De folk-zanger maakte al even niet meer de kleine liedjes zoals hij dat deed ten tijde van zijn debuutalbum uit 2012. Het door ons bejubelde Cousins uit 2017 (en met name het optreden dat volgde, maar daarover later nog meer) voelde voor Janssen, met terugwerkende kracht al meer als een bandplaat met zijn volle Sigúr Ros-achtige arrangementen. Toch droeg de plaat zijn naam, net als dat mensen een kaartje kochten voor Kim Janssen, al voelde Janssen zich daar wat ongemakkelijk over. Zeven jaar later is er dus een langverwachte opvolger, Video Days, en een release-show in De Helling. De act op het podium mag dan wel anders heten, mensen kochten nog steeds een kaartje voor Kim Janssen. Of het nou strategisch verantwoord is zouden we aan Cedric Muyres (platenbaas van Snowstar) moeten vragen, maar de naamsverandering zegt vooral veel over de persoon achter de zanger. Geen ijdelheid of sterallures. Juist het verlangen om het collectief te eren en zichzelf erin weg te cijferen.
(tekst gaat verder onder de foto)
Een zanger van een goed lopende band die eens solo zijn geluk gaat beproeven. Gedreven door andere ambities, maar soms ook gewoon door ijdelheid of de drang om te kijken of het ook zonder die vervelende medemuzikanten kan. Het is in de popmuziek aan de orde van de dag. Omgekeerd, een zanger die zijn naam verandert in een compleet nieuwe bandnaam, komt het niet zo vaak voor. Kim Janssen doet het wel en betreedt het podium als Cape Sleep.
Cape Sleep begint vanavond met ‘Telephone’, ook de opener van het album. Het is een fijn, licht, dansbaar liedje, zoals eigenlijk alles op de plaat. Met fijnzinnige arrangementen - mede bedacht door Moss’ Marien Dorleijn, lichte synths en de bijzondere kopstem van Janssen. Deze wordt bijgestaan door drie backing vocalisten. Belangrijk voor deze nieuwe sound is drummer Simon Levi (Blaudzun), die wat directer, een beetje stuwend speelt, waardoor er een dansbare mix ontstaat. Zo’n licht en dansbaar popliedje als ‘Your House' is echt een serieuze accentverschuiving ten opzichte van bijvoorbeeld ‘Bottle Rockets’, die als toegift wordt gebracht. Het oude werk wordt dus niet per se geschuwd, en hoewel die liedjes ook zonder blazers en strijkers blijven staan, merk je wel dat het niet helemaal naadloos naast elkaar past. Misschien moet de nieuwe samenstelling nog even wennen. Zo magisch als het vorige album bij vlagen voelde, voelt het vanavond nog niet.
(tekst gaat verder onder de foto)
Het vorige album bracht Kim Janssen tot festivals als de Great Escape, Best Kept Secret en Eurosonic Noorderslag. Hoe ver Cape Sleep het met Video Days gaat schoppen is nog gissen, maar we verlaten De Helling met de nieuwe plaat onder de arm en zijn niet van plan om die slechts één keer te draaien.
Gezien: Cape Sleep, met support van Tamara van Esch, vrijdag 15 maart 2024 @ De Helling, Utrecht