Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Disque Pop de la Semaine: Editors - The Back Room (Kitchenware/PIAS) Single van de Week: Rinôçérôse - Bitch (V2) Clipper van de week: M.I.A. - Bucky Done Gun Geen 3FM Megahit i.v.m. Artist Request week De top tien: 1. M.I.A. live op 05 Days Off (16-07-05) Er mag gedanst worden... en gelachen. Leuk! (Niels Post) Hoe valser hoe beter! (Anne Broekman) Huppelende ochtendgymnastiek. (Menno Visser) 2. Björk - The music from Drawing Restraint 9 (Polydor/Universal) Op en soms over de rand van popmuziek, maar superspannend. (Gerard Walhof) Het bewijs dat popmuziek ook kunst kan zijn? Hoe dan ook, indrukwekkend. (Niels Post) 3. Various - N.E.W. (album, Luisterpaal) Sterk Nijmeegs underground visitekaartje vol elektronica. (Menno Visser) De beats om de blaren te laten spatten, de geluiden om de koppen te laten knallen. (Gerard Walhof) 4. Bonnie ‘Prince’ Billy - I gave you (videoclip: domino) De regisseur moet hebben gedacht: Bonnie’s hoofd is interessant genoeg. Wat mij betreft heeft de regisseur gelijk. (Mirka Duijn) Mooie stem, nog mooier gekweld gezicht. (Ward Graumans) 5. Jaga Jazzist live op 05 Days Off (15-07-05) Duke Ellington's Orchestra van de 21ste eeuw? (Anne Broekman) Tortoise-taferelen, maar dan met meer zweet, humor en rock ’n roll. (Ron van der Sterren) 6. Hangmatt - Philip da Illest journaal remix (afstudeerproject / 113b) Een jaar journaalbeelden ingedikt tot een bizarre videoremix die ook nog eens echt heel goed klinkt. Volgende week Clipper van de week??? (Ron van der Sterren) 7. Deep Dish - George is on (EMI) Maandag komt ie uit, om uit te groeien tot een van deze zomer's niet te missen platen. (Jurgen van den Brand) 8. Mylo - Otto's Journey (track van het album Destroy Rock 'n' Roll, re-release V2 2005) Daarna in mijn cabriolet naar meisjesbuiken bij de palmbomen kijken en handenvol kleverige gel in mijn krulletjes smeren op de beat van Mylo's Otto's Journey. (Thomas van Aalten) 9. Underworld live op 05 Days Off (17-07-05) Waar twee jaar geleden nog een Emmerson-loos tweetal stond, schitterde de nieuwe driemansformatie als vanouds. (Aron Friedman) 10. Gorefest - The Ultimate Collection (cd-box, Nuclear Blast) Ik kom superlatieven tekort. Het is namelijk een doos vol geluk. (Edwin Valent) De Lijstjes: Anne Broekman draait: M.I.A. live op 05 Days Off (16-07-05) Performance en keiharde beats die niemand onberoerd lieten. Met oprecht enthousiasme en een flinke dosis flair kreeg de kleine Tamil Tijger de hele Max mee. Hoe valser hoe beter! Jaga Jazzist op 05 Days Off (15-07-05) Viel dat even mee. Hield ik mijn hart nog vast toen de zaal zo goed als leeg was terwijl het orkest op moest draven, bij de eerste noten verdween twijfel als sneeuw voor de zon. Als vanouds, soms onnavolgbaar maar altijd adembenemend hoe tien mensen zo strak kunnen spelen. Duke Ellington's Orchestra van de 21ste eeuw? Pajo - Pajo (Domino/Munich) Voortkabbelende, mompelende liedjes onder een deken van kneuterige effecten. Perfect in deze tijden van komkommer. Aron Friedman draait: Underworld live op 05 Days Off (17-07-05) Nieuwe Darren, nieuwe kansen. Darren Price voegt zich bij Underworld en redt hen van een wisse dood. Het blijft de beste dance-act ter wereld, en dat bewezen ze afgelopen zondag opnieuw. Waar twee jaar geleden nog een Emmerson-loos tweetal stond, schitterde de nieuwe driemansformatie als vanouds. Various Artist - Cocoon Compilation E (Cocoon, 12" & CD) Fantastische zomerbox met alleen maar emoklappers. Deze compilatie schreeuwt Love Family Park. Sven Väth mag zelf dan nagenoeg uitgeblust zijn, het fantastische arsenaal producers op deze compilatie bewijst dat zijn label Cocoon nog steeds aan de top van de Duitse dance staat. Van Gabriel Ananda tot Dominik Eulberg, van Phonique tot Holden - alle relevante vierkwartspioniers van het afgelopen jaar leveren een bijdrage aan dit juweeltje van de bovenste plank. Jammer alleen dat de vinylbox zo fokking duur is. Toch maar met cd's gaan draaien? Style Of Eye - You Got That (Classic Rec., 12") Derrick Carter en Luke Solomon runnen een van de beste underground labels in de house scene. Classic Recordings doet haar naam eer aan. Typisch van die platen waarvan je de naam gaat vragen aan de deejay en waarvoor je vervolgens jarenlang tevergeefs de platenzaken afstruint. Het is dan ook aan te raden elke Classic te kopen voor hij is uitverkocht. Niet alle releases zijn even goed, maar deze van Style Of Eye is weer een onweerstaanbare dancefloorstomper die het zeker een jaar volhoudt in iedere zichzelf respecterende platentas. Dave Gibbs draait: Art Brut - Bang, Bang Rock & Roll (album / Fierce panda) Mijn top tien van het jaar is al klaar! 't is pas juli, maar deze staat erin! Clap Your Hands Say Yeah (download op http://clapyourhandssayyeah.com/shows.php ) JA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Bad name for a band! Nooit van gehoord? Ik ook niet, tot vorige week. Alle drie de downloads draai ik vaak. 3: Little Wings - Light Green Leaves (K records) Ooit gezien op het Amstel festival, nu eindelijk in huis. Edwin Valent draait: Gorefest - The Ultimate Collection (cd-box, Nuclear Blast) Ik kom superlatieven tekort. Het is namelijk een doos vol geluk. Een muzikaal walhalla ingepakt in zwart karton. Een metalbox volgepompt door Zeeuwen die je door het beperkte Nederlandse vocabulaire nooit volledig recht kan doen... Ik heb dan ook deze week niets anders beluisterd dan deze drie cd's uit de cd box van Gorefest: To Hell And Back - A Goreography. Ik worstel lomp en kom boven. Op deze drie dubbel cd's staan alle studio albums, demo's en 'rarities'. Deze box onderstreept maar weer eens dat Gorefest veruit het beste is wat Nederland op deathmetal gebied de afgelopen vijftien jaar heeft voortgebracht. Gerard Walhof draait: Björk - The music from Drawing Restraint 9 (Polydor/Universal) In de spiegel kijkend was het onvermijdelijk dat Bjork eens richting Japan zou bewegen. In dit geval voor de soundtrack bij de nieuwe film van Matthew Barney. Verwacht veel composities Bjork maar weinig zang Bjork. Met een hoofdrol voor de Japanse instrumenten noh en sho, en harpiste Zeena Parkins, en een bijrol voor Will Oldham. En voor het koperensemble dat twee aan minimal music refererende stukken speelt. Op en soms over de rand van popmuziek, maar superspannend. Autolux - Future perfect (Full Time Hobby/PIAS) Debuutalbum van drietal uit Los Angeles met als geheim wapen drumster en zangeres Carla Azar. Kleinkind van My Bloody Valentine en Sonic Youth. Naar het schijnt nu vast voorprogramma van Nine Inch Nails. Laat je meegolven op wolken van melodieuze noise. Nu op de Luisterpaal. Diverse artiesten - Nijmeegsche electronische waar (Een Punt Nul) Het heeft tweeduizend jaar geduurd maar dan heb je ook wat. Het volk dat vandaag moeizaam de Via Gladiola opstrompelt zou deze collectie goed kunnen gebruiken. De beats om de blaren te laten spatten, de geluiden om de koppen te laten knallen. Met fenomenale bijdragen van bijvoorbeeld Radboud Mens & Jaap Blonk, Recyver Dogs, Bertin, Toktek en Goem Fwd. Nu op de Luisterpaal. Jurgen van den Brand draait: Simon Reynolds - Rip it up and start again (Faber en Faber Limited, 2005) Van diverse kanten aangeraden en nu zelf maar eens aangeschaft, deze verslaglegging van een tot nu toe vergeten hoofdstuk uit de popgeschiedenis. De opkomst van de post-punk, van de basexercities van Jah Wobble in PiL tot de industriele piep en kraak van Throbbing Gristle, wordt met vlotte pen in 600 bladzijdes beschreven. Een groot deel van mijn platenkast heeft eindelijk verbinding en erkenning gekregen. Deep Dish - George is on (EMI) Maandag komt ie uit, het volledige album van Deep Dish. Niet louter met klappers zoals Flashdance, maar goed genoeg om uit te groeien tot een van deze zomer's niet te missen platen. Death in June - Abandon Tracks 2LP (NER) Dubbelaar vol compilatietracks en remixen van Death in June, een band die Reynolds vergeten heeft op te nemen in zijn boek (zie boven). Dit terwijl generatie- en genregenoot Current 93 wel twee keer wordt genoemd. Death in June paste zeker in de beginperiode precies in de piepkleine donkere hoekje tussen Killing Joke en The Sound. Menno Visser draait: Imogen Heap - Hide And Seek (Itunes track) O Superman anno 2005. Geheide top 10 hit met alleen vocalen en vocoder. M.I.A. live in de Melkweg, 16-7-2005 Huppelende ochtendgymnastiek. Various - N.E.W. (album, Luisterpaal) Sterk Nijmeegs underground visitekaartje vol elektronica. Mirka Duijn draait: Bonnie ‘Prince’ Billy - I gave you (domino) De regisseur van deze video moet hebben gedacht: Bonnie’s hoofd is interessant genoeg, daar hoeft amper een videoclip omheen. De clip bestaat uit een take, waarin je voornamelijk Bonnie’s onderlinge figuur ziet, gestoken in een smoezelig overhemd en een vieze spijkerbroek . Wat mij betreft heeft de regisseur gelijk. Check: http://www.dominorecordco.com/site/ The Martini Henry Rifles - Slash the seats (My Kung Fu) In de series flauw, flauwer, flauwst, maar stiekem wel erg leuk. Waarin een reuze alien (?) wordt vermoord met behulp van plectrums, audiokabels en gaffertape. Check: http://www.spex.de/web/video_player.php?id=515&v=6 Enon - Daughter in the House of Fools (touch & Go) Ik hou enorm veel van knip, plak en kleur videoclipjes zoals de video voor ‘mirror Kissers’ van The Cribs. Deze variant erop, van Enon, is al wat ouder, maar daarom niet minder interessant. Een leuk clipje in zwart, wit en knalroze. Check: http://www.tgrec.com/news/detail.php?id=39 Niels Post draait: M.I.A. live op 5 Days Off - Melkweg, Amsterdam (16 juli 2005) Eindelijk op een Nederlands podium. En het viel lang niet tegen. Er mag gedanst worden... en gelachen. Leuk! Autolux - Future Perfect (PIAS) In thuisland Amerika is deze al een half jaar uit, nu ook in Europa. Ze komen uit Los Angeles. Ze hebben nog geen show gespeeld zonder een andere hippe band (onder andere Blonde Redhead, White Stripes en binnenkort Queens of The Stoneage). Nu blijkt de plaat ook de verwachtingen waar te maken. Dus moet het goed komen met het trio zou je zeggen. Mijn zegen hebben ze. Doet denken aan: Blonde Redhead, My Bloody Valentine en Sonic Youth. En nog het meeste aan het wellicht minder bekende No Knife. Iets voor Bazar Curieux in september? Björk - The music from Drawing Restraint 9 (Wellhart/One Little Indian/Universal) Heeft nog weinig met popmuziek te maken. Of het bewijs dat popmuziek ook kunst kan zijn? Hoe dan ook, indrukwekkend. Thomas van Aalten draait: The Sisters of Mercy - Walk Away / Poison Door / On The Wire (single, Wae / Merciful Release, 1984) Omdat de Sisters volgende maand in 013 staan en misschien nu wel niet veel meer dan een rookgordijn, een drummachine, stroboscoop en een etalagepop zijn, grijpen we even terug. Deze songs worden ongetwijfeld vaak gedraaid op rare kelderfeestjes van lelijke dames met hangbillen in latexbroeken, maar zanger Eldritch blijft zijn cool bewaren en heeft zelf altijd netjes afstand gehouden tot rare bdsm- wicca- en goth-subculturen. Het blijft gewoon rock 'n' roll. David Sylvian - The Good Son vs. The Only Daughter (Blemish remixed, Samadhi Sound 2005) Een revisie van het in 2003 uitgebrachte Blemish, wat iemand met een ongetraind oor zou kunnen beschouwen als atonaal, tegendraads en storend. Robert Fripp die zijn gitaar mangelt en de dubbele vocalen van Sylvian die er als een mantra over heen zoemen. Maar nu is er The Good Son vs. The Only Daughter, met daarop nieuwe interpretaties van Burnt Friedman, Jan Bang & Erik Honore, Ryoji Ikeda en anderen. Ze hebben Sylvians stem genomen en er prachtige arrangementen onder gezet, met als hoogtepunt 'Fire in The Forest' van Readymade FC en 'How Little We Need To Be Happy' van Tatsuhiko Asano, die een tantrische zomerbries door mijn stereo laat golven. Mylo - Otto's Journey (track van het album Destroy Rock 'n' Roll, re-release V2 2005) Ordinair en relaxed. Kan je nagaan, van de grauwe straten uit het universum van Aldous Huxley (The sisters) via de esoterische guru-devoties van Sylvian naar de Yorin Beach Babe contest van Mylo. Ik heb mijn witte katoenen broek met hoog water al uit de kast en haast me naar de bar om er een Sea Breeze te bestellen. Daarna in mijn cabriolet naar meisjesbuiken bij de palmbomen kijken en handenvol kleverige gel in mijn krulletjes smeren op de beat van Mylo's Otto's Journey. Ward Graumans draait: Clor - Outlines (videoclip/Parlophone) Een paar weken terug zag ik de clip Love and Pain van deze band. Die vond ik al geweldig. En Outlines vind ik ook weer geweldig. Dat komt vooral omdat ik erg van stomme dansjes houd. En daar is Clor goed in. Hier wordt met volle overtuiging een lullige clip geproduceerd en daar heb ik ook deze week weer een zwak voor. Check http://www.clor.co.uk/Vid_Outlines.htm The Shins - Pink Bullets (videoclip/Sub Pop) Rustige clip bij een rustig nummer. Ik hou in dit geval meer van de muziek dan van het filmpje, dat is mij namelijk net iets te traag. Toch bleef ik kijken: het is moeilijk en tijdrovend een geanimeerd karakter te laten praten en zingen. Hier zingt een van papier gevouwen koe het nummer. Iemand heeft engelengeduld en fluwelen handschoenen gehad! Bonnie 'Prince' Billy en Matt Sweeney - I Gave You (videoclip/Domino Records) In 1 take gefilmd. Mooie stem, nog mooier gekweld gezicht. Prachtig licht. Verrassend einde (dit duo zal waarschijnlijk niet zo veel platen meer samen maken). http://www.dominorecordco.com Ron van der Sterren draait: Hangmatt - Philip da Illest journaal remix (afstudeerproject / 113b) Toen hij hier stage liep, vonden we hem al een vage gast. Weken knutselen aan seconden. Dat het niet voor niks was, kun je nu zien en horen. Een jaar journaalbeelden ingedikt tot een bizarre videoremix die ook nog eens echt heel goed klinkt. Volgende week Clipper van de week??? Check ‘m hier: http://www.113b.tk/ Charlie And The Chocolate Factory Johnny Depp is de perfecte Willy Wonka die al die rotkinderen op geniale wijze uit het veld ruimt. En dan hebben we het nog niet gehad over de Oempa Loempa begeleidingsband, die in deze remake met een heel nieuw remixrepertoire op de proppen komt. Jaga Jazzist op 05 Days Off 2005 Eigenlijk een schande dat je een festival karakteriseert met een act die zo’n beetje de minst representatieve vertegenwoordiging is van vijf dagen beuken en dansen. Toch winnen ze. Tortoise taferelen, maar dan met meer zweet, humor en rock ’n roll. Job de Wit draait: Michael Mayer op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 17 juli) Als je niet van platen houdt, begin je geen label. Michael Mayer is één van de mannen achter Kompakt, een compleet technoconglomeraat, en hij houdt veel van platen. Dus hoewel hij alles prima aan elkaar mixt, haalt hij verder geen gekke trucs uit en kan elke, complete track volledig geapprecieerd worden. En dat gebeurde, keer op keer. Mayer is bovendien een hele leuke verschijning. Mijn favoriet in de set was zijn eigen remix van Baxendale's I Built This City, waarbij de disco-vocalen zomaar ineens uit de minimale techno neerdaalden. Roll Deep live op 05 Days Off in de Melkweg (Amsterdam, 16 juli) Het nadeel van twee festival-locaties is dat je er niet tegelijkertijd kan zijn, zeker niet als je vanuit de ene een radio-uitzending presenteert. Tiefschwarz in Paradiso moet ik dus nog even via de 3VOOR12 inhalen. In de Melkweg viel niettemin genoeg te beleven, met diep in de nacht vijf man Roll Deep in de oude zaal. Scratchy met zijn Oost-Afrikaanse vreugdekreet, Flow Dan met zijn nadrukkelijke aanwezigheid en Riko met zijn Jamaicaanse rudeboy-stylo maakten de meeste indruk in een alhier zelden vertoond staaltje grime-superioriteit. Rinôçérôse - Bitch (aac, V2) Ik had nog wel wat 05 Days Off-hoogtepunten kunnen noemen (Vitalic, Underworld, mijn hyper-exclusieve M.I.A.-interview) maar de hit van de week is MY BITCH! van de Franse groep Rinôçérôse. Dat was toch een onbetekenend, dreutelig dance-groepje? Niet langer, bitch! Dit rockt als Justice Vs. Electric Six, vuur in de disco, vuisten in de lucht. Vreselijk aanstekelijk, met natuurlijk het levensgrote gevaar dat je elke passant begint uit te schelden. Voorlopig ben ik natuurlijk vooral zelf de BITCH! van Rinôçérôse.