Deze platen laten Ellen Allien's brein knetteren

Vanuit de ondergrondse Berlijnse technoscene is Ellen Allien over zo'n dertig jaar heen uitgegroeid tot een festivalkanon dat steevast hoog op de posters staat. Daarnaast runt ze ook haar eigen labels BPitch Control en UFO Inc. We vroegen haar naar haar favoriete tunes.

De track waardoor je dj wilde worden:
Aphex Twin – ‘Analogue Bubblebath’
‘Een van de meest belangrijke tracks die ik ooit heb gehoord. Het is sloom en emotioneel… en volgens mij heb ik mijn eerste XTC-pil nog genomen toen ik deze track hoorde? Dat opende mijn brein en mijn lichaam voor alles. Het nummer draai ik ook nog steeds, het is prachtig.’

Een belangrijke track uit de BPitch Control catalogus:
Moderat – ‘Rusty Nails’
‘Er zijn zoveel belangrijke tracks, maar dit is één van mijn favorieten. Modeselektor en Apparat kwamen voor het eerst samen toen ze werkten aan hun eerste album van BPitch Control, en het was meteen een prachtige combinatie van twee verschillende energieën.’

Een favoriet van je zijlabel UFO Inc.:
Ellen Allien – ‘UFO’
'Ik wilde altijd al een nieuw label opzetten maar ik had de kracht er niet voor. Op een gegeven moment sprak Serge van Clone me aan over een track die ik op Instagram had gezet. Die track heette ‘UFO’. Hij zei: “Het is een bom, waarom begin je niet een nieuw label?” Nu doen we het label met Clone als distributeur, en deze track voelt als een belangrijke omdat het de eerste van het label was.’

Een recente track:
Regal – ‘Overground’
‘Deze producer komt uit Spanje, en de hele EP blies me de lucht in, zo goed is het. Ik heb het van boven naar beneden gedraaid en kan niet ophouden met het af te spelen.’

Een track waar je emotioneel aan gehecht bent:
Ellen Allien – ‘Stadtkindt’
Dit is mijn meest moody en emotionele track, en het zorgde ervoor dat ik mezelf echt begon te respecteren als DJ. In de track zing ik: “Berlin, je geeft me kracht, ik ben een deel van jou.” In de eerste jaren dat ik begon met dj’en deden we een afterhours bij Tresor. We draaiden gabber, trance, echt xtc muziek. En ons feestje was altijd als laatste, op de maandmorgen. Dan stapte ik ’s maandags de Tresor uit en was iedereen alweer op weg naar werk, terwijl ik naar bed moest. Heel beschamend, alsof ik geen deel meer van de maatschappij was, maar een freak. Zodra ik thuis kwam dacht ik: “Waar ben ik mee bezig?” Toen we dit album maakte, accepteerde ik het. Ik heb een label, een radioshow, ik dj nu al zo lang, ik ben wel deel van de maatschappij, dit is mijn kunstvorm. Vanaf dat moment veranderde alles.’