Pinkpop 2017: System of a Down niets dan nostalgie

Pinkpop is een tijdmachine dit jaar. Vroeger was dit de toekomst. Tegenwoordig is dit het verleden. Kijk maar naar Sum 41, Live, Prophets of Rage (Against The Machine). En ja, het geldt ook zeker voor System of a Down. Frontman Serj Tankian slingerde de afgelopen tijd nog wel een handvol platen (én een dichtbundel!) de wereld in, maar het is alweer twaalf jaar geleden dat de band z’n laatste album uitbracht en nieuw materiaal spelen ze niet. 

In 2017 voelt dat héééééél lang geleden. Weet je nog, dat we op de zolderkamer zaten te blowen terwijl we ‘Toxicity’ luisterden? Die keer dat je tand door de lip ging in de pit, toen ze ‘Chop Suey’ speelden op Pinkpop 2002? Haha, het litteken zit er nog steeds. De show van SOAD ziet er ook in 2017 te gek uit – met omhoog en omlaag bewegende spiegels op het podium – maar de band is best lelijk oud geworden: Tankian moet zijn stem veel te ver afknijpen en redt zijn hoge noten niet, en gitarist Daron Malakian zingt nog vervelender dan vroeger. Tuurlijk, die hits staan nog altijd als een huis: daarmee wisten ze zowel popliefhebbers als echte metalheads aan te spreken. Dan weer halsbrekend snelle trashriffs, dan een groots refrein, hier een vrolijk oosters melodietje en daar clowneske breaks met pathetische teksten. En ja, het wordt slecht gezongen, maar best strak gespeeld. Tegelijkertijd: behalve nostalgie heeft System of a Down in 2017 eigenlijk geen bestaansrecht. Echt niet.

Het Moment:
We zwelgen erin bij slotnummer ‘Toxicity’. Er ontstaan flinke circle pits waarin mensen vanuit huppelen naar rennen naar keihard headbangen. Er rent een jongen met zijn pink in het gips, een ander met bebloede propjes wc-papier in z’n neusgat en een derde met een paardenmasker op z’n hoofd. Over vijf jaar kunnen we vast nog eens zwelgen in de nostalgie: weet je nog, die keer dat je tand door de lip ging in de pit, toen ze ‘Chop Suey’ speelden op Pinkpop 2017?