Het is net of we voor deze lijst een 'random music genre generator' hebben gebruikt. Negentiger jaren close harmony R&B? Check. Minimalistische Portugese folk? Hebben we. Flamboyante queer club bangers? Ook. Dat alles op één festivaldag: dat moet wel Eurosonic zijn. En de topper van deze laatste dag Eurosonic is een complexe, totaal eigenzinnige muzikale mix.

Eurosonic Noorderslag is het jaarlijkse showcasefestival in Groningen, waar de muziekindustrie vanuit heel Europa zich verzamelt om nieuw talent te spotten én vast te leggen. Speelt een band zich in de kijker? Dan is de kans groot dat-ie in de zomer op alle festivals staat. 

Eurosonic vindt van 17 t/m 19 januari januari plaats in de hele binnenstad van Groningen, met bands en artiesten uit heel Europa. Op Noorderslag – zaterdag 20 januari in de Oosterpoort – spelen alleen Nederlandse acts. 

3voor12 doet uitgebreid verslag van het festival met recensies en een uitzending op 3FM (vrijdag van 22.00-01.00, luister mee). Afgelopen maand namen we fraaie sessies op met een aantal Nederlandse artiesten waarvan de meesten ook in Groningen optreden, kijk hier en hier. Op donderdag 18 januari interviewt 3FM-podcast De Machine de driekoppige directie van concertorganisator Mojo. De opname is diezelfde dag terug te luisteren op NPO Luister. Op zaterdag 20 januari vanaf 22.00 uur presenteren 3FM-dj’s Vera Siemons en Justin Verkijk Eurosonic Noorderslag 2024 op televisie, live vanuit de Oosterpoort. Een muzikale uitzending van negentig minuten gevuld met interviews, reportages en optredens van jonge bands en artiesten.

1. English Teacher

© Jessie Kamp

Jeetje, wat is die bassist daar nou aan het doen in ‘Nearly Daffodils’? Met zijn rechterhand slaat-ie tegelijk de snaren aan en is-ie aan het vingertappen (en dan voert hij met zijn wijsvinger ook nog een slide uit). Misschien is dat een iets te technisch verhaal voor je, maar wat ik probeer te zeggen: het gebeurt niet vaak dat het de bassist is die je op de vingers wil kijken bij dit type gitaarband. English Teacher is ook niet zomaar een band die toevallig een leuk singletje heeft uitgebracht met Dan Carey en zijn Speedy Wunderground (al genoeg reden om je oren te spitsen!). Nee, de lesstof van English Teacher is vrij complex, niet altijd helemaal te volgen maar juist daarom hartstikke cool. Een maatwisseling hier, een versnellinkje daar en een vingerbrekend diminished akkoord op zijn tijd. Tussen de grillige gitaarliedjes hebben ze ook een ingetogener neoklassiek folkliedje waar een pianomotief, lopende baslijn en gitaar prachtig in elkaar grijpen. Een beetje muzikantenmuziek, maar oh zo mooi. Een van de weinige ESNS-bands waar 40 minuten niet te lang, maar te kort voelt. 

Voor fans van: het snijvlak van Dry Cleaning, het nieuwe Black Country, New Road en Midwest emo

Waar hopen we dit te zien: al geboekt op Best Kept Secret en in Rotown (met Sprints!), ga je mee?

Luister: ‘Mastermind Specialism’

2. No Guidnce

© Jessie Kamp

Wat een ontzettende hotties zijn het, de boys van No Guidnce. Het type smooth talker dat ook de gevoelige snaar weet te raken. Het type dat door MTV Made werd ingevlogen als versiercoach, om verlegen nerds te leren met meisjes te praten (al dan niet in een supermarkt). Ja, wedden dat massa’s knikkende knieën krijgen bij dit R&B vocal harmony-kwartet zoals in de jaren negentig, met Boyz II Men en Blackstreet? Een groep naar klassiek boybandrecept: in matching zwart, met toch allemaal een eigen karakter, slicke choreo’s in formatie. Geweldige harmonieën. En liedjes (door hitsongwriter Victoria Monét!) waarin het ene na het andere meisje de mooiste aller tijden is. ‘Is it a crime to want them all?’ hunkeren ze in hun flirterige slotsong, en wij allen vallen in katzwijm. Na het tijdperk van toxic R&B-superschurken (The Weeknd, Brent Faiyaz) brengt No Guidnce the luvin’ terug naar de muziek.

Voor fans van: boybands, nineties R&B en the luvin’

Waar willen we dit zien: geen enkel Nederlands festival zou een logische kandidaat zijn voor deze nieuwe R&B-posterboys, maar ze hebben een erg stalkbaar TikTok-account

Luister: ‘Is It A Crime?’

3. Nusantara Beat

© Jessie Kamp

Een hoop bands, deze editie, klinken alsof ze in de bakken van Rush Hour zijn gaan graven naar ‘exotische’ platen. Thaise funk. Colombiaanse cumbia. In die hoek is Nusantara Beat zéker de geloofwaardigste. De supergroep van bandleden uit EUT, Jungle By Night, Altin Gün en POM vertaalt traditionals uit de Indonesische archipel naar superdansbare psychpop. Met een album op zak stelt Nusantara Beat zich voor aan de Europese boekers. Missie geslaagd: Nusantara Beat blijkt een gesmeerde machine, met een gitarist en toetsenist die nu ook in dienst staat van de groove. En dan Megan de Klerk, de zangeres die er vandaag uitziet als royalty uit een Dolce & Gabbana-reclame en de band net zo overtuigend leidt.

Voor fans van: Khruangbin, Altin Gün, Indonesische psychpop en kretek-sigaretten

Waar willen we dit zien: op Instagram-filmpjes van succesvolle shows in heel Europa (en Indonesië!)

Luister: ‘Kota Bandung’

4. Marta Del Grandi

© Jessie Kamp

Wow, die liedjes van Marta Del Grandi zijn adembenemend mooi. Eigenzinnig ook, want de singer-songwriter combineert alternatieve pop, jazz en ambient tot een complexe cocktail. Zo’n cocktail waarvan je moeilijk kunt zeggen wat je precies proeft. De Italiaanse krijgt vrijwel iedereen in de Lutherse Kerk helemaal stil met die prachtige engelenstem, en zorgt bij sommigen zelfs voor natte ogen. Geheel terecht dat Del Grandi na ieder nummer een oorverdovend applaus krijgt. Als je mensen op de derde en laatste dag van Eurosonic nog zó stil kan krijgen, dan heb je echt iets heel speciaals. 

Voor fans van: melancholische moeilijkdoenerij

Waar willen we dit zien: dit is de ideale act voor een ontdekkingsfestival als Le Guess Who?. 

Luister: ‘Snapdragon’

5. University

© Timo Pisart

We moeten wel effe gniffelen hoor, om dat vierde bandlid van University. Hij zit met bivakmuts en Kentucky Fried Chicken-petje op een klapstoeltje midden op het podium te gamen op zijn laptop. Af en toe staat hij op om op een A4’tje te laten zien welk liedje er vervolgens wordt ingezet. De drie bandleden om hem heen zijn héél erg nineties en héél erg VERA: een storm van noiserock, emo en post-hardcore, een totaal losgeslagen wervelwind van drumroffels en geschreeuw en piepende feedback. Af en toe wappert er iets langs dat lijkt op een liedje, maar je moet wel echt goed door de herrie heen luisteren. Michiel Veenstra en Jasper Leijdens van KINK staan goedkeurend te knikken (en dat mag ook wel, die drie gasten van University hebben ieder een KINK-sticker opgeplakt). Nou jongens, dan nu ook op de hitrotatie hè, deze heerlijke bak teringherrie!

Voor liefhebbers van: Shellac, blowen en gamen

Waar willen we dit zien: Left of the Dial of een kraakpand bij jou om de hoek.

Luister: ‘History of Iron Maiden pt.2’

6. Lynks

© Jessie Kamp

Ik stel me zo voor dat dit is alsof je je eerste aflevering van RuPaul's Drag Race kijkt. Manisch. Extreem queer. En nogal onnavolgbaar, als je de referenties niet snapt. Lynks ziet er met hun spijkermasker uit als een schurk in een gay WWE-worstelwedstrijd. Met een hoofd als een strijdknots. En Leigh Bowery-worstenlipjes. Een drag monster dus, zoals hen het zelf noemt. Deze show is ook echt monsterlijk leuk: met drie dansers (voguend, springend, twirlend) vliegt Lynks door hun repertoire, vuige electropunk met elastieken beats in de geest van Peaches. Een liedje over seks met een wildvreemde. En een Courtney Barnett-cover, waarbij Lynks over een grote Chesterfield rollebolt. Nogal chaotisch dus, als Lady Gaga die een show speelt op de parkeerplaats van de IKEA. Slay, queen!

Voor fans van: Peaches, RuPaul’s Drag Race en hele leuke grapjes

Waar willen we dit zien: Milkshake, en ook op Down The Rabbit Hole zou deze gekkigheid goed werken.

Luister: ‘Silly Boy’

7. Maro

© Jessie Kamp

De Portugese zangeres Maro (bekend van het Eurovisie Songfestival 2022) heeft normaal twee ‘Spaanse hengsten’ met gitaren naast zich, vertelt ze. Vandaag begeleidt ze zichzelf op akoestische gitaar. Dat is dapper op een festival vol industrievolk, maar ze krijgt haar zaal muisstil. Sterker nog: ze laat het publiek fluisterzacht meezingen aan het einde van haar set. Wat een mooi bedwelmend effect heeft dat, ziet ook de zangeres zelf. Ze zingt met een glimlach van oor tot oor. En dat terwijl het bepaald geen vrolijke kost is wat ze bezingt. ‘Dat liedje van net over die slechte relatie is al heel oud, deze is helaas recenter en ik heb niet echt iets geleerd.’ Die glimlach en zelfspot werken ontwapenend bij de serieuze en kwetsbare nummers. Maro zingt afwisselend in het Engels en in haar eigen Portugees. Handig misschien voor de internationale verstaanbaarheid (getuige de streamingcijfers een goed idee), maar de zeggingskracht van haar eigen tong is vele malen groter. Toch wel benieuwd hoe dit met een uitgebreide band zou klinken. 

Voor fans van: Salvador Sobral, Ane Brun, Laura Marling.

Waar willen we dit zien: Motel Mozaïque, maar vooral een eigen clubshow is een fraai theater. 

Het nummer: ‘Still Feel It All’

8. Master Peace

© Jessie Kamp

‘Around The World’ van Daft Punk’. Basement Jaxx. ‘Acceptable in the ‘80s’ van Calvin Harris. Eh ja, strontvervelend dat Master Peace tien minuten (!) verspilt aan een dj-set, maar je weet wel meteen wat je krijgt bij deze Britse indiehead met durag, geflankeerd door enkel een dj en gitarist. Indie sleaze, oftewel de gouden eeuw van American Apparel en natuurlijk Bloc Party, The Vaccines, The Rapture en Arctic Monkeys. Je hoort die liefde overal, van zijn roepzang tot de puntige gitaartjes en de hogo pogo-factor van z’n zalige tunes. Heel fun! 

Voor fans van: Bloc Party, Arctic Monkeys en peak indie sleaze

Waar willen we dit zien: Motel Mozaïque 

Luister: ‘I Might Be Fake’

 

9. Pommelien Thijs

© Jessie Kamp

Wanneer wij roepen ‘POMME!’, dan roepen jullie ‘LIEN!’. Pommelien Thijs is de kroonprinses van de Vlaamse popwereld, de Taylor Swift van Plopsaland, de uitverkoren Ketnet-ster die op Eurosonic speelt. Haar mierzoete popliedjes over verliefdheid en vriendschap krijgen live meer body dankzij haar band, en worden luidkeels meegezongen door de diehard Pommelien-stans die naar het verre Groningen zijn afgereisd. Alleen jammer van al die beschonken Belgische mannen die voortdurend seksistische leuzen naar het podium krijsen. Deze wholesome popster verdient beter. 

Voor fans van: de meest poppy liedjes van Taylor Swift met een likje MEAU en een snufje Froukje

Waar willen we dit zien: Pinkpop, alsjeblieft!

Luister: ‘Erop Of Eronder’

 

Ook gezien

Waclaw Zimpel
Vogelgekwetter en elektronicageknetter: als dat zeg maar echt je ding is, ga je deze Poolse klarinettist (die veel werkte met James Holden!) best waarderen. Maar een liedje - of al te concrete melodie - hoef je niet te verwachten. Helemaal niet zo zimpel dus.

Viji 
De indie sleaze van deze Oostenrijks-Braziliaanse emo-punkrocker (getekend bij Speedy Wunderground!) is cool, maar zwakke vocals en een gigantisch gebrek aan interesse zijn niet cool.

Joalin 
Een mengelmoes van Scandi-pop en reggaeton, dat klinkt best leuk, toch? Het voelt bij deze Finse net iets te gemaakt en plat om echt indruk te maken.

Oskar Haag 
Eerlijk, zo zelfverzekerd als de achttienjarige Oostenrijkse folkdandy Oskar Haag zie je ze niet vaak. Hij is gemaakt voor de spotlights, en hij vult het licht met smachtende akoestische liedjes over verdrinken in iemands ogen. Plakkerig spul.

Ona Mafalda
Heksenpop, maar maak het Eurovisie (en niet op de leuke manier).

The Royston Club
Er was een tijd - zo rond 2006 - dat de Britten bands als deze, met hun losjes klinkende superhooks, met ferries tegelijk naar ESNS verscheepten. The Royston Club uit Wrexham is geen briljant à la Arctic Monkeys, maar hun 'Mrs Narcissistic' kan zich moeiteloos meten met het oeuvre van Circa Waves of The Kooks.

YARD
Dit Ierse kwartet speelt vol vuur, maar hun industriële noisepop tussen Suuns en Gilla Band zit nog erg in demofase.