Braces imponeert met onuitputtelijke energie tijdens debuutshow
Nieuwe Tilburgse deathcoreband toont een potentie in de Cul de Sac
Terwijl elk terras op de Korte Heuvel deze woensdagavond stampvol zit met mensen die meedoen aan de Silent Bingo Show, heeft zich aan het eind van de straat een groep Tilburgse metalliefhebbers verzameld bij de Cul de Sac. Daar speelt vanavond de Tilburgse metalband BRACES hun allereerste show, samen met Torn From Oblivion. Beide bands maken snoeiharde deathcore en dat trekt een aanzienlijk jong publiek aan.
In mei brachten de heren van BRACES hun debuutsingle ‘Blissful Misery’ uit, twee weken terug volgde ‘Eyes of the Serpent’, en zo agressief als de band klinkt op plaat, zo agressief spat de band ook vanaf het eerste moment van het podium af. Ondanks dat dit hun debuutshow is, blijkt duidelijk dat de bandleden al de nodige podiumervaring hebben opgedaan in bands als A Knight Under Maria’s Altar, Changing Tides en No Permission. Hun samenspel is vloeiend en voor een debuutshow buitengewoon goed. Vooral zanger Tom Schoone straalt een onuitputtelijke energie uit met zijn agressieve houding en intrigerende, bijna demonische grunt-vocalen. “Shoutout naar jullie. NOW LET’S BANG YOUR FUCKING HEADS!”. Het publiek beperkt zich niet tot alleen headbangen; enkele fanatiekelingen vooraan zwaaien wild met hun armen, nee dit is geen moshpit voor dummies. Hoewel het flink gissen is naar de tekst, komt de boodschap van 'Eyes of the Serpent' - over het verraden worden door een geliefde - toch over. En nee, niet alleen door het veelvuldig gebruik van het woord ‘FUCK’. Van de grimmige gitaarleads tot het subtiele kinderachtergrondkoortje en de zware baslijnen die samen met de razendsnelle drumpartijen een ijzersterke ritmesectie vormen: BRACES laat zien dat ze het in zich hebben om uit te groeien tot een hoogstaande deathcoreband.
Mees Steven, de pas 21-jarige zanger van de Eindhovense band Torn From Oblivion, zet nog een tandje bij qua energie: "TILBURG, WHAT THE FUCK IS UP. MOVE YOUR FUCKING ASS.". Met de attitude van een jeugdige Fred Durst, keiharde screamo-vocalen en naast zich de schimmen van de lange haren van headbangende gitaristen weet de band meteen de juiste toon te zetten. Mokerhard en zonder mededogen vuren ze hun knarsende deathcore geluid vol snerpende, loodzware gitaren, immens snelle drums en zware grunts van zanger en bassist het publiek in. Tegen het einde van de set horen we flarden elektronische beats die we niet horen op de plaat, maar een verrassende toevoeging aan hun liveshow zijn. Torn From Oblivion bewijst vanavond dat ze terecht zijn geselecteerd voor de Popronde dit jaar en dat ze niet voor niets de Dynamo Metalfest Bandbattle hebben gewonnen (en daarmee een optreden op het festival). Deze uiterst getalenteerde band straalt passie uit en is klaar om metalliefhebbend Nederland te verpletteren.