DTRH17: Moss na ruim dertien jaar frisser dan ooit
Nestors zijn gretiger dan nogal wat jonge honden
Het was best een verrassing, dat album van Moss dit jaar. Op een haar na hadden ze de stekker eruitgetrokken. Na 12,5 jaar was het wel genoeg geweest. En toch maakten ze die vijfde plaat. Gelukkig maar, want het is misschien wel het beste album dat ze ooit maakten. Klassieke indie pop, met de helderste melodieën. Eigenlijk een beter Shins album dan de Shins na hun tweede album gemaakt hebben.
Die goede plaat blijkt een voorteken voor vanmiddag. Vanaf de eerste seconden klinken de nestors van Moss gretiger dan menig band vol jonge honden hier in Beuningen. Opvallend ook hoe fel de bassist en drummer er bovenop zitten. In de harde nummers hard groovend, maar zelfs een kalm nummer als ‘Everything Died in Your Heart’ spelen ze volle bak. Pas na een half uur zegt Marien Dorleijn iets tegen het publiek: Dooown The Raaabit Hole….. Less talking, more music. Ja toch?’ Moss is niet bij elkaar gebleven om tijd te verdoen.
Het enige moment dat er echt gas terug wordt genomen, is bij ‘I Apologise’. Solo op het podium heeft Marien de zaal nog steeds in zijn zak. Zachtjes zingt iedereen mee. Mooi, maar het is vooral de vlammende Moss die vandaag indruk maakt. Opeens ga je weer denken of de vaste waarde in de scene na zoveel jaar toch niet verder kan doorgroeien. De gouden jaren van de Nederlandse indie zijn dan wel voorbij, maar een band als The War on Drugs kan inmiddels zalen voor 5000 man vullen. Dan moet er voor Moss toch ook nog wel een stap te maken zijn.
HET MOMENT:
Het nummer dat symbool staat voor de hele hergeboorte van Moss is de opener van het laatste album. Nog maar een paar maanden uit, maar live voelt 'The Promise' al als een klassieker.
Volg Down the Rabbit Hole op de voet met onze livestream, alle video-opnames en het dossier.