LL16: Het grote slotinterview met Eric van Eerdenburg

Redactie 3voor12 ,

Net voor Lowlands de laaste nacht in ging, schoof directeur Eric van Eerdenburg bij Roosmarijn aan voor het slotinterview. Hoe beviel de keuze voor aanzienlijk meer hiphop, waarom wordt er in de Bravo niet meer op dance gefocust en hoe zijn de veranderingen op het terrein bevallen?

‘Ik voel me wel relaxt. Moe, maar voldaan’, zegt Van Eerdenburg als hij gaat zitten. Hij kan terugkijken op een geslaagde editie die met 53.571 bezoekers op een haar na uitverkocht. Alleen het terrein was met de regen en vooral heel veel houtsnippers wat minder strak dan anders. ‘Toen we hier met de opbouw aankwamen, zagen we dat het ronduit klote was met het terrein. Het was behoorlijk aangedaan door de evenementen die er deze zomer al geweest waren. Daarom hebben we met onder andere de houtsnippers gedaan wat we konden. Het is eigenlijk de taak van verhuurder, dat jullie dat even weten, maar goed. Het is niet anders, wij hadden ook liever madeliefjes en groen gras gezien’

Een van de opvallendste dingen van deze editie van Lowlands, was de grotere rol van Nederlandse hiphop en het succes ervan. Zeker op de zaterdag, waar de grote shows van Broederliefde en Sevn Alias hard gingen. ‘Een tijdje geleden was hiphop net als metal nog heel erg een niche. Je hield alleen van hiphop, of alleen van metal. Hiphop is zich nu enorm aan het verbreden naar een jonger en groter publiek. Dus nu de acts beschikbaar zijn, duiken wij daar boven op. Het was spannend hoe bijvoorbeeld Broederliefde in de Heineken zou gaan. Het was ramvol. En Donnie, die we in de X-Ray zetten, daarvan was ik ook benieuwd hoeveel mensen hem zouden kennen, maar het dak ging er af. Sevn Alias was ook waanzinnig, hetzelfde met Anderson .Paak en The internet, die ik nu even in dezelfde hoek schuif. Het zit allemaal heel erg in de lift, ook in de alternatieve hoek. We proberen elke ontwikkeling die gaande is in een vroeg stadium te pakken, en met name in de hiphop gaat het nu keihard.’

De veranderingen van de Bravo en schuiven met plekken
Een andere grote verandering was de programmering van de Bravo, waar eerder de headliners altijd dance-acts waren. Dit jaar stonden er onder andere Biffy Clyro en Foals. De verandering blijkt geen genre-keuze, maar een praktische. ‘We zijn de Bravo destijds begonnen omdat we daarmee een punt wilden maken. Dance moest overdag en ’s nachts geprogrammeerd worden, zodat we de stroming op de kaart zetten. Het is nu zo ingeburgerd, dat we weer op capaciteit moeten programmeren. LCD Soundsystem is ook een soort elektronica, maar die kunnen we niet meer in de Bravo zetten. Net als Sevn Alias nog niet in de Bravo kan, en Kaytranada niet in de X-Ray past. Omdat er zo keuzes gemaakt worden, heb je die Bravo overdag ook nodig om hardere, metal-achtige acts neer te zetten.’

Dat schuiven op capaciteit pakt soms goed uit, soms minder. Dat bleek bijvoorbeeld in een halfvolle Alpha bij Sigur Ros. ‘Tja, ze moesten van ons in de Alpha. Ze zijn geen headliner en het zou donker zijn in de tent, maar het was niet donker genoeg om de show vol tot zijn recht te laten komen. Dat is inderdaad jammer. Met LCD Soundystem is het een bijzonder verhaal. Zij zijn eigenlijk nooit headliner geweest, vijf jaar weggeweest, en nu terug als headliner. Spannend. Ry X bleek opvallend druk. Dat had ik niet verwacht. Ik denk dat hij aan het doorbreken is en heel groot gaat worden.’

Herindeling van het terrein
Ook het terrein zelf bleek op dit jaar behoorlijk aangepakt. De Haciënda naar de zijkant geschoven, zodat de tent dicht kan en het geluid veel beter is. ‘Dat leverde een mooi plein, de Cape, op, waar het goed toeven was. Je kon er een beetje uit de herrie zitten, om gezellig te lullen in plaats van dansen. Volgens mij is dat goed gelukt. Naast de Bravo hadden we de powerbank, waar je je telefoon kon opladen. Dat was altijd zo’n dood hoekje waarvan we niet wisten wat we er mee moesten. Ook hebben we een brug over het  water aangelegd, zodat je vanaf de markt naar de Alpha kon lopen. Uiteindelijk is het doel dat mensen zo veel mogelijk de ruimte hebben. Kijk, het is dit jaar aanmerkelijk drukker dan vorig jaar. Toch voelde het minder druk. Het is een soort stadsplanningdynamiek: je bent continu op zoek naar ruimte en hoe je het terrein maximaal kunt benutten.’

Er was dit jaar ook een nieuwe tent: De Helga. ‘We hebben natuurlijk veel dance in de nacht, maar we wilden de rockers een plezier doen met een goede tent. Echt een harde rocktent. De DJ’s daar zijn van tevoren bij elkaar gaan zitten, om af te stemmen hoe ze het zouden gaan doen. Welke nummers wel, welke niet. De eerste avond was nog een beetje inkomen, maar gisteren was het te gek. Knetterhard en toch ook swingend. Je kreeg bijna zin om te dansen. Ik denk dat we er volgend jaar wel mee doorgaan.’

Tot slot, de laaste toevoeging aan het programma: Yuri van Gelder. 'Het was indrukwekkend. Ik zag wat het met hem deed, hij sprak dat ook uit. Hij vond het te gek dat hij hier toch nog een slotakkoord voor de Olympische Spelen kon geven. Geen idee of hij er goud mee zou hebben gewonnen. Ik weet niets van die ringen en heb eerlijk gezegd niet zo veel met sport. Ik vond het een gewelding puntje in de programmering. Het was laste minute, maar toen we hem belden heeft hij ja gezegd. Te gek.