Fall, Open Arms en Distance de kans om weg te dromen. Een van succesverzekerde combinatie. Met The Back Room levert Editors het beste van Bloc Party, Snow Patrol en Interpol bij elkaar. Waar die bands nog zoekende zijn, heeft Editors alle puzzlestukjes al gevonden. Een cd die bijna geen misser kan zijn. Of het de tand des tijds zal doorstaan is nog maar de vraag, het zou loos zijn daar nu al op te anticiperen. Dus tot duidelijk wordt of The Back Room een permanent plekje in de IKEA cd-toren krijgt of voorgoed naar zolder verdwijnt, gooi je handen in de lucht en zing uit volle borst mee.