Dat Migos in 2013 als een bliksemschicht insloeg in de rap-game was eigenlijk niet zo verrassend. Niemand had zo’n eigen flow als deze drie. Niemand in de Atlanta scene, niemand daarbuiten. Supersnel en speels klonken ze met hun triolen, als vedergewicht woordboksers: twee, drie korte plaagstootjes en dan een onverwachte keiharde hoek die elke keer werkt. ‘Versace’ was destijds een instant hit die iedere rapliefhebber kende, zeker toen Drake er ook nog eens op sprong. Het duurde niet lang voor iedereen de unieke flow kopieerde. Maar het meest verrassende is dat Migos nu ook het mainstream publiek compleet in aan het pakken is, met ‘Bad and Boujee’ als Amerikaanse nummer 1-hit en tweede album Culture als definitieve doorbraak.
Vier jaar na Versace Versace Versace (Versace) heeft rap-trio Migos hun momentum naar het kookpunt gebracht. Alles zit nu mee, en tweede album Culture zou de definitieve doorbraak naar de mainstream kunnen worden.
Hoe dat komt? Onder andere door de continue aandacht voor de Atlanta-scene. Er komt geen einde aan de successen uit de stad - van Future tot 2 Chainz tot Young Thug tot producer Zaytoven. De stad heeft zo’n aantrekkingskracht dat ook artiesten van buiten er naartoe trekken, waaronder de superpopulaire rappers Rae Sremmurd en producer Metro Boomin’. De drie van Migos zelf komen oorspronkelijk uit Lawrenceville, Georgia. Alles aan de Atlanta-sound is aanstekelijk: de scherpe elektronische beats en de superzware bassen, de taal, de uitstraling van een stad die een groot crackhole is. Atlanta werd op een bepaalde manier ook ‘fashion’. Niet alleen door de flamboyante figuren als Young Thug en natuurlijk de Migos, maar ook dankzij een viral dansje dat in de Atlanta scene groot gemaakt werd: de dab. Hoewel de Migos die move niet bedacht hebben, krijgen ze wel veel credits voor het populair maken ervan. We zagen het American Footballers doen, daarna Europese voetballers en op een gegeven moment zelfs koning Willem Alexander. Zoals de Migos zelf zeggen in hun hit ‘Look At My Dab’: ‘Nigga thinkin' that it's just a dance, when dabbin' is a way of fashion.’
Het was acteur en rapper Donald Glover (we kennen hem ook van Album van de Week Childish Gambino) die de stad en de rapscene koos als decor voor een tv-serie. Waar veel muziek-gerelateerde series de laatste jaren verzopen in overdreven onechtheid (Vinyl, The Get Down), is Atlanta juist zo goed omdat het realistisch voelt. Juist door niet over de top te gaan met het geweld en de drugs, juist door de struggle te laten zien van een hele normale gast die iets wil bereiken in die wereld waarin gang-geweld en rap-succes zo dicht bij elkaar liggen, werkt het.
CV Migos
Migos = Quavo, Offset en Takeoff. De groep ontstond in 2009 in Lawrenceville, Georgia, maar verkaste later naar Atlanta. De afgelopen jaren kwamen dertien mixtapes en twee studio-albums uit.
Any way, terug naar de Migos. Want zij spelen - met zijn drieën - een spectaculaire bijrol in een van de afleveringen, als de hoofdrolspelers ergens in een afgelegen bos terecht komen bij een stel gangsters. No spoilers verder, maar laten we het erop houden dat de Migos niet bang zijn hun bad guy-imago nog wat te versterken. Begin januari viel Atlanta in de prijzen bij de Golden Globes, en daar gaf Donald Glover in zijn dankwoord de Migos nog een extra zetje. Hij zei: ‘Dank ook aan de Migos. Niet omdat ze in de serie zitten, maar omdat ze ‘Bad and Boujee’ gemaakt hebben. Dat is het beste liedje ooit.’
Twee weken later stond ‘Bad and Boujee’ op nummer 1, terwijl Migos tot nu toe in de Billboard pop chart niet eens de top 50 haalde. Ze hadden de buzz ongetwijfeld graag eerder willen verzilveren, maar net toen debuutalbum Young Rich Nation in 2015 uitkwam verdween Offset een paar maanden achter de tralies. Maar dat niet alleen: Culture is ook veel beter en minder gehaast dan dat debuut. En toch, nummer 1, dat is nogal wat voor een tune die in niets concessies doet naar het grote publiek. De lyrics zitten vol met verwijzingen naar wapens en dope, de productie is rauw en helemaal niet gericht op een strategische cross-over. Dat wil zeggen: ‘Bad and Boujee’ is een super trap-beat van Metro Boomin’ met een supersterke vocal hook van rapper Offset: ‘Raindrop, drop top (drop top), Smokin' on cookie in the hotbox (cookie).’ Even later verhaalt-ie over dat legendarische verhaal dat-ie een keer in de slow-cooker van zijn ma crack stond te bereiden omdat zijn eigen kookgerei het af liet weten: ‘Cookin' up dope in the crockpot.’ Inhoudelijk is het een typische Migos-track, met knipogen naar dure auto’s en stoute dames die al even veeleisend in hun onderhoud zijn. Veel van de wapenverwijzingen zijn een soort grapjes richting Lil Uzi Vert, de rapper uit Philadelphia die een feature op de track heeft. Het beste liedje ooit is nogal een claim, maar een instant clubbanger is het zeker.
De grootste winst van het Culture album is dat Migos laat zien dat er van alles te variëren valt binnen hun eigen hele specifieke flow. Een van de beste tracks bijvoorbeeld is ‘Deadz’, met ook alweer zo’n sterke hook. De ‘deadz’ uit de titel verwijst naar de dode presidenten op bankbiljetten. De beat is zwaar en de flow is ineens opvallend sloom, maar het geheim van de track is de feature van 2 Chainz, die de cadans ineens totaal omgooit. Andere sterke tracks zijn ’T-Shirt’ en ‘Call Casting’, tracks vol sneaky verwijzingen naar real life gebeurtenissen snapt. Maar zelfs als ze echt helemaal niets van de teksten begrijpt, is er genoeg mee te schreeuwen, want als Migos op Culture een ding verfijnd heeft, dan is het hun 'ad lib' game, de talloze woordjes of vocale geluidjes die je om de oren vliegen, van Rraaah's tot Prrrrt's tot Skrrrt's. Genius maakte er een compilatie van.
De meest interessante vraag is misschien nog wel of Migos ook in Nederland een stap naar het grote publiek kunnen maken. Ja, tuurlijk, bij Woo-Hah en Appelsap staan ze ongetwijfeld al vier jaar bovenaan het verlanglijstje, maar gaan ze de weg naar de radio vinden? Het lukt Rae Sremmurd nu een beetje, het lukt Nederlandse rappers als Frenna en Ronnie Flex die zich laten inspireren door de Atlanta-sound. Hun grootste show tot nu toe in Nederland was in een lang niet uitverkochte Paradiso in 2015 die bovendien nog aan alle kanten rammelde. Dat moet beter kunnen, het momentum is in elk geval groter dan ooit.
Makkelijk op de hoogte blijven van alle nieuwe muziek? Abonneer je op de 3voor12 #NIEUWEMUZIEK playlist op Spotify. Nog meer #nieuwemuziek vind je in ons dossier.