Amsterdamse dj Patrice Bäumel naar Coachella
Enige Nederlandse naam op het iconische Amerikaanse festival
Het programma van het Californische festival Coachella is bekend. Wie voorbij klinkende headliners Childish Gambino, Tame Impala en Ariana Grande kijkt, ziet een bekende naam uit het Nederlandse nachtleven opduiken: dj Patrice Bäumel staat op het affiche van het gigantische Amerikaanse festival. ‘Leuk hè?’, reageert hij telefonisch, terwijl hij in Mexico uitwaait aan het strand. ‘Het was een proces van een paar jaar bouwen. Ik heb al op een aantal grote festivals gedraaid in Californië, kennelijk heb ik daar een goede indruk achtergelaten. Ik ben er klaar voor, de tijd is rijp!’
Ooit was Bäumel resident in de Amsterdamse club Trouw, zeker de afgelopen jaren gaat hij ontzettend hard in het buitenland: hij bracht tracks uit op Afterlife en Kompakt, maakte officiële remixes voor Underworld en Depeche Mode en werd in 2017 door BBC gevraagd om een prestigieuze Essential Mix te maken. Met Oud en Nieuw draaide hij nog op een warehouse-feest in New York, direct na het Berlijnse duo Tale of Us. ‘Het was niet supergroot, hoor, er waren misschien 3000 man. Dat ging heel goed en soepel, hoewel het overal ter wereld nogal een lastige datum is. Veel mensen die nooit uitgaan gaan uit. Dan is de vibe wat tammer dan je zou verwachten, ook in New York.’
Nadat de EDM-bubbel barstte, ziet Bäumel dat steeds meer Amerikanen weer naar house en techno trekken. ‘Ze kijken naar wat er in Europa en Berlijn gebeurt, maar vooral in Californië geven ze er ook echt een eigen draai aan. Ze doen veel aan crowd participation, mensen moeten de moeite doen om outfits te verzinnen. Ik vind dat een hele leuke ontwikkeling. Het is moeilijk om te generaliseren, maar eigenlijk draai ik vergeleken met Nederland zelfs wat dieper en experimenteler in Amerika. In Nederland is techno voor iedereen, daar is het meer muziek van de nerd, van de mensen uit Silicon Valley en de universiteiten. Die willen net iets meer gestimuleerd worden met finesse en detail, willen geraffineerdere dingen horen dan alleen de handen in de luchtplaten.’