Spasmodique uit elkaar na vertrek zanger Mark Ritsema

Overgebleven bandleden: “We stoppen er nu definitief mee”

De Rotterdamse undergroundband Spasmodique is uit elkaar. Dat laten de drie overgebleven bandleden weten na het vertrek van zanger en gitarist Mark Ritsema. “We kappen met Spasmodique. Het is goed geweest en dat houden we zo.” De cultband heeft al een aardige geschiedenis van afscheidsconcerten in 1992 en 1996 en kwam in 2002 weer bij elkaar. Nu lijkt het erop dat de band definitief uit elkaar is.

Overgebleven bandleden: “We stoppen er nu definitief mee”

De duistere gitaarband Spasmodique heeft besloten te stoppen, na het vertrek van zanger en gitarist Mark Ritsema. Het nieuws dat Ritsema de band verliet, viel ruw op het dak van de overgebleven drie bandleden. “De boel had een tijdje plat gelegen en we waren net begonnen met nieuwe opnames. Maar Mark is erg moeilijk te vervangen.” Boos zijn ze niet over het vertrek van Ritsema. “No hard feelings. We kappen met Spasmodique. Het is goed geweest en dat houden we zo. We hebben de intentie om met zijn drieën te blijven samenwerken. Hoe dat gaat klinken weten we niet. Het doet er ook niet toe. De beste muziek maak je niet, het ontstaat gewoon.” Begin jaren negentig ging de band ook al eens uit elkaar, maar kwam in 2002 terug met het album From Villa Delerium. “We pakten de draad weer op en maakten de mooiste plaat die we ooit hadden gehoord. We stoppen er nu definitief mee.” Aldus de overgebleven bandleden. Spasmodique ontstond begin jaren tachtig, en bracht in 1982 de eerste demo Animals In Springtime uit. Daarna volgde de neerslachtige gitaarrockplaten From The Cellar Of Roses, North, Haven en Who’s Afraid. Ook Jean-Paul van Mierlo, schrijver van de Spasmodique biografie Spasmodique From The Cellar Of Roses, denkt dat de breuk definitief is. “Mark Ritsema heeft het gevoel dat hij zijn ei beter kwijt kan bij zijn andere band Raskolnikov. Hij heeft waarschijnlijk het gevoel dat hij Spasmodique ontgroeid is. Als fan is dat natuurlijk erg vervelend. Het is toch een deel van je leven. Hoewel ik het wel aanvoelde komen na gesprekken met Mark, komt het hard aan. Spasmodique was voor mij zowel een audio- als een visuele uiting van de frustraties van alle dag, de eenzaamheid, melancholie van het nachtleven, passie en woede.”