PP19: Slash en het failliet van de bokkengroet

Weet je nog, vroeger? Toen alles beter was en de bokkengroet nog het symbool was van de allercoolste rockbands? Het hoorntje werd in de jaren zeventig hét teken van hardrockbands als KISS en Black Sabbath en verspreidde zich vervolgens door de gehele rockwereld. Inmiddels is de groet vooral een karikatuur van zichzelf geworden, het handelsmerk van bands die al decennia over hun piek heen zijn. Een teken aan de wand dus, dat bij de show van Slash in het publiek om de haverklap vuisten met pink en wijsvinger omhoog de lucht in de schieten.

Wat de iconische gitarist van Guns N’ Roses - wiens hoge hoed inmiddels zo’n beetje aan zijn hoofd vastgegroeid moet zijn - doet is inderdaad nogal gedateerd. Zijn oubollige rockriffs passen weliswaar prima in het rijtje van The Pretenders en Tenacious D, maar wie net de frisse show van The 1975 heeft gezien, kan niet anders dan concluderen dat Slash hier enkel staat vanwege prestaties uit het verleden. Het helpt niet dat hij in de zeikende regen aantreedt met Alter Bridge-zanger Myles Kennedy (een soort vriendelijke variant op ruziezoeker Axl Rose) en de gezichtloze Conspirators. Het is een collectief dat drijft op ideeën over rocksterren die allang verouderd zijn. Om een rockster te zijn hoef je geen lang haar meer te hebben, hoef je heus niet na elke zin je vuist in de lucht te gooien en hoeft al je kleding niet meer uit leer en kettingen te bestaan. Oh, en zweetbandjes? Die zijn al bijna net zo lang uit de mode als eh... nou, de bokkengroet bijvoorbeeld.

Dat Pinkpops vijftigste verjaardag reden is om niet alleen muziek van nu te vieren, maar ook terug te kijken op het beste van vroeger, dat snappen we best. Maar het valt wel op dat de jonge acts vaak meer indruk maken dan de aanwezige dinosauriërs. Misschien kan dit jubileum juist ook een mooi moment zijn om de keuze te maken om relevante popacts voortaan ruim baan te geven en grootheden uit het verleden een plek te gunnen op retrofestivals als het nabijgelegen Bospop of een nieuwe editie van Pinkpop Classic, dat in 2013 voor het laatst gehouden werd.

HET MOMENT:
Tuurlijk doet 'Nightrain', de enige Guns N’ Roses-track die Slash & co. spelen het goed. Maar het hoogtepunt? Dat is een van de nummers die de gitaartovenaar lekker voor zichzelf hield. Als een bliksemschicht door de lucht boven het hoofdpodium schiet, klimt Slash bovenop de verhoging aan de voorkant van het podium en zet hij het razendsnelle intro van ‘Anastasia’ in. We kunnen ons bijna niet bedwingen om ook effe zo’n hoorntje te maken. 

Voor meer Pinkpop 2019 check je ons uitgebreide dossier.