Album van de Week (38): EUT

Rennen naar het prikbord van je plaatselijke supermarkt, daar zo’n invulkaartje pakken en er in koeienletters ‘MUZIKANTEN GEZOCHT’ op krassen (‘TALENT IS EEN PRÉ; LEUKE PERSOONLIJKHEID EEN VEREISTE’), en met de eerste vier mensen die je 06-nummer draaien in een stokoud busje stappen naar het allerkutste poppodium in een afgelegen gehucht: dat is wat je wil nadat je een show van EUT hebt gezien.

Want potverdomme, wat hebben die gasten een lol op het podium. Je zou er zo bij springen, maar je hebt geen idee hoe ze die onderlinge chemie hebben gecreëerd. En zelfs als je er tussen zou gaan staan, verpest je de magie misschien wel met je stomme ideeën en slechte grappen.

Voor een band die live zo keihard knettert en vonkt, heeft EUT niet per se een organische ontstaansgeschiedenis. Niks hoopvolle advertentiekaartjes in de Albert Heijn: EUT begon als afstudeerproject voor het Amsterdamse Conservatorium. Daar leer je hoe je allerlei stijlen technisch beheerst, ongeacht je persoonlijke voorkeur. Muzikant zijn is iets anders dan in een band spelen.

De vijf leden van EUT kunnen het allebei, en laten hun verschillende stilistische achtergronden juist voor zich werken. Het is mengelmoespop op de best mogelijke manier: suikerzoete melodieën (gitarist Emiel noemt ze zelfs ‘kleuterig’) als een grote dot slagroom bovenop een enorme kom weirdness. Schurende, vervomde nineties gitaren, eigenwijze koortjes, eighties synths, en absurdistische lyrics over pingpongballen, drugs en schijt hebben. Debuutalbum Fool For The Vibe is precies zoals EUT op het podium voelt: lekker vreemd, superaanstekelijk, en verdomd leuk.

Meer verse Nederlandse muziek in ons dossier Hollandse Nieuwe.