Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers en harde schijven van 3VOOR12. Komende week: Disque Pop de la Semaine: Sufjan Stevens - Come on Feel the Illinoise (Rough Trade/Cycle/Konkurrent) Single van de Week: Tiefschwarz featuring Chikinki - Wait & See (Fine/News) 3voor12 Clipper: The White Stripes - Blue Orchid (XL/V2) 3FM Megahit: Racoon - Love You More (PIAS) 3VOOR12 Top 10: 1. Sufjan Stevens - Come on Feel the Illinoise (album, Rough Trade/Cycle/Konkurrent) Bezwerend als een slaapliedje. (Leonieke Daalder) Weer in alle staten door de nieuwe Sufjan. (Menno Visser) Genadeloos maar vol liefde. (Anne Broekman) In het Bonny-Prince-Billy-genre van de etherische Americana, de top. (Chris Kijne) 2. The Juan Maclean - Less Than Human (album, DFA/EMI, release 11 juli) Dit is hoe Daft Punks laatste cd had moeten klinken. (Job de Wit) Boeit, omdat het niet voor één gat te vangen is (Menno Visser) 3. The Cribs - Mirror Kissers (video, Wichita/V2) Sinds tijden heb ik niet zo'n leuk clipje gezien! (Mirka Duijn) Hoe langer ik naar de clip kijk, hoe enthousiaster ik word. (Ward Graumans) 4. Missy Elliott featuring Ciara & Fat Man Scoop - Lose Control (video, Atlantic/Warner) Haar dansje vind ik altijd net het leukste dansje. (Ward Graumans) Die video maakt indruk. (Niels Post) 5. Nile - Annihilation of the Wicked (album, Relapse/Suburban) Als Mozart nog had geleefd, was hij op zeker fan geweest van Nile. (Edwin Valent) 6. Qosmo.org vs. Electric Airline - Fun With Gasoline/Spass Mit Benzin (single, Electric Airline) Bierpullen- & sauerkraut-electro met een doffe schimmellaag. (Thomas van Aalten) 7. Motor - Sweatbox (12-inch, Novamute/EMI, release: 11 juli) Zeven minuut vijftien. Een dansplaat zonder echte beat. Spannend! (Leonieke Daalder) 8. The Game - 300 Bars & Runnin' (mix-cd: You Know What it is Volume 3) De dis-track to end all dis-tracks. (Job de Wit) 9. Leela James - Music (album: A Change is Gonna Come, Warner Bros./Warner Music) De pop/soul-cd die iedereen dit jaar in huis moet hebben. (Kees de Koning) 10. Róisín Murphy - Ruby Blue (album, Echo/PIAS) Om op te warmen voor het concert van vanavond. (Aron Friedman) De Lijstjes: Thomas van Aalten draait: Qosmo.org vs. Electric Airline - Fun With Gasoline/Spass Mit Benzin (single, Electric Airline) Bierpullen- & sauerkraut-electro met een doffe schimmellaag. Een verveelde zanger, een monotone machinedrum, en dat allemaal vanuit een tochtige kraakkelder in Berlijn. Geen geld op de bank voor goede muziekapparatuur, geen vrouw om lief te hebben en de Döner Tent in Prenzlauer Berg is ook al dicht. Dan maar plezier met benzine. The Fall in 8 bits. The Tears - Here Come the Tears (album, Independiente/V2) Wat zei u? Suede? Daar lijkt het op, ja. Mm. Heel erg. Is dit bandje reeds geïnfecteerd door een ‘90s-revival? Nee? Oh, het is Suede? Niet? Wat zegt u? Ik moet me schamen om het met Suede te verwarren? Ok, excuses. Briljant album, dat van The Tears, van ex-Suede leden. Veel beter dan die laatste Suede-platen. Daddy Yankee - Gasolina (single, Universal) Wederom plezier met benzine. Omdat een diabolische drum met latino- en raï-invloeden met daar bovenop een verontwaardigde en pikante vrouwenstem een streepje voor heeft. Dit doet het goed op schuimparty's. De zomer is in aantocht, en ‘epileptisch rapper’ Daddy Yankee zorgt voor tropisch carnaval met een vies randje. Dit nummer kan gelooped worden tot aan de winter; verschil tussen refrein en couplet is er nauwelijks. Leonieke Daalder draait: Motor - Sweatbox (12-inch, Novamute/EMI, release: 11 juli) Zeven minuut vijftien. Een dansplaat zonder echte beat. Kaal, donker, dreigend, hypnotiserend. Spannend! Sufjan Stevens - Jacksonville (album: Come on Feel the Illinoise, Rough Trade/Cycle/Konkurrent) Ook bezwerend, maar dan heel anders. Als een slaapliedje. Mierzoet, lief, mooi. Wolf Parade - You Are A Runner And I Am My Fathers Son (e.p.: Wolf Parade, Sub Pop/Konkurrent) Een stampend, dwingend ritme met licht hysterische, Bowieaanse zang. Prettig. Mirka Duijn draait: The Cribs - Mirror Kissers (video, Wichita/V2) Sinds tijden heb ik niet zo'n leuk clipje gezien! De eerste keer dat ik deze video zag, kon ik een enorme glimlach niet verbergen, wat word ik hier vrolijk van! Het geheel lijkt superspontaan en losjes in elkaar gezet te zijn door iemand, die een nacht heeft gespeeld met een kopieerapparaat en viltstiften, terwijl niets minder waar kan zijn: in dit clipje zitten vele uren animatie-werk. Dat zie je er aan af. Check www.thecribs.com/go.php?object=music_videos. Suburban Kids With Biblical Names - Rent a Wreck (video, Labrador) Johan en Peter, de twee Zweedse bandleden van Suburban Kids With Biblical Names krijgen het voor elkaar om nog meer nerd te zijn dan Erlend Øye, tot vervelens aan toe. Het zal wel een Scandinavische tic zijn, de jongens zijn populair in Zweden en Finland. Om hun imago te hoog te houden was een videoclip waarin alle nerd-clichés aanwezig zijn hoog nodig. Dat is ze goed gelukt. Check www.labrador.se/artists/suburban.php3. Beck - Girl (video, Geffen/Universal) Beck heeft voor zijn nieuwste album in korte tijd drie mooie clipjes laten maken. De laatste video is voor het nummer Girl door het bedrijf Motion Theory. Toen ik de video voor het eerst zag, had ik net een weekend lang de kleuren voor een videoclip bijgewerkt en opgevijzeld. Het eerste wat ik logischerwijs dacht was: ‘Wauw, wat een waanzinnig mooie kleuren!’ Na een seconde of dertig werd ik vervolgens aangenaam verrast door het effect waar de rest van de clip op voortborduurt: een beeld vouwt dubbel waardoor een nieuw beeld ontstaat. Het is een beetje jammer dat dit effectje vervolgens niet wordt uitgebuit, maar desalniettemin is het een goed clipje met veel leuke details (en mooie kleuren). Check www.beck.com/news/index.php?year=current. Job de Wit draait: The Juan Maclean - Less Than Human (album, DFA/EMI, release: 11 juli) Menselijke kwaliteiten zijn overschat; dit is hoe Daft Punks laatste cd had moeten klinken. Jammer dat de band zijn Europese tournee heeft afgezegd en dus ook niet naar 05 Days Off komt want Less Than Human klinkt als een dance-album met een live-gevoel en dat had op het podium best wel eens heel goed tot zijn recht kunnen komen. Een lichtvoetige, zomerse plaat die geen moment verveelt. Disco voor cyborgs. Missy Elliott featuring Slick Rick - Irresistable Delicious (album: The Cookbook, Atlantic/Warner Music) Net als op Under Construction klinkt Missy bij tijd en wijle weer behoorlijk old-school op cd nummer zes. Slick Ricks oude werk wordt niet alleen gesampled, de man zelf babbelt gezellig mee op Irresistable Delicious. Zijn Engelse accent was voor Missy net iets te onweerstaanbaar. Voor de verandering is haar r&b-refrein niet te versmaden. The Game - 300 Bars & Runnin' (mix-cd: You Know What it is Volume 3) Zoals in volle glorie gedraaid in 3voor12XL afgelopen week: de dis-track to end all dis-tracks. The Game trekt er een goed kwartier voor uit om zijn grieven met 50 Cent en de rest van de G Unot van zich af te rappen. Hij pakt daarvoor allerlei instrumentale versies van grote hiphophits en betoont zijn flexibiliteit door zijn flow regelmatig aan de muziek aan te passen. En passant maakt hij meer indruk dan op zijn toch niet onverdienstelijke album van eerder dit jaar. Aron Friedman draait: Róisín Murphy - Ruby Blue (album, Echo/PIAS) Om op te warmen voor het concert van vanavond. De knisperende samples van Matthew Herbert geven Murphy’s stem een extra dimensie. Jamie Lidell - Multiply (album, Warp/Rough Trade) “A little bit more, a little bit more”… Ja, graag. Superpitcher - Here Comes Love (album, Kompakt/News) Geschikt voor al uw zwoele zomeravonden. Met Happiness als onbetwiste tearjerker. Menno Visser draait: The Juan Maclean - Less Than Human (album, DFA/EMI, release: 11 juli) Ergens tussen Kraftwerk, Daft Punk en een singer-songwriter in: The Juan Maclean boeit, omdat het niet voor één gat te vangen is. Doodzonde dat ze niet op 05 Days Off komen, want nu valt niet te controleren waar ze mee poetsen. diverse artiesten - Jar (A Pickled Egg Collection) (dubbelalbum, Pickled Egg/Konkurrent) Voer voor de absurdisten onder ons: Brits label dat sixties wil klinken anno nu. Dat levert Pareltjes (The Go! Team, Oddfellows Casino) en Zwijntjes (een paar werkelijk valse tracks) op. Maar een verrassende reis is het zeker. Sufjan Stevens - Come On Feel The Illinoise (album, Rough Trade/Konkurrent) Weer in alle staten door de Nieuwe Sufjan. Helaas niet zo briljant als Seven Swans, want minder spaarzaam gearrangeerd. Maar toch weer genoeg te kluiven, al was het maar vanwege de ultralange songtitels. Niels Post draait: Missy Elliot - Loose Control (video) Enkele weken geleden als Single van de Week maakte het nog niet zo’n indruk, moet ik bekennen. met die video is dat wel anders. Check 'm bijvoorbeeld hier: http://www.missy-elliott.com/ The Ponys live @ Paradiso Bovenzaal, Amsterdam (25-6-2005) Het mag dan door het vermaarde garage label InTheRed uitgebracht worden, maar zo ruig klonk het niet. Eerder genuanceerd, maar daardoor wel onwijs goed. Zondag nog op het Metropolis festival! Gratis! Millionaire live @ Club 3VOOR12, Desmet, Amsterdam (29-6-2005) Het siert ze dat ze de moeite namen om tussen die megamonster festivals door in ons ‘eigene cluppie’ te komen spelen. En dat doen ze dan meteen goed natuurlijk. Een waardige opener voor een toch wel bijzondere laatste show van het seizoen. Eric bedankt! Jaap welkom terug! Anne Broekman draait: Sufjan Stevens - Come on Feel the Illinoise (album, Rough Trade/Cycle/Konkurent) Genadeloos maar vol liefde brengt Sufjan Stevens Illinois in kaart. In maar liefst 22 liedjes, die variëren van intieme luisterliedjes tot volledig georkestreerde composities, leer je alles wat je moet weten over de geschiedenis en het heden. Ben nu al benieuwd naar de volgende staat. LPG, Voicst en Gem live in Tivoli (Utrecht, 30 juni) Een gezellige Excelsior-avond. Voicst deed wat het altijd doet. De Duitse avonturen hebben de heren van Gem nog meer zekerheid gegeven, hun show was einfach fabelhaft. Maar de grootste muzikaliteit kwam van LPG. Van fragiele Beach Boys-koortjes tot beukende riffs à la Motorpsycho. Millionaire - Paradisiac (album, PIAS) Homogener dan de voorganger. Josh Homme is duidelijk aanwezig en niet zonder resultaat. De Belgen maken een bijna nog hardere plaat dan Queens Of The Stone Age’ eigen Lullabies to Paralyze. Dave Gibbs draait: Malcolm Middleton - Into the Woods (album, Chemikal Underground/Konkurrent) Iedereen die de eerste plaat prachtig vond, zou een beetje teleurgesteld zijn van de nieuwe van ‘Crappo’. De helft blijft over als zeker de moeite waard. Brakes - Give Blood (album Rough Trade/Konkurrent) Hobbyband van leden van British Sea Power en The Electric Soft Parade. Zou hun debuutplaat tegen vallen naar hun sterke optreden bij Club3voor12? Nee, behalve dan een verschrikkelijke versie van Jackson. Nou ja, één misser op zestien nummers, niet slecht! Jongens, alsjeblieft, give up the day job. Dit is het betere werk! diverse artiesten - A Declaration of Independence (album Domino/Munich) Uit de koopjesbak (één euro), leuke verzameling van de usual suspects (Franz Ferdinand, Stephen Malkmus) en minder bekend (Clearlake, Adem) tot zelfs bij mij onbekend (James Yorkston & The Athletes, Archie Bronson Outfit). Stuk voor stuk allemaal leuk. Kees de Koning draait: diverse artiesten - Cold Mountain (album, Columbia/Sony BMG) Een briljante soundtrack voor wat mij een enorme kutfilm lijkt. Producer T-Bone Burnett is een meester in het net doen alsof de Eerste Wereldoorlog nog moet komen. Hij was eerder verantwoordelijk voor de soundtrack van O Brother Where Art Thou en de retro folk/bluegrass-cd van Gillian Welch. Jack Black blijkt ook een heuse meester. De stad uit, het bos in en deze cd op tien. Leela James - Music (album: A Change is Gonna Come, Warner Bros./Warner Music) Op de hoes wordt deze dame aangeprezen als de perfecte kruising tussen Tina Tuner en Beth Orton. Ik hoor het niet, maar als we op die toer gaan dan eerder Anouk op stap met Womack & Womack naar Jill Scott. Kortom: de pop/soul-cd die iedereen dit jaar in huis moet hebben. Producties van niet de minsten (Wyclef, Kanye West, enzovoorts), maar op geen moment overschaduwen deze sterren de prachtige stem van Leela James (in tegenstelling tot het door mij in de wereld gebrachte gerucht geen dochter van wijlen Rick James). Niet alles is even superieur maar het titelnummer en When You Love Somebody zijn alleen al reden genoeg. Danzig - II Lucifuge (Def American/Universal) Jim Morrison uit de hel. De death-metal-legende is al jaren een geheime liefde van me. Deze week eindelijk het tweede album op cd gekocht. 777 en I'm the One zijn de absolute favorieten die asociaal hard dienen te worden meegebrult met dit bloedhete kutweer. Laat de winter maar komen! Ward Graumans draait: The Cribs - Mirror Kissers (videoclip, V2) Hoe langer ik naar de clip kijk, hoe enthousiaster ik wordt. De animatie neemt langzaam over, maar blijft binnen de perken. De cameravoering en de rauwe stijl sluiten echt goed aan bij de grove tekeningen. De clip maakt het liedje nog leuker. In mijn gedachten dwaal ik even af naar de vele uren noeste arbeid. Hier heeft het Londense collectief Diamond Dogs nog een paar lange nachten aan gehad. Het lijkt wel zomer! www.thecribs.com/go.php?object=music_videos Missy Elliott featuring Ciara & Fat Man Scoop - Lose Control (videoclip, Atlantic/Warner) Over het algemeen lijken de meeste hiphop-video's behoorlijk op elkaar. Maar Missy Elliott steekt er altijd net even boven uit. Haar dansje vind ik altijd net het leukste dansje. Alsof het medium voor haar bedacht is. Lose Control is zo gaaf gefilmd, dat ik er deze week nog even naar blijf kijken. www.missy-elliott.com Clor - Love + Pain (videoclip, Parlophone/EMI) Rachel Reupka had nog nooit een clip gemaakt voordat ze Love + Pain maakte. En ongeveer elke cliché-videotruc die we al kennen sinds de jaren tachtig wordt aangewend om er wat van te maken. Lief. Ik kijk altijd graag naar mensen die bloedserieus iets volkomen belachelijks doen. En het schijnt dat Clor nog een dag voor de opnamen een dansworkshop heeft gedaan om goed voor de dag te komen. www.clor.co.uk/Vid_LandP.htm Chris Kijne draait: Sufjan Stevens - Come on Feel the Illinoise (album, Rough Trade/Cycle/Konkurrent) In het Bonny-Prince-Billy-genre van de etherische Americana is Sufjan Stevens al sinds zijn Michigan-cd de top. Hoewel eigenlijk bedoeld als grap, lijkt hij zijn voornemen om alle staten van de VS een cd te gunnen nu werkelijk uit te gaan voeren. De Illinoise op deze tweede in die lange reeks is van een wonderbaarlijke schoonheid. Stace England - Greetings From Cairo (Gnashville Sounds) Alsof de duvel er mee speelt, behandelt ook Stace England op zijn nieuwste een stukje Illinois: het stadje Cairo op het punt van samenkomst van de Mississippi en de Ohio-river. Waar het zuiden het noorden ontmoet, en blank dus zwart al sinds de slavernij naar het leven staat. Die geschiedenis wordt prachtig verteld en bezongen in een muzikaal idioom dat per nummer is toegesneden op het verhaal. Rodney Crowell - The Outsider (Columbia/Sony BMG) De voormalige echtgenoot van Emmylou Harris staat te boek als een zelfingenomen bal gehakt. Maar wanneer je de regels schrijft “Beautifull despair is hearing Dylan when you're drunk at 3 a.m. / Knowing that the chances are, no matter what you'll never write like him” dan kan je niet echt in de major league der assholes spelen. Hele mooie cd gemaakt, onze Rodney. Jurgen van den Brand draait: The Dead 60's - The Dead 60's (album, Deltasonic) Eind vorige jaar door de BBC achter The Bravery getipt als een van de acts om in de gaten te houden in 2005. The Dead 60's kun je situeren tussen de rock met dubinslag van The Clash en de witte funk van A Certain Ratio. Groeit nog met iedere draaibeurt. DJ Shadow - .....Endtroducing (album, Island/Universal) Klassieker uit de jaren 90 in een dubbel jasje. Eigenlijk werd-ie nooit meer beter. Echte meerwaarde heeft de tweede schijf niet, maar de release is een goede reden het origineel weer eens intensief te beluisteren. The Posies - Every Kind of Light (album, Rykodisc/Rough Trade) We dachten dat het gedaan was met de hemelse samenzang tussen Jon Auer en Ken Stringfellow bij The Posies, maar de heren hebben elkaar toch weer gevonden. Misschien niet zo zoet als Frosting on the Beater, maar Every Kind of Light klinkt weer als vanouds. Edwin Valent draait: Nile - Annihilation of the Wicked (album, Relapse/Suburban) Als Mozart nog had geleefd, was hij op zeker fan geweest van Nile. Deze technische death-metalgasten laten op elke plaat een staaltje death-metal horen dat neigt naar übertechnisch klassiek. Zo ook op hun nieuwste plaat, al zijn de drums helaas wat minder ‘vet’ aangezet. Maar maakt niet uit, want dit is geen plaat; dit is scheppende toonkunst met satanische randjes. Dus als Mozart nog had geleefd, had-ie te strakke spijkerbroeken aan, zat hij onder de tattoos, dronk hij bier en tikte hij parmantig met zijn vingers mee op de maten van Karl Sanders. Rock me Amadeus! Fear My Thoughts - Hell Sweet Hell (album, Lifeforce) De metalcore-releases schieten je om de oren. Gevolg: het is moeilijk voor bands om nog een beetje boven het korenveld uit te tornen. Dat lukt de Duitsers, het zal weer eens niet, van Fear My Thoughts wel! Strakke plaat waarop veel muzikale invloeden zijn te ontwaren. Mastodon, At The Gates, Isis, Heaven Shall Burn... zelfs Radiohead hoor je er in terug. ‘Gewoon’ een goeie plaat. Schlüss. (26 juli ligt-ie in de winkel. Count the days) The Provenance - How Would You Like to Be Spat At (album, Scarlet) Intens. Dat omschrijft de nieuwe plaat van het Zweedse The Provenance het best. Naar tracktitels zoals Heroine, Kick You So Hard en About a Whore, About a Kill kijkend, verwacht je inderdaad niet direct vrolijke deuntjes op te knallen. Dat is het dus ook niet maar de mix is mooi. Zware, donkere en depressieve muziek in heftige strijd met de engelenstem van frontvrouw Emma HELLström (toeval?). Intens. En goed. Voor de fans van My Dying Bride.