Paaspop2017: Hernia's, hartkloppingen en Textures

Dat de Jack Daniel’s Stage uitsluitend bedoeld is voor bands met een hard geluid, bewijst Textures wel. De band uit Etten-Leur mag om kwart over elf aantreden om de middelgrote tent van een nieuwe lading metal te voorzien.

Nadat Textures vorig jaar nog heel Europa aandeed, koos zij er dit jaar voor om de Nederlandse fans tegenmoet te komen en naar hen toe te gaan. Vandaar dat ze dit jaar ook Paaspop aandoen met hun uitgekiende prog-metal.

De tent is gevuld met de misfits van het festival. Alhoewel 'gevuld'... Het is pas goed te zien hoeveel lege plekken er in de tent zijn, als frontman Daniel de Jongh het publiek vraagt voor een vast ritueel van de band: een panoramaatje maken met het publiek op de achtergrond. Leuk, maar beetje sneu als je eerst moet vragen of iedereen naar voren kan komen zodat het voller lijkt. Het was misschien enigszins te verwachten, want voor de meer puristische metalliefhebber is er naast Textures op Paaspop vrij weinig te vinden.

Toch speelt Texturers er niet minder hard door, want ze rammen alsof ze de boel op willen blazen. Vooral de dubbele basskick van drummer Stef Broks geeft menig toeschouwer hartkloppingen. Daarnaast zullen de nekklachten ook niet lang op zich laten na al dat geheadbang, zowel bij het toegewijde publiek als de band zelf. Bassist Remko Tielemans hoeft alleen maar een cirkelbeweging te maken met zijn vinger en het publiek dat vooraan staat, zet spontaan een cirkelpit in. Metalmagie.