Neem nu alleen al de naam Scissor Sisters: het New Yorkse vijftal heeft zich vernoemd naar lesbische liefdesexercities. Maar wie zich afvraagt of ze op hun Pink Floyd-cover Comfortably Numb de draak steken met het orgineel, krijgt het met zangeres Ana Mantronic aan de stok. Ze kan zwaaien met een email uit het Pink Floyd kamp waarin staat dat de schrijvers blij zijn met hun versie: “De cover komt voort uit een liefde voor het liedje. Pink Floyd’s The Wall is in 1979 opgenomen en ik zweer dat er een hoop disco op staat. Another Brick Of The Wall staat bol van de funky bassen en gitaren. Het zou me verbazen wanneer Roger Waters destijds geen Travolta-pasjes maakte in driedelig wit.” In Engeland is er een ware hype onstaan rond Scissor Sisters. Zo worden ze in de Britse krant The Guardian samen met Franz Ferdinand gezien als de voorlopers van een nieuwe artrock beweging. “We zijn wel geïnspireerd door de Talking Heads en ik ben opgevoed door twee beeeldend kunstenaars, maar we zijn geen kunstproject,” werpt Mantronic tegen. “Voor Scissor Sisters staat de muziek voorop.” Sommigen zouden misschien wel kunnen denken dat de muziek van Scissor Sisters juist voor de roze markt gemaakt is. “Fout – onze muziek wordt gemarket voor slimme mensen”, lacht Mantronic. “Logisch, dat als drie van de vijf bandleden homo zijn, dan is er ook een zekere betrokkenheid met het onderwerp. Maar onze muziek is er voor iedereen.” Drummer Paddy Boom vult aan: “Bij het etiket gay denken mensen meteen aan twee neukende mannen. Raar, want bij een heterostel denkt is dat niet het eerste gedachte”. Mantronic weet het pleit te beslechten: “Ik heb gelezen over dat er homo-pinguïns bestaan…als het voortkomt in de vrije natuur, dan is homoseksualiteit dus ook natuurlijk!” Luister naar het hele interview met Scissor Sisters in Dubbel Check.