The Pirate Bay is nog altijd niet definitief op de knieën, maar de anti-piraterij campagne heeft zijn blik verlegd naar nieuw terrein: cyberlockers. Simpelweg: online kluisjes waarin gebruikers grote bestanden (variërend van een paar honderd MB tot een paar GB) kunnen opslaan en in veel gevallen delen met anderen. Het is de afgelopen jaren een steeds populairdere manier om bestanden te delen. Tientallen websites doken de laatste jaren op, waarvan sommige tot de meest bezochte van het hele internet behoren. Na de overwinning op usenetplatform FTD begin 2011 liet ook Tim Kuik (Brein) weten stappen tegen bepaalde cyberlockers te overwegen. De juridische capaciteit ontbrak de piraterijbestrijder tot nu toe.

File hosters verdienen niet alleen geld met reclame, maar vaak ook met premium accounts. Wie veel gebruik maakt van de digitale kluisjes irriteert zich al snel aan de wachttijden die horen bij normaal gebruik. Heb je het bestand eenmaal gevonden, dan moet je eerst een seconde of veertig wachten voor het downloaden kan beginnen. Premium gebruikers zijn van dat euvel af. Het fenomeen cyberlockers zonder meer in verband brengen met piraterij zou overigens veel te gemakkelijk zijn. De diensten voorzien immers in een duidelijke behoefte, die lang niet altijd onrechtmatig hoeft te zijn: het versturen of opslaan van bestanden die groter zijn dan de e-mail aankan. En daar is in principe natuurlijk niets mis mee.

Kim Schmitz aka Kim Dotcom, de grote roerganger achter Megaupload, is evenwel de verpersoonlijking van het grote geld achter cyberlockers, en alleen daarom al een logisch doelwit van de piraterijbestrijders. Tijdens oud en nieuw 2011 gaf hij naar verluidt $500.000 dollar uit aan vuurwerk in de Nieuw-Zeelandse hoofdstad Auckland. Een plaatselijke krant tekende op dat de webgigant nu eenmaal erg van vuurwerk houdt. Zeker is in elk geval dat hij van snelle wagens en mooie vrouwen houdt. Liefst een combinatie van die twee. In 2005 deed hij mee aan de befaamde straatrace Gumball 3000. Vanity Fair tekende op dat Dotcom een deal sloot met twee vrouwelijke deelnemers. Zouden ze hem verslaan, dan beloofde hij ze een half miljoen pond. Zou hij winnen, dan kreeg hij een trio. Kim Dotcom is al jaren een van de meest tot de verbeelding sprekende figuren op het internet. Een puissant rijke charlatan, de Terror Jaap van het web, een corpulente Duitser die zich maar al te graag laat omringen door Playboy modellen.

Lucratieve business dus, die cyberlockers. Megaupload is zeker niet de enige. Wie zijn de bedrijven achter deze websites? Wat weten we van ze? Zijn het allemaal zulke extravagante geldsmijters? Een rondgang langs een aantal bekende platforms leert dat diensten in allerlei soorten voorkomen. Sommige zijn obscuur, anderen bewegen zich zeer demonstratief open en transparant.

Locatie: The Woodlands, net buiten Houston, Texas, Verenigde Staten
Het Amerikaanse bedrijf Mediafire claimt dat zijn klanten elkaar maandelijks maar liefst 760 miljoen bestanden sturen. CEO is ene Derek Labian, die het bedrijf zelf mede oprichtte. Typisch zo'n man die al vanaf zijn vijftiende in allerlei start-ups zat, met als bekendste video games website Filefront, tegenwoordig omgedoopt tot Gamefront. Labian geeft leiding aan zo'n 25 medewerkers, die prat gaan op hun sterke werkethiek: "Ondanks de verleiding van uitstekende restaurants, entertainment venues en winkels in de stad, sluiten wij onszelf het grootste deel van de tijd op in ons kantoor, om te werken aan opwindende projecten", zo staat op hun website. Tegen Venturebeat zei Labian dit weekend dat Mediafire een ander verhaal is dan Megaupload. "Anders dan Megaupload moedigen wij piraterij niet aan. Net als Box.net en Dropbox zijn wij een legitieme dienst, die zich richt op professionals."