Voor cultuurpodium Meneer de Wit in Amsterdam-West moet je via een smalle trap naar beneden, alwaar je een witte ruimte binnentreedt met laag plafond. Er is geen garderobe, één wc voor iedereen en een flesje bier kost 1,50. Tom Barman loopt er rond, net als Tjeerd Bomhof van Voicst, een Amerikaanse zelfbenoemde stand-up comedian, bebaarde mannen en jonge meisjes die bij het optreden The Moi Non Plus dansen. “Precies wat we wilden met onze nieuwe nummers”, vertelt het Amsterdamse noiseduo zanger/gitarist Bas Morsch en drummer Leon Caren na het concert. “We willen niet meer de geïnteresseerde blikken en vingers op de kin.”

The Moi Non Plus is genomineerd voor de 3VOOR12AWARD 2009 met hun gelijknamige debuut, maar van dat album komt die avond geen nummer meer langs. Alle tien de nummers die ze speelden zijn nog geen week oud. De twee zijn net terug uit Frankrijk, waar ze een week lang in een studio hadden gezeten. De plek waar het nieuwe materiaal is ontstaan.

Leon: “Door meteen de nieuwe nummers te spelen, maak je op een heel directe manier muziek. Dat is heel gaaf. Je zit zo midden in het proces, waar je het publiek onderdeel van uit laat maken. Op zo’n moment telt veel meer het gevoel , de richting die je op dat moment opgaat.”
Bas: “Morgen kunnen de nummers als het ware weer heel anders klinken.”

In 2007 stond The Moi Non Plus in het voorprogramma van Queens of the Stone Age en Liars en speelden ze veel in kleine clubs. Een jaar later kwam er pas iets van hun muziek op schijf te staan. Eigenlijk zou het bij het gelijknamige debuut blijven. The Moi Non Plus was puur bedoeld om muziek te maken, op dat moment, zonder verder idee over of invulling van de toekomst. Maar nu komt er toch een opvolger.

Die avond in Meneer de Wit speelden Bas en Leon op hun eigen Subbacultcha! avond, het platform voor alternatieve muziek dat in 2005 door Leon is opgezet en waar Bas zich een paar jaar later bij voegde. Subbacultcha! is er voor bands die op een urgente, vooruitstrevende manier muziek maken. Bands die de grenzen opzoeken en met overtuiging muziek maken. Daarover schrijft Subbacultcha! in een hun gratis magazine en biedt het de bands een plek op hun label.

Achter hun plan schuilen geen rijke ouders, zoals wel eens gesuggereerd wordt. Leon heeft een nomade als vader die zich vanuit Engeland via omwegen vestigt in Leiden en daar trouwt- en later scheidt- van zijn moeder. Bas komt volgens hemzelf uit een ‘normaal gezin’ uit Hilversum. Dit zijn ondernemende jongens met een frisse economische geest. Veel dingen die ze doen, zijn gratis: gratis magazine, gratis magazine releasefeesten en voor een schamele zes euro ben je lid van de club, gratis concerten inbegrepen.

Leon: “Met de middelen die we hebben willen we iets losmaken. We staan erg voor het ‘weggeven is het nieuwe verkopen’.”
Bas: “Dat is echt. Gratis is de nieuwe pijler. Voor mijn verjaardag kreeg ik het nieuwe boek Free van Chris Anderson, daar staat het allemaal in beschreven. Er zit natuurlijk wel een soort van idee achter. Dat je mensen aan je bindt. Als dat gebeurt kun je geld verdienen. Toch?”
Leon: “Zeker als je een grote achterban tot je beschikking hebt, kan dat.”
Bas: “En net als nu met de crisistijd. Wij weten niet anders dan dat de crisis er is sinds we het magazine zijn begonnen. Als crisis straks voorbij is, zal onze omzet alleen maar verdubbelen.” (lacht)
Leon (voorzichtig): “Ik denk dat we beide wel goede ondernemers zijn.”

Dat lukt ze goed. Het publiek in Meneer de Wit die avond is geen uitzondering op de regel. Subbacultcha! heeft een vaste schare toekomstgerichte muziekliefhebbers aan zich weten te binden die alsmaar groeit. In die zin kun je The Moi Non Plus beschouwen als een Subbacultcha! op micro niveau. Met dezelfde overtuiging waarmee ze hun platform runnen, spelen ze ook hun muziek. Tijdens hun optreden staat de ruimte voor het eerst echt helemaal vol. En direct daarna staan ze, bezweet, weer tussen het publiek.

Leon: “Als twee mensen dezelfde kwaliteiten hebben, dan werkt dat misschien tof , maar het kan ook misgaan. Onze rolverdeling is goed, zowel bij Subbacultcha! als in de band. Bas houdt zich vooral met het magazine en de vormgeving bezig. Ik richt me meer op de boekingen.”
Bas: “De samenwerking groeit ook. Aanvankelijk zouden we maar één plaat maken. Nu gaan we er toch mee door, omdat we voelen dat er meer in zit.”
Leon: “Hoe ik speel is vaak afhankelijk van andere mensen in de band. Met mijn andere band Blues Brother Castro bijvoorbeeld let ik als gitarist op wat andere mensen doen. Daar reageer ik op. Met Bas ga ik vrijer te werk.”
Bas: “Zonder kader maken we muziek. Dat maakt het heel spannend en gaaf. Ik wil best eerlijk zijn en zeggen dat ik best een slechte muzikant ben. Maar met de juiste mensen komt het beste uit mezelf. Met Leon heb ik dat.”

Dat de twee nu zowel een zaak als een band delen, baart ze nog geen zorgen. Zelfs al zijn ze bijna 24/7 in elkaars bijzijn, wanneer autopech ervoor zorgt dat de terugweg van Frankrijk naar huis ineens 36 uur duurt, hoor je ze nog niet over elkaar klagen.

Leon: “Het is eigenlijk wel erg. Maar ook dan wordt Bas me niet te veel. Op zo’n moment wil je gewoon naar huis. Over de auto was ik wel pissed, dan heb ik wel de behoefte om even alleen een rondje lopen, maar dat heeft niets met Bas te maken. ”
Bas: “Af en toe wil je wel alleen zijn, ben je geïrriteerd, maar dat voel je van elkaar aan. Je reageert het niet op elkaar af. Ja, volgens mij werkt het wel tussen ons.”

Stemmen op 3VOOR12AWARD genomineerde The Moi Non Plus kan nog en wel hier.

De 3VOOR12AWARD wordt uitgereikt op donderdag 10 september in de Amsterdamse Desmet. De avond is live te volgen via 3VOOR12RADIO op 3FM, van 22.00 tot 01.00 uur.