Paaspop 2017: Parkway Drive zet Phoenix letterlijk in de hens

De avond is gevallen in het prille april. Het koelt af en zelfs de optimisten trekken hun jas maar aan. Echter is er één plek waar het snikheet is. Bij Parkway Drive wordt de tent namelijk in de hens gezet. Letterlijk.

Alternatief Schijndel heeft zich in de Phoenix verzameld. Steek die glowsticks maar door de stretchers heen en warm je stembanden maar op. ‘’Met hoeveel man staan jullie daar?’’, klinkt uit de portofoons van de twee man bewaking. ‘’Dat is veel te weinig!’’, wordt er geroepen, waarna er een leger aan bewaking en crew de fotopit in komt gerend. Het was geen verkeerde inschatting, want al gauw heeft het team zijn handen vol. Letterlijk; met crowdsurfers. Terwijl zanger Winston het publiek verder ophypet, wordt er van alle kanten een bom van energie gegeven. De Aussies zijn in topvorm. Het enige wat aan uiteindelijk kan missen in dit optreden, zijn de wenkbrauwen. Maar dat komt door de vuurzee aan de rand van het podium.

Terwijl zanger Winston al trommelend op zijn borst het publiek toe joelt, vult de zaal zich met een mix van vuurwerkgeur en genotszweet. Eigenlijk is de ontvangst van het publiek zo warm, dat het vuur achterwege had kunnen blijven. Echter wordt het optreden niet enkel in stand gehouden door een energieke, harde set. Ook de gevoelige kant van de heren komt de Phoenix ter oren, tijdens Writings On The Wall. Snerend vioolspel dringt de metalharten van Paaspop binnen, versterkt door een stevige drum en pianospel. Zwartgehulde hartenkreten suizen de zaal door, waarna de mannen besluiten dat er genoeg onverwerkt jeugdleed heeft gevloeid. Er wordt nog een laatste circlepit ingezet, tijdens hun Bulls On The Parade cover van – jawel- Rage Against The Machine. Het laatste beetje kolkende energie wordt gegeven, waarna het publiek drijvend de tent uit gaat. Van het zweet, maar vooral op een wolk van nagenot. Wat een show.