Fat Cat mede-oprichter Dave Cawley heeft inderdaad een kat. En nog wel een dikke ook. “Maar die naam is gewoon toevallig uit het woordenboek geprikt”, lacht Cawley. De uitdrukking ‘fat cat’ betekent in het Engels ook ‘iemand die comfortabel rijk’ is, maar dat moet in dit geval met het nodige Britse gevoel voor understatement gelezen worden. Het label dat dit weekend met maarliefst drie acts (Múm, Black Dice en Animal Collective) op het Motel Mozaique Festival staat, is niet een van de rijkste, maar wel een van de avontuurlijkste. Begin jaren negentig startte Fat Cat als een elektronica platenzaak in een achterafstraatje bij het Londense Covent Garden. Geliefd bij muzikanten uit allerlei windstreken fungeerde de zaak als een ontmoetingsplek voor de underground. Ook Björk kwam er graag. “Ze kwam niet omdat het cool was, maar omdat de creatieve kant haar interesseerde en ze in contact wilde komen met de artiesten. Maar op een kwade dag bedachten de projectontwikkelaars dat ze de huren best konden verdubbelen”, herinnert Cawley zich. “Gelukkig schoten Björk en haar label One Little Indian ons te hulp. Ze hadden nog wel ergens een bureautje over.” Zo transformeerde de platenzaak naar een label. Contacten in IJsland komen Fat Cat goed te pas. Zo kwamen ze als eerste achter het bestaan van Sigur Rós, die inmiddels naar de major EMI is doorgestroomd, en Múm, tegenwoordig Fat Cat’s grootste act. Daarnaast brengt het label tientallen underground acts, die de andere platenmaatschappijen vaak te soft of te hard vinden. Cawley kan geïnspireerd vertellen over het New Yorkse hardcore noise collectief Black Dice (“Je weet bij hen niet welke kant het opgaat”) en het folkatronica gezelschap Animal Collective (“Te gek, prachtig, Beachboys, het mooiste album van het jaar”). En Björk? “Ze is een drukke tante, maar ze belt af en toe nog wel eens voor wat info.” Luister naar het hele interview van Menno Visser met Dave Cawley in Dubbel Check.