Album van de Week (23): Charli xcx

Brat girl summer is begonnen, weet iedereen met een smartphone en een Instagram-account. Als je ook maar een beetje een sprankelende online persoonlijkheid hebt, kleurde je tijdlijn afgelopen week Granny Smith-groen van de Brat-memes, de referenties naar Charli xcx’s zesde album. Dat voorspelde ze ook alvast op de plaat. I’m your favorite reference, baby!’, zingt ze al in de tweede zin van BRAT. ‘I'm everywhere, I'm so Julia’, knipoogt ze naar vriendin en Fenomeen Julia Fox. En zo voelt het ook echt: hoewel Charli xcx niet in de Top 50 meest gestreamde songs van het moment staat, ook geen status heeft a la Taylor Swift, Dua Lipa of Billie Eilish, heeft ze in haar eigen bubbel hét popmomentum van nu te pakken.

Charli heeft haar imago 100 procent gebouwd op BRAT-zijn, een badass sassy yassss slay queen-icoon. Brutaal, een beetje nasty, met schijt aan ALLES. Al binnen twee liedjes wordt op BRAT duidelijk dat ze daarmee ook haar gigantische onzekerheid probeerde te maskeren. Ze ziet groen van jaloezie op andere sterren, blijkt in ‘Sympathy is a knife’. ‘I don't know if I belong here anymore’, klinkt het een liedje later. ‘I’m famous but not quite.’ En op ‘Rewind’: ‘I used to never think about Billboard. But, now, I started thinking again, wondering ‘bout whether I think I deserve commercial success.’

Dat is altijd de struggle geweest van Charli. Nadat ‘Boom Clap’ in 2014 een joekel van een hit werd, heeft ze geprobeerd om een bona fide popster te worden. Toen dat plan flopte, stuurde ze met SOPHIE en A.G. Cook richting toverballen-hyperpop. Vorige album CRASH (2022) was toch weer een handgebaar richting de mainstream.

En BRAT? Juist door niet meer te willen voldoen aan de verwachtingen van de popwereld, maakte ze haar aller-aller-allerleukste popplaat. Muzikaal schaamteloos all out en fun, vol grappige momenten. Qua mentaliteit komt-ie nog het meest in de buurt van Pop 2. Je hoort de invloeden van PC Music (op ‘So I’ brengt ze een ode aan SOPHIE, ‘Rewind’ en de intro van ‘365’ zijn vintage A.G. Cook), maar vooral ook zeroes indiesleaze en electroclash. De keiharde beuksingle ‘Von Dutch’ doet denken aan Bloody Beetroots en Boys Noize, in ‘Talk Talk’ weerklinkt de kleurrijke French house van Daft Punk en Ed Banger en hoewel ze een liedje eerder nog twijfelzingt over haar kinderwens, staat ze het laatste liedje alweer lijntjes te leggen en sleutels in haar neus te steken. Eens een brat, altijd een brat.