De productiviteit van het Franse Phoenix mag op zijn minst ‘gering’genoemd worden. Zowel op hun debuutalbum ‘United’ als op het nieuwe album ‘Alphabetical’ staat een krap half uurtje muziek. “Na het succes van ‘United’ dachten we dat het maken van een nieuw album geen probleem zou zijn, maar dat viel dus vies tegen” aldus bassist Deck d’Arcy. “Weet je wat het is?” zegt zanger Thomas Mars. “Na een jaar toeren kom je weer terug in je eigen appartement en je ziet weer jouw meubelen staan zoals je ze achterliet. Het eerste wat je dan wil doen is de boel omgooien en alles opnieuw inrichten. Dat gevoel overheerste ook bij de band toen we aan de slag gingen in onze studio, alles moest anders.” Zes maanden later zat Phoenix op een dood punt. “We wilden een grensverleggende ballad maken. We hadden de strijkers en alles al opgenomen, het was voor ons de duurste song ooit” zegt Deck. “Maar het lukte niet, de frustraties namen toe en op een gegeven moment werden we zelfs fysiek ziek van elkaar. Toen besloten we alles weer in de prullenbak te gooien en opnieuw te beginnen” zegt Thomas. “En eigenlijk viel toen alles weer op zijn plek: gewoon liedjes schrijven op de akoestische gitaar en er samen aan sleutelen en schaven.” In tegenstelling tot ‘United’, waar de songs onderling muzikaal vaak verschillen, is ‘Alphabetical’ een consistenter geheel van rustige composities. “Deze keer hoefde het niet zo fucked-up te zijn, geen uitschieters als ‘Funky Squaredancers’ aldus Thomas. Toch is de sound op het nieuwe album duidelijk die van Phoenix. “Vind je?” aldus een verbaasde Thomas. “Voor ons klinken we nu toch wezenlijk anders. We hebben onze eigen muzikale taal ontwikkeld, al is het moeilijk te definiëren wat dat dat precies is. Misschien moeten we dat maar gewoon aan de luisteraars over laten”. Luister naar het volledige interview van Kevin Moens met Phoenix.