Faberyayo brengt Gothrecht uit: escapisme in de kantoortuin

Is het een hoorspel? Een podcast? Een album? Een verhaal over een miserabele goth (Georgina Verbaan) die in een deprimerende kantoortuin de liefde vindt (én een Japanse koffieblikjesautomaat)? Gothrecht, bedacht en geschreven door Pepijn Lanen aka Faberyayo in samenwerking met de VPRO, is het allemaal tegelijk. De eerste drie afleveringen zijn nu in je favoriete podcastapp te beluisteren.

‘Ik was alweer best lang geleden met Stippenlift in de studio om nieuwe tracks op te nemen’, vertelt Lanen erover. ‘We hadden een paar tracks opgenomen die een kantoorcentrisch thema hadden. Allemaal leuk en aardig, maar ik had zoiets van: we maken best snel muziek, spreken twee a drie keer af, dan verschijnt de plaat, daar luisteren mensen een paar keer naar en dan is het weer weg. Ik wilde nadenken over een manier waarop die muziek wat langer levensvatbaar blijft. Eerst dacht ik aan een film. Maar eh… een film maken levert suuuperveel gezeik en gedoe op, dat duurt allemaal heel lang. Dus toen dacht ik: een podcast! Dat kun je vrij gemakkelijk produceren, je kunt het schrijven als een film, maar je hebt geen miljoenenbudget nodig om dingen te laten ontploffen of helikopters te timen. Ik had net de podcasts S-Town en Serial geluisterd, meerdelige podcasts met een narratieve boog erin. Zoiets – maar dan met fictie – had ik nog niet gehoord, en al helemaal niet in Nederland.’

Dus dat werd de zesdelige serie Gothrecht. Met Stippenlift maakte hij de liedjes, Betonkust verzorgde de soundtrack en dan is er nog een sterrencast aan stemmen te horen (Georgina Verbaan, Annet Malherbe, Shahine El-Hamus, Achmed Akkabi, Herman Koch, Pierre Bokma). De serie draait om een gothic genaamd Brinta die bizarre avonturen beleeft in de kantoortuin. ‘Ik heb drie maanden op een kantoor in Utrecht gewerkt toen ik mijn middelbare schooldiploma net had gehaald. Ik was scared straight for life. Het is zo’n inspiratieloze plek waar alle levensvreugde verdwijnt en alles dezelfde kleur grijs wordt. Het voelt daarom als vruchtbare grond voor escapisme: als je voor de zoveelste keer van de koffieautomaat naar je bureau loopt, hoop je toch een deur te openen en een poort naar een andere dimensie te vinden. En waarom een gothic? Ik zag dat ook echt op kantoor, er was een jongen die elke dag Dream Theater-shirts droeg. De gothic is een duidelijke outsider die buiten de bestaande machtsstructuren wil staan, en ook nog naïef genoeg is om te denken dat–ie er inderdaad buiten staat. I love een outsider.’

Volg de serie via VPRO of abonneer je via Spotify.