3VOOR12 draait (week 42): Fucked Up, Emiliana Torrini, Jay Reatard

De favorieten van de redactie

Wat een Fucked Up weer is het buiten. Ideaal voor goede, slechte en goed-foute muzak. Fucked Up topt onze charts met een compromisloze schreeuwplaat, daar kan Jay Reatard ook wat van. En Emiliana Torrini balanceert het geheel mooi uit.

De favorieten van de redactie

Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakten. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers en harde schijven van 3VOOR12.

3VOOR12 Single van de week

Ladyhawke – Back Of The Van (Modular/Universal)

3VOOR12 Album van de week

Face Tomorrow – In The Dark (Excelsior/V2)

3FM Megahit

Novastar - Because (Capitol/EMI)


Top 10:

1. Fucked Up - The Chemistry of Common Life (Matador/V2)
“Cholesterolrock!” (Erik Zwennes)
“Volume op tien en dan toch nog nuances: ik geef het je te doen...” (Stephan van Peursem)
“Wat een heerlijke, compromisloze rockplaat!” (Bas van Duren)

2. Emiliana Torrini Live
“Uitgerekend tijdens het nummer Ha Ha krijgt ze de slappe lach” (Atze de Vrieze)
“Het was alles wat ik er van had verwacht. En meer” (Ron van der Sterren)

3. Jay Reatard - Matador Singles '08 (Matador/V2)
“Testosteronrock” (Erik Zwennes)
“Het broodnodige tegenwicht aan die frêle IJslandse. Lekker destructief rocken” (Atze de Vrieze)

4. Steen - Muziek Voor je Moeder (Infected)
“Vieze, stroperige en vadsige hiphop” (Erik Zwennes)
“Volgens mij is het een aardige, nette kerel waar je van op aan kunt” (Atze de Vrieze)

5. Son Of Dave - Hellhound (single, Kartel/PIAS)
“Kan iemand in zijn eentje de blues weer revitaliseren? Ja!” (Menno Visser)
“Zo kan blues dus ook klinken! totally discoproof!” (Bart Snoeren)

6. Kohfie Konnect - HETISZOVER (Noah's Ark/PIAS)
“Vieze, stroperige en vadsige hiphop” (Erik Zwennes)

7. Corpsefucking Art - Zombiefuck (album, Sevared Records)
“Toch hoor je dat er met Zombiefuck een iets andere weg is gekozen” (Jona Rovers)

8. Gang Gang Dance - Saint Dymphna (Warp/Rough Trade)
“Saint Dymphna klink als een kruising tussen Cocorosie, Animal Collective en DJ Shadow, aangevuld met electronic” (Stephan van Peursem)

9. Parts & Labor - Receivers (Jagjaguar/Konkurrent)
“Bezwerend en intens. Top album” (Bart Snoeren)

10. Air France ¬ No Way Down (album, Something In Construction/import UK)
“Vanillesex-samplepop...” (Menno Visser)


De lijstjes:

MENNO VISSER DRAAIT:

Son Of Dave - Hellhound (single, Kartel/PIAS)
Kan iemand in zijn eentje de blues weer revitaliseren? Ja, in dit geval wel:
het ratelt, het jeukt, het stoot en het is 2008. Het Canadese Son Of Dave heeft een geweldige freaksingle gemaakt...gaan met die mondharmonica!

Air France - No Way Down (album, Something In Construction/import UK)
Meegenomen uit Engeland dit exotische Zweedse album. Ergens tussen Avalanches en Saint Etienne in: Vanillesex-samplepop...

Flobots - Handlebars (single, Universal Republic/import UK)
Voor fietsland nummer 1 een inkoppertje: dit cyclische bijzondere liedje ergens tussen rock en rap...


JONA ROVERS DRAAIT:

Corpsefucking Art - Zombiefuck (album, Sevared Records)
Zo chaotisch en onnavolgbaar als ze live klinken, zo gestructureerd en weldoordacht klinken ze op CD. Corpsefucking Art groeit per release, en dit laatste album is helemaal van deze tijd. Eigenzinnig en melig zijn ze altijd geweest, maar toch hoor je dat er met Zombiefuck een iets andere weg is gekozen - en daarmee is een grote stap voorwaarts gezet.

Infected Brain - II (album, eigen beheer)
Deze CD heeft het allemaal. Sfeer, afwisseling, een okee geluid, een goede balans tussen snel en traag, prima spel. Infected Brain blinkt niet uit in originaliteit, maar dat is ook maar één beoordelingscriterium. Deze nummer 2 is een sterk vervolg op het al niet misselijke debuut; en waarom deze gasten niet door een label getekend worden weet ik niet. Misschien willen ze ook gewoon zelf de touwtjes in handen houden.

Outcast – Self-Injected Reality (album, Thundering Records)
Deze moderne, creatieve en retestrakke metalband uit Frankrijk zou ik als advies willen geven een andere zanger te zoeken. Als ze die raad opvolgen kunnen ze het nog ver schoppen!


ERIK ZWENNES DRAAIT:

Het is nu echt herfst. Een heerlijk en verschrikkelijk seizoen waar ik ook altijd een beetje dwars van word. Daarom weiger ik te kiezen uit zoveel mooie en goede recente platen en nummers. Bij deze, drie proefondervindelijk bewezen methoden om die herfst te tacklen:

Vieze, stroperige en vadsige hiphop

Kohfie Konnect - HETISZOVER (Noah's Ark/PIAS)
Steen - Muziek Voor je Moeder (Infected)
Eminem - I'm Having a Relapse (single, online

Melancholie en zelfmoorddooroverdosisherfstbladerenmuziek
Headless Heroes - Headless Heroes (Fargo/Munich)
Castanets - City Of Refuge ((Asthmatic Kitty/Konkurrent)
Antony & The Johnsons - Another World EP (Rough Trade/Konkurrent)
b
c

Testosteron- en cholesterolrock
Fucked Up - The Chemistry of Common Life (Matador/V2)
Eagles of Death Metal - Heart On (Downtown Recordings/V2)
Jay Reatard - Matador Singles '08 (Matador/V2)

…en verstopt ook nog enkele dirty pleasures
.
.
.


ATZE DE VRIEZE DRAAIT:

Emiliana Torrini Live @ Tivoli de Helling
De fans van Emiliana Torrini verdringen elkaar niet bij de bar, ze vormen een keurige rij. Emiliana zelf geeft eerlijk toe dat ze zenuwachtig wordt van het geklik van de camera’s vooraan. En uitgerekend tijdens het nummer Ha Ha krijgt ze de slappe lach. Bovenal ontroert ze met haar bijzondere stem en zachtaardige liedjes. Een avond met een hoog aaibaarheidsgehalte. Die Jungle Drum heeft de hele nacht nog doorgeklonken in mijn hoofd: “dunkedunkedunkedunkedung”.

Jay Reatard – Matador Singles 08 (Matador/V2)
Het broodnodige tegenwicht aan die frêle IJslandse. Lekker destructief rocken.

Steen – Muziek Voor Je Moeder (Infected)
Ik denk dat Steen en ik het wel met elkaar zouden kunnen vinden. Volgens mij is het een aardige, nette kerel waar je van op aan kunt. Met wie je nog eens een boompje op kunt zetten over het milieu of de politiek.


STEPHAN VAN PEURSEM

Gang Gang Dance - Saint Dymphna (Warp/Rough Trade)
Fascinerende, moeilijk te omschrijven plaat. Ik ga het toch proberen. Saint Dymphna klink als een kruising tussen Cocorosie, Animal Collective en DJ Shadow, aangevuld met electronica. Maar ook noise, wereld muziek, soundscapes en ambient komen langs. Eigenlijk alle muziekstijlen die popmuziek voor mij interessant en leuk maken op een plaat gepropt (behalve harde gitaren en intieme singersongwritermuziek). En toch nog een eigen geluid hebben. Wereldplaat!

Fucked Up - The Chemistry Of Common life (Matador/V2)
De ontbrekende harde gitaren op Saint Dymphna worden door Fucked Up op grandioze wijze gecompenseerd. Heerlijke schreeuwplaat. Progressieve Punk? Hardcore soundscapes? In de wereld van Fucked Up bestaat het! Volume op tien en dan toch nog nuances: ik geef het je te doen...
En als de band dan ook nog eens een zanger heeft wiens lichaam dat van mij er doet uitzien als dat van een afgetrainde topsporter ben ik om. Harde plaat van het jaar?!

Skipper - Architecture And Design
En dan nog de intieme singersongwritermuziek die op Saint Dymphna ontbrak. Skipper is het resultaat van een vruchtbare samenwerking tussen Mike Schepers en zijn producer Corno Zwetsloot. Volledig in de ban van het
experiment en gebruik makend van allerhande samples, effectapparatuur en speelgoedinstrumenten ging Skipper te werk. Het resultaat is een mooie liedjesplaat. 'Skipper is Beach Boys voor gevorderden, nee beter, Skipper doet
denken aan dat wat Animal Collective zo goed doet.' schreef collega Menno Visser eerder. Zó goed vind ik het nog niet, maar dat Skipper een groot Nederlands talent is met een hele goede plaat lijkt me duidelijk.


BAS VAN DUREN DRAAIT:

Stars And Sons – In The Ocean (single, Alcopop! Records)
Grote genade! Dat Stars And Sons zich vernoemd naar een lied van Broken Social Scene is al een pluspunt. En op hun MySpace staan als invloeden adventure-games Monkey Island, Day Of The Tentacle, Grim Fandango en de bands Avalanches en Ben Folds Five. Is mijn verloren tweelingbroer terecht? Single In The Ocean komt in november uit. Een beperkte oplage met handbeschilderde cover. Tot die tijd hebben we de geniale clip.

Fucked Up – The Chemistry Of Common Life (album, Matador/V2)
Wat een heerlijke, compromisloze rockplaat! Brulboei Pink Eyes klinkt in eerste instantie een beetje misplaatst tegenover de moddervette gitaren, maar dat went bijzonder snel. Ik vraag me wel af hoe snel Fucked Up optredens achter elkaar kan doen. Dit is echt killing voor je stembanden.

Modey Lemon – Season Of Sweets (Birdman)
Knarsend, verstoord, gestoord en groovend. Dit zijn stuk voor stuk nummers die je live moet beleven met je vuist de lucht in. Het gros van Season Of Sweets zijn ongerichte projectielen die iedere vorm van structuur ontberen, maar dat is alleen vervelend als het gaat om lieflijke popliedjes waarbij je wilt weten wanneer je met het refrein kan meezingen (zie Stars And Sons). En check die unieke, versterkte liftsessie van collega Erik Zwennes!


BART SNOEREN DRAAIT:

The Acorn - Glory Hope Mountain (Bella Union/V2)
De juiste mengeling van de betere ingredienten van The Dodos, Fleet Foxes en Get Well Soon. En laten die bands nou toevallig allemaal top albums hebben uitbracht dit jaar.'

Son Of Dave - Hellhound (single, Kartel/PIAS)
Zo kan blues dus ook klinken! totally discoproof!

Parts & Labor - Receivers (Jagjaguar/Konkurrent)
Bezwerend en intens. Top album.


RON VAN DER STERREN DRAAIT:

Emiliana Torrini - live in Paradiso, 12 oktober 2008
Het was alles wat ik er van had verwacht. En meer. Schaterlachen om eigen foutjes, goede grappen, en net als je denkt: "Nu is het wel genoeg" hoekt ze je, altijd oprecht en impulsief: "Ik kan ook niet stoppen met kletsen.." om daarna met loepzuivere en suikerzoete stem een altijd rumoerige Paradiso opnieuw fluisterstil te krijgen.

Brendan Canning - Something For All Of Us (album, Arts & Crafts)
Ik was drie weken niet op 'de zaak' en had na terugkomst behoefte aan een grote schoonmaak. Dat levert op het werk altijd meer moois dan rotzooi op.

RoXY en de house revolutie (het boek, Job de Wit / Uitgeverij L.J. Veen)
Ik weet niet waarom, maar ik vond dat ik m voor het ADE uit moest hebben. Vandaag op mijn eerste pappa dag te voet naar de boekenwinkel daarom eindelijk het boek gekocht en thuis meteen begonnen. Alles wat iedereen al schreef, is waar: stoppen is niet mogelijk.