Son Mieux brengt anthem in drieluik

Wat is dé beste song van de Son Mieux plaat? Nothing. Kun je lang of kort over praten, maar niets (hehe) overstijgt het machtige Ik-loop-s'nachts'-alleen-over-straat-met-dit-nummer-in-mijn-oren-gevoel van die song. Een liedje over wat 'echt' is, of wat juist niet. Met Waterboys-achtige bijna staccato afgevuurde teksten als We’re all little boys, walking in the same shoes, om vervolgens af te sluiten met een stadionchant die al in de eerste paar maten geteased is. 

Wat voor een video maak je bij de beste song van je album? Wat voor video schiet je over een liedje dat over 'echtheid' gaat? Lastig, moet ook het team rond Son Mieux gedacht hebben. Daarom krijgen we waarschijnlijk een drieluik voorgeschoteld, drie totaal verschillende videoclips in één liedje (drie verschillende regisseurs zelfs). We openen met een videoclip in bekende sfeer, Camiel dartelend in een hip pakje tussen kunstige objecten. Plots zitten we voor een spiegel, make up af en bassist Timo Prins die zijn woede uit. De clip sluit af op een afterparty, hoopvol, dwars door Den Haag. Als de video afsluit rest voor ons de vraag, wanneer zagen we de echte Son Mieux? Of zagen we alle facceten van de band? Of juist helemaal niets?