Joris Posthumus en zijn Bad Boys overrompelen Paradox met vurig en lyrisch spel
Kwieke zonen van het Land van de Rijzende Zon imponeren en verbluffen
Bent u enigszins vertrouwd met de Brabantse jazzscene, dan hoeven we Joris Posthumus niet aan u voor te stellen. Als één van de meest actieve muzikanten in deze regio is hij een bekend gezicht in Paradox, welke hij frequenteert als bezoeker, maar ook als sessie- of bandleider. In die laatste hoedanigheid zette hij een tweetal jaren terug een zeer memorabel optreden neer met Yuichiro Tokuda, die hij op een tour door het Verre Oosten tegen het lijf was gelopen. Dat bevlogen concert smaakte naar meer, en dat krijgen we nu ook, want met de nieuwe plaat ‘Tokyo’s Bad Boys’ op zak komt hij deze woensdagavond naar Tilburg met een volledig Japans gezelschap, dat naast Tokuda bestaat uit tenorsaxofonist Yuki Nakae, pianist Shunichi Yanagi, contrabassist Satoshi Tokuda en drummer Gaku Hasegawa. Ja, die namen gaan ook bij ons het ene oor in en het andere uit, maar hetzelfde geldt niet voor de muziek van deze mannen, want die is van een zeldzame klasse.
De kwaliteiten van de band komen al meteen goed tot hun recht in het titelnummer ‘Tokyo’s Bad Boys’, een spetterende compositie die de drie meest in het oog springende ingrediënten van deze band op de voorgrond plaatst: Een superieure instrumentbeheersing, vrucht van ijzeren discipline en tomeloze werkdrift, met daaraan gekoppeld een ongekend spelplezier en een grote liefde voor improvisatie. Posthumus is er zich zeer van bewust dat hij met deze groep goud in handen heeft en vertelt gedurende het optreden met veel genoegen over de achtergrond van de stukken en de moeite die hij zich heeft getroost om het eindresultaat zo krachtig mogelijk te laten klinken. Het zullen overigens niet alleen de muzikale kwaliteiten van de Japanse bandleden, die even behendig vlammend soleren als dat ze gevoelige ballades meesterlijk begeleiden, maar zeker ook hun rustige verschijningen zijn die hem aanspreken en een bijzonder goed tegenwicht vormen voor de ietwat nerveuze en ongedurige Posthumus. De uit deze persoonlijkheid voortvloeiende onverwachte, spontane keuzes resulteren gecombineerd met de Japanse inzet in een buitengewoon dynamisch concert dat terecht met een staande ovatie beloond wordt.
(foto’s door Herman Stehouwer)